ΚΡΟΤΟΝΕ - ΜΟΝΤΖΑ

Το ποδόσφαιρο δεν είναι δίκαιο άθλημα και το ένιωσε με σκληρό τρόπο την προηγούμενη αγωνιστική στην έδρα της Φροζινόνε από την οποία φλοξενήθηκε. Καλύτερη καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, παίρνοντας ώθηση από την αλλαγή στον πάγκο. Προηγήθηκε, ωστόσο οι πληγές στην άμυνα δεν κλείνουν εύκολα και τελικά στο τέλος έμεινε με άδεια χέρια (1-2).

Λίγο πριν ταξιδέψει στην Καλαβρία υπήρξε αλλαγή στον πάγκο, με τον τεχνικό Μαρίνο να αντικαθιστά τον Μοντέστο, με τη διοίκηση να προσπαθεί να αντιστρέψει το κλίμα αλλά και την άσχημη πορεία της ομάδας. Πικρό το ντεμπούτο του πρώτου. Είδαμε μία νέα φιλοσοφία, με την ομάδα να έχει διάθεση να παίξει με τις γραμμές πιο πίσω και περισσότερο από τα πλάγια.

Κατάφερε να προηγηθεί στο 45’ με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, ό,τι έχτισε όμως το γκρέμισε ο ενθουσιασμός που δεν επέτρεψε να υπάρξει συγκέντρωση, αφού ένα λεπτό μετά δέχτηκε την ισοφάριση. Εκεί που όλα έδειχναν Χ (αν μία ομάδα άξιζε τη νίκη ήταν αυτή), δέχτηκε δεύτερο τέρμα στο 92’. Τρίτη σερί ήττα, χειρότερο σερί στη σεζόν, στο -1 από τα μπαράζ, στο -7 από την παραμονή.

Αθεράπευτη! Τρία επίπεδα κάτω η Αλεσάντρια σε ποιότητα και εμπειρία. Επαιζε εντός έδρας, προηγήθηκε μόλις στο έκτο λεπτό και όμως έπαιξε για να κρατήσει το 1-0. Τα κατάφερε, αλλά έτσι δουλειά (άνοδος) δεν γίνεται.

Ολα ξεκίνησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην εντός έδρας αναμέτρηση με τους «γκρι». Το τέρμα του Κολπάνι στο 6’ έδιωξε τα σύννεφα και έκανε πιο ελαφριά τα πόδια. Αντί όμως να απελευθερωθεί και να αποδώσει όμορφο ποδόσφαιρο αντάξιο των δυνατοτήτων της, είχε νοοτροπία μικρής ομάδας που πέτυχε άθλο και με άγχος έψαξε να διαφυλάξει το προβάδισμα.

Εφτασε τα τέσσερα ματς αήττητη (2-2-0). Στερείται δυναμικής εκτός έδρας. Ενδεικτικό πως δεν έχει σημειώσει τρίποντο μακριά από το σπίτι της (0-4-2). Στις δύο πιο πρόσφατες εξορμήσεις πάντως (σε Πάρμα και Βιτσέντσα) στάθηκε όρθια (0-0 και 1-1 αντίστοιχα).