ΕΜΠΟΛΙ - ΣΠΑΛ

Στην Πεσκάρα έψαχνε επιβεβαίωση της καλής δουλειάς που φαίνεται να γίνεται στο ξεκίνημα της σεζόν αλλά και να αποδείξει πως έχει αφήσει δια παντός πίσω της τα περσινά κακώς κείμενα. Τα κατάφερε και τα δύο αποδεικνύοντας πως ο τεχνικός Ντιονίζει μπορεί να είναι ο εκλεκτός που θα την οδηγήσει εκεί όπου επιθυμεί, στα σαλόνια του calcio.

Γίνεται εξαιρετική δουλειά, κυρίως στο χτίσιμο χαρακτήρα. Γνωστό πως διαθέτει ένα άκρως ποιοτικό ρόστερ. Τη διαφορά κάνει η απόλυτη αφοσίωση στο τακτικό πλάνο, αλλά και η νοοτροπία των παικτών που δεν φοβούνται να λερώσουν το σορτσάκι. Ο Ρομανιόλι έδωσε το προβάδισμα νωρίς, για να δεχτεί την ισοφάριση στο 32’. Με υπομονή και πρωταγωνιστή τον επιθετικό Μορέο (σκόρερ του δεύτερου γκολ)  που κάνει τη διαφορά στο ξεκίνημα, πήρε το πολύτιμο τρίποντο, δεύτερο σερί εκτός έδρας.

Στην περίπτωσή της εξαρτάται πως θα δεις το ποτήρι. Αν το δεις μισογεμάτο, πρέπει να σταθείς στο γεγονός πως επιτέλους ξεμπλόκαρε επιθετικά. Σημείωσε τρία γκολ, τη στιγμή που στα δύο προηγούμενα ματς είχε σημειώσει ένα με το ζόρι, κάθε άλλο παρά φυσιολογικό βάσει της ποιότητας και της εμπειρίας που διαθέτει. Αξιοσημείωτο πως έβγαλε μέταλλο μεγάλης ομάδας αντιδρώντας από το εις βάρος της 0-2, αντί να καταρρεύσει.

Επίσης στάθηκε ξανά όρθια παίζοντας στην έδρα μίας ομάδας από το πάνω ράφι της κατηγορίας. Αν το δεις μισοάδειο, για μία ακόμα φορά δεν κατάφερε να κερδίσει (3-3 με την Πορντενόνε εκτός έδρας), ενώ ξανά πέταξε το τρίποντο μέσα από τα χέρια της στα χασομέρια. Τη δεύτερη αγωνιστική την «πλήγωσε» ο Τιριτιέλο στο 94’, τώρα ήταν ο Ντιαό από τα έντεκα βήματα στο 91’.