ΑΝΤΑΛΙΑΣΠΟΡ - ΚΑΪΣΕΡΙΣΠΟΡ

Προηγήθηκε νωρίς στη Σεβάστεια (10’), είχε ευκαιρίες και για δεύτερο γκολ, δεν τις αξιοποίησε και το πλήρωσε, με τη Σίβασπορ (εξίσου επιθετική στο α’ ημίχρονο) να ισοφαρίζει πριν την ανάπαυλα (36’). Τελείως διαφορετικό το β’ ημίχρονο, εκατέρωθεν συντηρητική προσέγγιση, ελάχιστες φάσεις, με τις δύο ομάδες να προτιμούν την ασφάλεια του βαθμού, από το κυνήγι της νίκης (1-1).

Τη βοηθάει; Δύο ισοπαλίες έχει αποσπάσει ως τώρα, αμφότερες με 1-1, γνωρίζοντας και ήττα στο όριο (αλλά δίκαιη) στην πρεμιέρα στην Τραπεζούντα (0-1 από την Τραμπζονσπόρ, η μόνη νίκη της «θύελλας»). Προφανές ότι δεν θαμπώνει, ξεκάθαρο ότι παίζει πιο συντηρητικά από ποτέ (και αυτό είναι ενδεικτικό της πίεσης που νιώθει, από το περυσινό φινάλε κιόλας, ο κόουτς Σαχίν), η αλήθεια όμως είναι πως ακόμη λειτουργικό αυτό το στιλ δεν είναι.

Φουριόζα στο α’ ημίχρονο της φιλοξενίας της Σαμσούνσπορ, προηγήθηκε νωρίς (16’) και παρότι ισοφαρίστηκε γρήγορα (21’), διατήρησε την ορμητικότητά της και βρήκε πριν την ανάπαυλα δεύτερο γκολ (38’). Στο β’ ημίχρονο, επιδίωξε να κρατήσει τα γκέμια, να κόψει τον ρυθμό και να διαφυλάξει το προβάδισμά της. Το πέτυχε, χωρίς κόπο στο μεγαλύτερο διάστημα και με αρκετή τύχη (ελέω των χαμένων ευκαιριών των αντιπάλων της) στο τέλος (2-1).

Έτσι ήρθε η πρώτη φετινή της νίκη, μετά από δύο ισοπαλίες, η μία εξ αυτών στη φιλοξενία της Γαλατασαράι στην πρεμιέρα. Αυτονόητα θετικός ο απολογισμός, ακόμη περισσότερο η άκρως ανταγωνιστική και αποτελεσματική εικόνα της, πόσο μάλλον συνυπολογίζοντας πως ελέω της απαγόρευσης μεταγραφών (ακόμη διατηρείται) δεν έχει κάνει ούτε μία προσθήκη.

Παραμένει πάντα – και φαίνεται με το καλημέρα της φετινής σεζόν – πολύ δυνατή στο «σπίτι» της και αυτό θα αποτελέσει το σημαντικότερο όπλο της για ακόμη μια χρονιά (έστω με τους περιορισμούς που έχει να αντιμετωπίσει) χωρίς μπελάδες.