Το μεγαλύτερο ραντεβού του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου καθυστέρησε 364 μέρες. Το αρχικό πλάνο μιλούσε για τελικό στις 12 Ιουλίου 2020, στο «Γουέμπλεϊ», όμως η αναβολή λόγω της πανδημίας τον μετακίνησε για τις 11 Ιουλίου του 2021. Ιταλία και Αγγλία διεκδικούν τον τίτλο του 16ου Πρωταθλητή Ευρώπης στο Λονδίνο, σε ένα ματς που αναμένεται συναρπαστικό όπως δείχνουν και οι αποδόσεις του τελικού του EURO. Τo kingbet.net σας παρουσιάζει όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε πριν τοποθετήσετε το ποντάρισμά σας.
Τι λέει η παράδοση
Το ζευγάρι Ιταλίας – Αγγλίας έχει μακρά παράδοση, που πλησιάζει τον αιώνα, αφού το πρώτο τους παιχνίδι διεξήχθη το 1933. Ο τελικός θα είναι η 28η μεταξύ τους αναμέτρηση και η ιστορία δίνει μικρό προβάδισμα στους Ιταλούς. Οι «Ατζούρι» μετρούν έντεκα νίκες, έναντι οκτώ των Άγγλων, ενώ ακόμα οκτώ ματς έληξαν ισόπαλα. Επί αγγλικού εδάφους έχουν βρεθεί εννέα φορές, έχοντας απολύτως μοιρασμένη παράδοση. Τρία ματς στο Λονδίνο έχουν κερδίσει τα «Τρία Λιοντάρια», τρία κατέληξαν σε ισοπαλία και τρία κέρδισαν οι Ιταλοί (τα δύο στο Λονδίνο, το ένα στο Λιντς).
Σε τελική φάση μεγάλων διοργανώσεων, οι δυο τους έχουν συναντηθεί τέσσερις φορές και η Ιταλία είναι πάντα αυτή που χαμογελάει. Στο EURO 1980 ήταν μαζί στον όμιλο. Στο «Κομουνάλε» του Τορίνο, η Ιταλία κέρδισε 1-0 με την προβολή του Μάρκο Ταρντέλι, από τη σέντρα του Γκρατσιάνι. Το 1990 έπαιξαν στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στο Μπάρι, όταν οι Ιταλοί κέρδισαν 2-1, χάρη στο πέναλτι του Σαλβατόρε Σκιλάτσι στο φινάλε. Το 2012, στο EURO, συναντήθηκαν ξανά στα προημιτελικά. Στο «Ολιμπίσκι» του Κιέβου, το παιχνίδι μετά από 120 λεπτά ήταν ισόπαλο 0-0 και χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να προκριθεί η Ιταλία. Τελευταίο τους ραντεβού σε μεγάλη διοργάνωση ήταν το 2014, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Ηταν η πρεμιέρα της φάσης των ομίλων και η Ιταλία κέρδισε 2-1 στο Μανάους με τα γκολ των Μαρκίζιο και Μπαλοτέλι, όμως τελικά και οι δύο έμειναν εκτός από νωρίς, αφού την πρόκριση από το γκρουπ πήραν Κόστα Ρίκα και Ουρουγουάη.
Αναλυτικά η παράδοσή τους
ΗΜ. | ΠΟΛΗ | ΑΓΩΝΑΣ | ΑΠΟΤ. |
13/05/1933 | Ρώμη | Ιταλία – Αγγλία | 1-1 |
14/11/1934 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 3-2 |
13/05/1939 | Μιλάνο | Ιταλία – Αγγλία | 2-2 |
16/05/1948 | Τορίνο | Ιταλία – Αγγλία | 0-4 |
30/11/1949 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 2-0 |
18/05/1952 | Φλωρεντία | Ιταλία – Αγγλία | 1-1 |
06/05/1959 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 2-2 |
24/05/1961 | Ρώμη | Ιταλία – Αγγλία | 2-3 |
14/06/1973 | Τορίνο | Ιταλία – Αγγλία | 2-0 |
14/11/1973 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 0-1 |
28/05/1976 | Νέα Υόρκη | Αγγλία – Ιταλία | 3-2 |
17/11/1976 | Ρώμη | Ιταλία – Αγγλία | 2-0 |
16/11/1977 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 2-0 |
15/06/1980 | Τορίνο | Ιταλία – Αγγλία | 1-0 |
06/06/1985 | Μέξικο Σίτι | Ιταλία – Αγγλία | 2-1 |
15/11/1989 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 0-0 |
07/07/1990 | Μπάρι | Ιταλία – Αγγλία | 2-1 |
12/02/1997 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 0-1 |
04/06/1997 | Ναντ | Αγγλία – Ιταλία | 2-0 |
11/10/1997 | Ρώμη | Ιταλία – Αγγλία | 0-0 |
15/11/2000 | Τορίνο | Ιταλία – Αγγλία | 1-0 |
27/03/2002 | Λιντς | Αγγλία – Ιταλία | 1-2 |
24/06/2012 | Κίεβο | Ιταλία – Αγγλία | 0-0* |
15/08/2012 | Βέρνη | Αγγλία – Ιταλία | 2-1 |
14/06/2014 | Μανάους | Ιταλία – Αγγλία | 2-1 |
31/03/2015 | Τορίνο | Ιταλία – Αγγλία | 1-1 |
27/03/2018 | Λονδίνο | Αγγλία – Ιταλία | 1-1 |
*Η Ιταλία προκρίθηκε στα ημιτελικά με 4-2 στα πέναλτι
Οι προηγούμενοι τελικοί
Στον τέταρτο τελικό της θα αγωνιστεί η Ιταλία. Το 1968 (αφού προκρίθηκε από τα ημιτελικά κόντρα στη Σοβιετική Ενωση στο στρίψιμο του νομίσματος) κέρδισε το τρόπαιο κόντρα στη Γιουγκοσλαβία. Ο πρώτος τελικός έληξε ισόπαλος 1-1 και ορίστηκε επαναληπτικός δύο μέρες αργότερα. Εκεί η Ιταλία επικράτησε 2-0 με τα γκολ του Τζίτζι Ρίβα και του Πιέτρο Αναστάζι. Στη δεύτερη συμμετοχή της στον τελικό, ηττήθηκε 2-1 από τη Γαλλία, με το χρυσό γκολ του Νταβίντ Τρεζεγκέ. Η τρίτη επίσκεψη της Ιταλίας στον τελικό ήταν το 2012, όταν η υπερομάδα της εποχής, η Ισπανία, την φιλοδώρησε με τέσσερα γκολ, στον τελικό με το μεγαλύτερο εύρος νίκης. Για την Αγγλία, αυτός θα είναι ο πρώτος τελικός της ιστορίας της σε επίπεδο EURO.
Στους προηγούμενους 15 τελικούς, το under έχει τη μερίδα του λέοντος, αφού σε δέκα περιπτώσεις (και οκτώ στις τελευταίες εννιά) έχουν σημειωθεί δύο ή λιγότερα γκολ. Σε αυτά τα εννιά τελευταία ματς τίτλου, επτά φορές επιβεβαιώθηκε και το No Goal.
Αυτό θα είναι, επίσης, το έκτο τουρνουά στο οποίο μία από τις δύο φιναλίστ θα παίξει στην έδρα του. Στις τρεις πρώτες περιπτώσεις (Ισπανία 1964, Ιταλία 1964, Γαλλία 1984) ο γηπεδούχος στέφθηκε και νικητής, ενώ τις δύο τελευταίες φορές (Πορτογαλία 2004, Γαλλία 2016) ήταν ο φιλοξενούμενος που πανηγύρισε.
Αναλυτικά οι τελικοί
ΔΙΟΡΓ. | ΖΕΥΓΑΡΙ | ΑΠΟΤ. |
1960 | Σοβ. Ενωση – Γιουγκοσλαβία | 2-1* |
1964 | Ισπανία – Σοβ. Ενωση | 2-1 |
1968 | Ιταλία – Γιουγκοσλαβία | 2-0** |
1972 | Δυτ. Γερμανία – Σοβ. Ενωση | 3-0 |
1976 | Τσεχ/κία – Δυτ. Γερμανία | 2-2*** |
1980 | Δυτ. Γερμανία – Βέλγιο | 2-1 |
1984 | Γαλλία – Ισπανία | 2-0 |
1988 | Ολλανδία – Σοβ. Ενωση | 2-0 |
1992 | Δανία – Γερμανία | 2-0 |
1996 | Γερμανία – Τσεχία | 2-1* |
2000 | Γαλλία – Ιταλία | 2-1* |
2004 | Ελλάδα – Πορτογαλία | 1-0 |
2008 | Ισπανία – Γερμανία | 1-0 |
2012 | Ισπανία – Ιταλία | 4-0 |
2016 | Πορτογαλία – Γαλλία | 1-0* |
* Στην παράταση
** Στον επαναληπτικό. Το πρώτο ματς έληξε ισόπαλο 1-1 μετά από 120 λεπτά.
*** Η Τσεχοσλοβακία πήρε το τρόπαιο με 5-3 στα πέναλτι
Τι λέει η ιστορία για τις αποδόσεις
Στον φετινό τελικό δεν υπάρχει φαβορί και οι αποδόσεις το καθρεφτίζουν ξεκάθαρα. Το σετ είναι μοιρασμένο (3.15 η Ιταλία, 3.10 η ισοπαλία, 2.75 η Αγγλία), σε αντίθεση με το τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Η Ισπανία ήταν φαβορί το 2008 και το 2012, το 2016 η Πορτογαλία ήταν αουτσάιντερ όταν έστειλε το ματς στην παράταση, ενώ το 2004 η νίκη της Ελλάδας δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια έκπληξη μεγατόνων.
Οι αποδόσεις των περασμένων τελικών
ΔΙΟΡΓ | ΑΓΩΝΑΣ | ΑΠΟΤ. | 1 | Χ | 2 |
2004 | Πορτογαλία – Ελλάδα | 0-1 | 1.75 | 3.30 | 4.50 |
2008 | Γερμανία – Ισπανία | 0-1 | 3.05 | 3.15 | 2.20 |
2012 | Ισπανία – Ιταλία | 4-0 | 2.10 | 3.00 | 3.95 |
2016 | Πορτογαλία – Γαλλία | 0-0* | 4.25 | 3.10 | 2.15 |
* Η Πορτογαλία κατέκτησε τον τίτλο με 1-0 στην παράταση
Ο διαιτητής
Ο Μπιορν Κάιπερς ορίστηκε ως ο διαιτητής του τελικού. Είναι ο πρώτος Ολλανδός που θα σφυρίξει τον τελικό ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. O 48χρονος ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ από το Οντελζαλ, στα ολλανδογερμανικά σύνορα, συμμετέχει στο τρίτο EURO της διαιτητικής του καριέρας και αυτός θα είναι ο έβδομος τελικός που θα διευθύνει σε επίπεδο διοργανώσεων της UEFA. Οι προηγούμενοι έξι ήταν:
- Τσεχία – Ρωσία, τελικός Ευρωπαϊκού Κ-17, 2006
- Γερμανία – Αγγλία, τελικός Ευρωπαϊκού Κ-21, 2009
- Μπαρτσελόνα – Πόρτο, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, 2011
- Μπενφίκα – Τσέλσι, τελικός Γιουρόπα Λιγκ, 2013
- Ρεάλ Μαδρίτης – Ατλέτικο Μαδρίτης, τελικός Τσάμπιονς Λιγκ, 2014
- Μαρσέιγ – Ατλέτικο Μαδρίτης, τελικός Γιουρόπα Λιγκ, 2018
Οι Ολλανδοί σε αυτό το τουρνουά, μάλλον φέρνουν γούρι στους Αγγλους. Στον ημιτελικό με τη Δανία ήταν η σφυρίχτρα του Ντάνι Μάκελι που έδωσε το πέναλτι υπέρ του Ραχίμ Στέρλινγκ, ενώ Ολλανδός ήταν και ο VAR που αποφάσισε πως η φάση δεν χρειάζεται να ελεγχθεί ξανά. Ο λόγος για τον Πολ φαν Μπούκελ, ο οποίος θα είναι πρώτος βοηθός VAR και στον τελικό.
Είναι το τέταρτο ματς του φετινού EURO που θα διευθύνει ο Κάιπερς. Στη φάση των ομίλων ήταν στο Δανία – Βέλγιο 1-2 και στο Σλοβακία – Ισπανία 0-5, ενώ στα προημιτελικά σφύριξε το Τσεχία – Δανία 1-2. Εχει μοιράσει μέχρι στιγμής δέκα κίτρινες, ελάχιστα κάτω από τον μέσο όρο καριέρας του σε επίσημα ματς (3,7 κίτρινες). Είναι διαιτητής που δύσκολα δίνει κόκκινες αλλά και πέναλτι.
Το κλειστό κλαμπ…
Εννέα ποδοσφαιριστές έχουν καταφέρει να κατακτήσουν το Τσάμπιονς Λιγκ και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μέσα στο ίδιο καλοκαίρι είναι οι:
- 1964: Λουίς Σουάρεθ (Ιντερ και Ισπανία)
- 1988: Χανς φαν Μπρόικελεν, Ρόναλντ Κούμαν, Μπέρι φαν Ερλε, Χέραλντ Βάνενμπουρχ (Αϊντχόφεν και Ολλαδία)
- 2012: Φερνάντο Τόρες, Χουάν Μάτα (Τσέλσι και Ισπανία)
- 2016: Κριστιάνο Ρονάλντο, Πέπε (Ρεάλ Μαδρίτης και Πορτογαλία)
Το κλαμπ σίγουρα θα αποκτήσει φέτος νέα μέλη, αφού παίκτες της Πρωταθλήτριας Ευρώπης Τσέλσι βρίσκονται και στα δύο ρόστερ των φιναλίστ:
Αγγλία: Μέισον Μάουντ, Μπεν Τσίλγουελ, Ρις Τζέιμς
Iταλία: Ζορζίνιο, Εμερσον
…και όσοι έφαγαν διπλή πόρτα
Στον αντίποδα, δύο ποδοσφαιριστές έχουν ηττηθεί στον τελικό και των δύο διοργανώσεων μέσα στην ίδια χρονιά:
- 2008: Μίχαελ Μπάλακ (Τσέλσι και Γερμανία)
- 2016: Αντουάν Γκριζμάν (Ατλέτικο Μαδρίτης και Γαλλία)
Αν φέτος το τρόπαιο κατακτήσει η Ιταλία, η λίστα θα μεγαλώσει, αφού Κάιλ Γουόκερ, Τζον Στόουνς, Ραχίμ Στέρλινγκ και Τζον Στόουνς είναι μέλη και της Μάντσεστερ Σίτι, η οποία έχασε τον τίτλο στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, από την Τσέλσι.
Οι σκόρερ
Από τα στατιστικά του EURO 2020, αυτό που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι φυσικά το κυνήγι για τον πρώτο σκόρερ. Κριστιάνο Ρονάλντο και Πάτρικ Σικ μετρούν από πέντε τέρματα. Από τους παίκτες του τελικού, τέσσερα γκολ έχει ο Χάρι Κέιν και τρία ο Ραχίμ Στέρλινγκ. Αν ένας από τους δύο φτάσει τα πέντε, τότε στοιχηματικά όλοι θα πληρώσουν στην απόδοση που παίχτηκαν δια τον αριθμό των ισοβαθμούντων. Για το βραβείο αυτό καθαυτό, με δεδομένο ότι μετρούν και οι ασίστ), ο Κέιν χρειάζεται ή δύο γκολ, ή ένα και δύο ασίστ. Ο Στέρλινγκ θέλει δύο γκολ και μία ασίστ για να πάρει το Χρυσό Παπούτσι.