Η ώρα των NBA Finals ανάμεσα σε Ντένβερι και Μαϊάμι έφτασε και αυτά είναι τα πιο ψαγμένα ειδικά στοιχήματα.
Δύο ομάδες βγαλμένες από τα κιτάπια του αθλήματος. Κόντρα στο σύστημα των σταρ, των super teams και της αμερικανικής ατομιστικής κοινωνίας γιατί απλά ακολουθούν πιστά το δικό τους σύστημα. Το μπάσκετ της συνεργασίας, της θυσίας του «εγώ» και του αλτρουισμού θριαμβεύει στα φετινά playoffs του ΝΒΑ. Νάγκετς και Χιτ διασταυρώνουν τα ξίφη τους με έπαθλο το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.
«Νομίζω πως για αυτόν τον λόγο τα playoffs είναι τόσο ωραία και έχουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον. Ακριβώς επειδή δεν νοιάζεσαι για την κούραση, τα φάουλ, τα ποσοστά. Απλά θέλεις να κερδίσεις». Ο Nikola Jokic μίλησε τη γλώσσα της αλήθειας. Oι Ντένβερ Νάγκετς και οι Μαϊάμι Χιτ επίσης. Σε αυτήν την εποχή του χρόνου, το μόνο ζητούμενο είναι η νίκη.
ΔΩΡΟ* ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Οι Μαϊάμι Χιτ είναι κουρασμένοι, εξουθενωμένοι, λαβωμένοι. Αλλά είναι «εδώ» και αυτό είναι το μόνο που μετράει. Η σειρά επτά παιχνιδιών με τους Σέλτικς, οι πνευματικές ζυμώσεις και οι συναισθηματικές διακυμάνσεις που αυτή πρόσφερε στην ομάδα του Σποέλστρα ίσως είναι το μεγαλύτερο εφόδιο στη μάχη των τελικών.
Το Μαϊάμι έδωσε μεγάλο μέρος των δυνάμεων του (ψυχικών και σωματικών) στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας όμως θα παλέψει με ότι έχει, μπροστά στη νέα πρόκληση. Άλλωστε, μετά την επιβίωση στο έβδομο εκτός έδρας ματς όπου ο αντίπαλος έχει γυρίσει από το 0-3, το Μαϊάμι μοιάζει «ατσάλινο». Οι Χιτ είναι η πιο battle tested (τεσταρισμένη στη μάχη) ομάδα του ΝΒΑ. Ένας πυγμάχος του δρόμου, που αγωνίζεται με γυμνά χέρια και τα βάζει με οποιονδήποτε, οπουδήποτε, έχοντας αποβάλλει πλήρως το αίσθημα του φόβου.
Οι Νάγκετς έφτασαν πιο ξεκούραστα στους τελικούς της λίγκας. Το παιχνίδι τους ήταν αυτό που τους έφερε μέχρι εδώ με τον τρόπο αυτό. Είναι η πιο σταθερή ομάδα της λίγκας στην postseason, αυτή με τις μικρότερες αυξομειώσεις στην απόδοση της. Κανένας αντίπαλος δεν προέβαλε ουσιαστική αντίσταση στην επίθεση πολλών οκτανίων και στο μπάσκετ συνεργασίας των «Σβόλων».
O Nikola Jokic μοιάζει με ένα τέρας βιβλικών καταβολών, το οποίο έχει αμέτρητα κεφάλια που κανένας δεν μπορεί να κόψει. Ο τοξοβόλος Jamal Murray καλύπτει τα νώτα του και μαζί με τον στρατό του Μάικ Μαλόουν προελαύνουν στο πεδίο μάχης των playoffs. Οι Σανς ήταν η μόνη ομάδα που στρίμωξε (σχετικό είναι αυτό βέβαια) το Ντένβερ, φέρνοντας τη σειρά στο 2-2, πριν ηττηθούν καθαρά στις τελευταίες δύο αναμετρήσεις. Οι Λέικερς έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, καταφέρνοντας μονάχα να δώσουν μια τετράδα ανταγωνιστικών αγώνων στους Νάγκετς, πριν η ομάδα του Κολοράντο τους «σκουπίσει» στέλνοντας τους για διακοπές και περισυλλογή.
Η πιο δύσκολη αμυντική αποστολή στο μπάσκετ σήμερα
Την έχει ο Bam Adebayo. Το σκηνικό που έχει στηθεί μοιάζει βγαλμένο από ταινία του Χόλιγουντ. Ο πλανήτης απειλείται από μια τρομακτική εξωγήινη μορφή (Jokic) που κατασπαράζει ανθρώπους και πόλεις ολόκληρες με τελευταία τη μητρόπολη του Λος Άντζελες. Η ελίτ των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ (…) επιλέγει τον καλύτερο για αυτήν τη «θανάσιμη» αποστολή. Στον ρόλο αυτόν «αλά Ουίλ Σμιθ» είναι φυσικά ο Bam Adebayo. Ο πληθωρικός σέντερ των Χιτ είναι ένας από καλύτερους και πιο επιδραστικούς αμυντικούς στο παιχνίδι σήμερα. Είναι εξοπλισμένος με τα καλύτερα «εργαλεία» και μπορεί να κλειδώσει παίχτες διαφορετικής κατεύθυνσης συνδυάζοντας δύναμη, μήκος, αθλητικότητα και υψηλό αμυντικό IQ. Όμως η ζωή δεν είναι σινεμά.
Ο Jokic παίζει ως ο καλύτερος παίχτης στη λίγκα στα φετινά playoffs. Μετράει 29.9 πόντους, 13.3 ριμπάουντ και 10.3 τελικές πάσες μέχρι τώρα στην postseason και μοιάζει δύσκολο να σταματήσει να παίζει κοντά σε αυτά τα στάνταρντ, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο που βρίσκεται απέναντι του. Είναι απλά τεράστιο το ρεπερτόριο του Σέρβου και άκρως πληθωρικό το παιχνίδι του για να μπορέσει μια άμυνα να χαμηλώσει αισθητά την παραγωγική του δυναμική. Τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τον Adebayo.
ΔΩΡΟ* ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Κλειδί για τους Νάγκετς, την παραγωγικότητα του «Τζόκερ» και τη γενικότερη εξέλιξη της σειράς θα είναι η απόδοση του καυτού μέχρι τώρα Τζαμάλ Μάρεϊ. Ο leading guard του Ντένβερ μετράει 27.7 πόντους, 5.5 ριμπάουντ και 6.1 τελικές πάσες στα φετινά playoffs σουτάροντας με 39.8% πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Ο Μάρεϊ καθάρισε τη σειρά με τους Λέικερς επικρατώντας στη μάχη του backcourt με χαρακτηριστική ευκολία και το ίδιο φιλοδοξεί να κάνει απέναντι στα γκαρντ του Σποέλστρα. Όταν είναι ζεστός μπορεί να σκοράρει κατά κύματα, παίρνοντας επάνω του μεγάλο μέρος από την αμυντική πίεση που αντιμετωπίζει ο Jokic.
Το τρίποντο των Χιτ και το πλεονέκτημα του Σποέλστρα
Η περιφερειακή εκτέλεση αποτελεί το δηλητήριο στην άκρη του βέλους των Μαϊάμι Χιτ στα φετινά playoffs. H ομάδα που σούταρε άσχημα στην κανονική περίοδο πίσω από τη γραμμή (34.3%), «γαζώνει» πλέον κάθε άμυνα στην postseason «γράφοντας» 39.0% από την περίμετρο, το καλύτερο νούμερο μεταξύ του ανταγωνισμού (και μάλιστα χωρίς τον Tyler Hero). Ο Ντάνκαν Ρόμπινσον σουτάρει με 44.6% (5.1 εκτελέσεις), ο Βίνσεντ με 39% (6.2 εκτελέσεις) και ο καταπληκτικός Κέβιν Μάρτιν με 43.8% (4.9 εκτελέσεις). Αυτοί οι παίχτες μαζί με τον Strus (35.9%) δημιουργούν το κατάλληλο πλαίσιο χώρων για να μπορέσει ο «Κάπταιν Τζίμι» να επιτεθεί με τη μπάλα στα χέρια και ο Αντεμπάγιο να δράσει ως δημιουργός από το High Post.
Η άμυνα των Νάγκετς αποτελούσε διαχρονικό πρόβλημα στα χρόνια του «Τζόκερ» και ένας από τους βασικούς λόγους που η ομάδα δεν κατάφερνε να κάνει το βήμα παραπάνω στα playoffs. Φέτος η επίδοση του Ντένβερ στα μετόπισθεν είναι αισθητά καλύτερη ενώ οι παίχτες του Μαλόουν βελτίωσαν κι άλλο τα νούμερα τους στην postseason. Η περιφερειακή άμυνα τους είναι καλή και μπορεί να αποτελέσει το «κρυφό όπλο» των «Σβόλων» στους τελικούς. Η ομάδα του Κολοράντο έχει το μέγεθος και το αμυντικό IQ για να πλήξει την επικοινωνία και να μπει στις γραμμές πάσας των Χιτ καταφέρνοντας να ελαχιστοποιήσουν –στα όρια του δυνατού- την ταχύτητα στην κυκλοφορία της μπάλας του Μαϊάμι.
H ομάδα της Φλόριντα με τη σειρά της έχει το πλεονέκτημα στη μάχη των πάγκων. Ο Μάικ Μαλόουν είναι ένας αρκετά αξιόλογος προπονητής χωρίς καμία αμφιβολία, όμως απέναντι του θα βρει τον καλύτερο πιθανόν κόουτς του ΝΒΑ σήμερα. Την ώρα που τα φώτα (όχι άδικα) πέφτουν στον καταπληκτικό –ικανό να γυρίσει βράχους ανάποδα- Τζίμι Μπάτλερ, ο Έρικ Σποέλστρα κάνει μαγικά από πίσω. Στη «λίγκα των παιχτών» είναι ίσως ο προπονητής με τη μεγαλύτερη επίδραση στο αγωνιστικό στυλ και στον χαρακτήρα του συνόλου του. Ο τρόπος με τον οποίον μπορεί και διαβάζει την κάθε κατάσταση, προβαίνοντας στις κατάλληλες προσαρμογές ανάλογα με τη φύση του αντιπάλου είναι μοναδικός, ειδικά για το αγωνιστικό περιβάλλον αυτής της λίγκας. Ο Σποέλστρα κάνει κοουτσάρισμα πρωτοβουλίας. Σε αιφνιδιάζει και σε ρίχνει στο καναβάτσο πριν καταλάβεις τι έχει συμβεί. Άμυνες χώρου, small ball, τακτικές ανορθόδοξου πολέμου. Και είναι ο βασικός λόγος για τον οποίον οι Χιτ μπορούν όλα αυτά τα χρόνια να κερδίζουν με «σφεντόνες» τα «καλάσνικωφ».
Το μείγμα των τελικών που ξεκινούν σήμερα δεν περιλαμβάνει κάποιο από τα εμπορικά brands της λίγκας. Οι Σέλτικς και οι Λέικερς έφτασαν μέχρι την τελευταία μάχη της Περιφέρειας, οι Ουόριορς δεν είχαν δυνάμεις για κάτι παραπάνω φέτος και οι Μπουλς έχουν δρόμο να διανύσουν για να επιστρέψουν στην ελίτ.
Το ματσάρισμα των Νάγκετς με τους Χιτ όμως στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα σε μια λίγκα που κάπου έχει χάσει τον δρόμο της ακουμπώντας στον ατομικισμό και στις εμπνεύσεις των μεγάλων αστεριών που έχουν ως αποστολή να οδηγήσουν τους υπόλοιπους στη «Γη της Επαγγελίας». Οι δύο αυτές ομάδες πρεσβεύουν διαφορετικά ιδανικά όπως η συνεργασία, το ομαδικό πνεύμα, ο αλτρουισμός και η αξία του «εμείς», τα οποία απεικονίζονται στο παιχνίδι των –πάντα διαθέσιμων να θυσιαστούν για το σύνολο- ηγετών τους.
Το αποτέλεσμα της μάχης είναι αμφίβολο. Η σκληροτράχηλη άμυνα των Χιτ θα αντιμετωπίσει την επίθεση πολλών οκτανίων του Ντένβερ όμως τα κλειδιά της νίκης ίσως βρίσκονται στην παραγωγική δυναμική του Μαϊάμι και στην αμυντική ετοιμότητα των Νάγκετς.
ΔΩΡΟ* ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!
Hoopfellas.gr για το Stoiximan Blog
