Ήττα στα πέναλτι (2-4) στο Ζάντχαουζεν και αντίο Κύπελλο. Δίκαια. Δεν ήταν ανώτερο, δεν ηρέμησε το παιχνίδι. Καμία αμυντική ηρεμία, αρκετές βιαστικές επιλογές επιθετικά. Με 2-0 προηγήθηκε, με 3-3 τελείωσε το ενενηντάλεπτο απέναντι σε ομάδα τρίτης κατηγορίας.
Τα προβλήματα συνεχίζονται λοιπόν για την ομάδα του Στέφαν Λάιτλ. Στο πρωτάθλημα την έχουμε δει ως τώρα στο 2-2 με την Έλφερζμπεργκ και στο 2-2 στη Νυρεμβέργη.
Κοινά χαρακτηριστικά βρίσκω πολλά σε αυτά τα τρία επίσημα παιχνίδια του. Βιασύνες στις τελικές ενέργειες, ουδείς ποδοσφαιριστής να κρατάει την μπάλα και να βοηθάει στο να υπάρξει καλή ανάπτυξη. Μία χρυσή μετριότητα είδα τίποτα άλλο.
Αμυντικά έχει 2/2 άσχημα παιχνίδια (τρία μαζί με το Κύπελλο), δέχεται εύκολα φάσεις και επιθετικά μπορεί να έχει σημειώσει τέσσερα γκολ στο πρωτάθλημα αλλά τα 3/4 προήλθαν από πέναλτι. Πέναλτι που ήταν περισσότερο δώρα και γκάφες των αντιπάλων παρά δικές της ενέργειες.
Νωρίς, νωρίς άρχισε και φιλολογία αναφορικά με τον προπονητή. Ο πρόεδρος Μάρτιν Κιντ δήλωσε απογοητευμένος από τα αποτελέσματα και τη μη εξέλιξη της ομάδας. Ο Λάιτλ απάντησε χαρακτηρίζοντας άδικη την κριτική. Νομίζω ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Πέρσι τη γλίτωσε ο Λάιτλ στον δεύτερο γύρο, τώρα δεν έχει χρόνο.