ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ - ΑΡΗΣ

Πολύ ορεξάτο, πολύ πειστικό, φουιριόζικο, δημιουργικό, χωρίς ν’ αφήσει κανένα περιθώριο στη Λαμία το πρώτο ημίωρο των «πράσινων» εκεί, αδικείται από το γεγονός ότι πήγε στο ημίχρονο μόνο με 1-0 μπροστά στο σκορ. Στο β’ το παιχνίδι σημαδεύτηκε από την… επιδημία τραυματισμών και αποχωρήσεων (5 συνολικά για τους «πράσινους», 1 για τους Φθιωτούς), επηρέασε σαφέστατα τον ρυθμό της αναμέτρησης και πάλι όμως, από μια στατική φάση αυτή τη φορά, οι πρωτοπόροι βρήκαν το γκολ που χρειάζονταν (73’) για να «κλειδώσουν» μια ακόμη νίκη (2-0).

‘Ογδοη σε ισάριθμες αγωνιστικές, συνεχίζουν έτσι το απόλυτο ξεκίνημά τους στη σεζόν, διατηρούν αμείωτες τις διαφορές από τους διώκτες τους και έχουν απόψε την ευκαιρία να ισοφαρίσουν το καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας τους σε πρωτάθλημα, αυτό των 9 διαδοχικών νικών της σεζόν 1994-95 (και έτσι να αποκαταστήσουν την… τάξη μετά τα σαββατιάτικα διπλά του Βόλου και του Ολυμπιακού).

Σύμμαχος των «πράσινων» – ένας ακόμη, για την ακρίβεια – η εντός έδρας αποτελεσματικότητά τους: «τρέχουν» νικηφόρο σερί 9 παιχνιδιών στη Λεωφόρο, έχοντας μάλιστα δεχτεί σε αυτά μόλις 2 γκολ (σ.σ. συνολικά έχουν την καλύτερη άμυνα στο φετινό πρωτάθλημα με μόλις 2 γκολ παθητικό, ενώ έχουν κρατήσει ανέπαφη την εστία τους σε 6 παιχνίδια), σερί που είναι το καλύτερό τους μετά τη σεζόν 2014-15, οπότε και τότε είχαν «τρέξει» σερί 15 παιχνιδιών.

Μια απ’ τα ίδια στο α’ ημίχρονο της φιλοξενίας του Ιωνικού. Ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα δημιουργικά, με το γκολ που δέχτηκε στο τέλος του 45λεπτου να κάνει την κατάσταση αφόρητη. Ο κίπερ Κουέστα δεν επέτρεψε το 0-2 στο ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου, ο τραυματισμός και η αλλαγή του Κάνιας άλλαξε τη δυναμική των ομάδων στο γήπεδο, κάτι που φάνηκε μιας και μετά την ισοφάριση – από το πουθενά… – των «κίτρινων» (62’), γρήγορα ήρθε (και δίκαια) και το δεύτερο γκολ (73’) που χάρισε τη νίκη στον Άρη, καθώς έκτοτε δεν απειλήθηκε, έχοντας μάλιστα ευκαιρίες και για τρίτο γκολ (2-1).

Πολύτιμο αποτέλεσμα, αυτονόητα για βαθμολογικούς λόγους, μιας και τερμάτισε αρνητικό σερί 2 ήττων, προφανώς και για λόγους περαιτέρω ηρεμίας και ψυχολογικής αποφόρτισης της (έτσι κι αλλιώς) τεταμένης κατάστασης. Ο κόουτς Πάρντιου γλύτωσε από τα χειρότερα, όχι όμως και από την πίεση, αφού το ζητούμενο για σταθερότητα και βελτίωση με τον Άγγλο στον πάγκο παραμένει και – φυσικά – όταν δεν προκύπτει, τότε σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής.