ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΝΤΙΣΕΛΝΤΟΡΦ - ΣΑΛΚΕ

Αποχώρησε ηττημένη με 1-0 από το Κίελο. Επαιξε εξαιρετικά εναντίον της μπάλας. Κράταγε με άνεση το μηδέν και στο πρώτο 45λεπτο είχε δύο ευκαιρίες που δεν αξιοποίησε. Στο βαρετό και απλά δυναμικό δεύτερο 45λεπτο δέχτηκε γκολ από μακρινό σουτ στο 90+3’ και υπέστη το σοκ της ήττας.

Η ομάδα του Κρίστιαν Πρόισερ έμεινε για πέμπτο παιχνίδι χωρίς νίκη (0-1-4) στο πρωτάθλημα, έχει συνολικό πρόσφατο ρεκόρ 1-2-7 σε αυτό και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε να υποχωρεί στην 16η θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την παραμονή, τρεις βαθμούς πίσω από τη 15η Ζάντχαουζεν.

Η συγκομιδή των 20 βαθμών μετά από 21 αγωνιστικές είναι η δεύτερη χειρότερη στην ιστορία της στην κατηγορία μετά τη σεζόν 1998-1999 (19 βαθμοί τότε) που ολοκληρώθηκε με τον υποβιβασμό της.

Καταφέρνει να εμφανίσει ανταγωνιστική εικόνα όταν παίζει με δυνατές αντιπάλους (με τακτική αουτσάιντερ γενικότερα) αλλά αν πρέπει να έχει τον ρόλο του φαβορί, της ομάδας που θα δημιουργήσει, συνήθως αποτυγχάνει. Μοναδική εξαίρεση σε τέτοια αποστολή ήταν η νίκη της απέναντι στην Καρλσρούη. Αναλαμπή όπως καταλαβαίνετε.

Στον απολογισμό της λοιπόν αναφέρουμε ότι στις 7/10 εντός έδρας παρουσίες της έχει «φάει» αρκετά εύκολα αντεπιθέσεις και απειλές. Εξαιρέσεις η Ζανκτ Πάουλι, το Αννόβερο και η Καρλσρούη. Επίσης μόνο στις 5/10 (Νυρεμβέργη, Ζάντχαουζεν, Χάιντενχαϊμ, Καρλσρούη, Γιάν Ρέγκενσμπουργκ) είχε το πάνω χέρι από πλευράς κατοχής μπάλας και πρωτοβουλίας, αλλά η δημιουργία ευκαιριών δεν της είναι εύκολη υπόθεση.

Ολα τα παραπάνω ενδέχεται και να πρέπει να τα ξεχάσουμε πλέον ή να αρχίσουμε απλά να τα ανανεώνουμε και αναθεωρούμε. Την Δευτέρα βλέπετε η διοίκηση της Φορτούνα Ντίσελντορφ αποφάσισε (επιτέλους) να τερματίσει τη συνεργασία της με τον Κρίστιαν Πρόισερ. Και πολύ τον κράτησε. Αναρωτιόμασταν εδώ και μήνες γιατί επέμενε.

Διάδοχός του είναι ο Ντάνιελ Τιούν που θεωρητικά «έχει» τις αποστολές παραμονής, όχι και εκείνες της δημιουργίας ομάδων που θα παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και θα πρωταγωνιστούν. Στο Αμβούργο αν θυμόσαστε απέτυχε, με την Οσναμπρικ ήταν (για τα δεδομένα και τις απαιτήσεις της) πιο πετυχημένος.

Υποδέχτηκε τη Γιάν Ρέγκενσμπουργκ και τη νίκησε με 2-1. Είχε την τύχη με το μέρος της. Η πρωτοβουλία της ήταν ανούσια, απείλησε μόνο από στατικές φάσεις, βρέθηκε πίσω στο σκορ, γλίτωσε δις (ένα δοκάρι) δεύτερο τέρμα, και από μία σέντρα και μία στατική φάση μπόρεσε να ανατρέψει το σκορ.

Η ομάδα του Δημήτρη Γραμμόζη συμπλήρωσε πέντε παιχνίδια αήττητη (3-2-0) στο πρωτάθλημα και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε να υποχωρεί στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας, σταθερά μόλις έναν βαθμό πίσω από την τρίτη Βέρντερ Βρέμης και την θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την άνοδο.

Λέγαμε μήπως το ωραίο παιχνίδι στο Αουε κατόρθωνε να παίξει δημιουργικά και ως γηπεδούχος αλλά δεν. Εξακολουθεί και παραμένει κοντά στις θέσεις ανόδου δίχως να παίζει όμορφο ποδόσφαιρο.

Καταφέρνει και εμφανίζεται πιο αξιόπιστη αμυντικά όταν παίζει μακριά από την έδρα της. Ως γηπεδούχος δέχεται πιο εύκολα τέρματα. Πιο συχνά έχουμε υψηλά σκορ στις εντός έδρας παρουσίες της εξαιτίας αυτού. Μακριά απ’ το σπίτι της έχουμε δει πολλά βαρετά, χαμηλού ρυθμού και λίγων φάσεων παιχνίδια.