ΑΣΚΟΛΙ - ΜΠΡΕΣΙΑ

Η Κιέβο είχε το όνομα, η ίδια όμως όπως αποδείχθηκε είχε τη χάρη. Από τη μία ο βαθμό ςπου απέσπασε μπορεί να χαρακτηριστεί πολύτιμος, από την άλλη βέβαια αν ήταν λίγο πιο τυχερή (ή προσεκτική), μπορούσε ακόμα και τη νίκη (0-0). Είχε τον έλεγχο της αναμέτρησης, δεν απειλήθηκε και προσπάθησε να φτάσει στο γκολ με ορθολογικό τρόπο. Στο δεύτερο ημίχρονο μάλιστα πατούσε καλύτερη κόντρα σε μία ομάδα που διαθέτει εξαιρετική φυσική κατάσταση.

Εμεινε χωρίς να σκοράρει για δεύτερο σερί ματς, δεν υπάρχει όμως λόγος ανησυχίας. Παρέμεινε στον πάτο της κατάταξης, στο -3 από τα μπαράζ και στο -4 από τη σωτηρία. Ομάδα όπως την έχει ονειρευτεί χτίζει ο προπονητής Σοτίλ. Επιπέδου πρώτη κατηγορίας η γραμμή κρούσης μετά τα τελευταία «χτυπήματα». Εκανε δικό της και τον επιθετικό Ντιονίζι από τη Φροζινόνε. Δεδομένη η βελτίωση ως τώρα, αν μπούνε και οι παικταράδες που πήρε, πιάστε την!

Θλίψη! Είναι λυπηρό μία ομάδα με τη δική της ποιότητα να είναι σαν χαμένη στον αγωνιστικό χώρο. Και μόνο που για τρίτο διαδοχικό παιχνίδι έμεινε στο μηδέν, τα λέει όλα. Τόσες είναι και οι συνεχόμενες ήττες που μετράει (0-3 από Βιτσέντσα εντός, 0-1 από Πίζα εκτός, 0-1 από Μόντσα εντός). Ο προπονητής Ντιονίζι προσπαθεί να κρατήσει ενωμένο το σύνολο πριν έρθει η κατάρρευση και η χρονιά από χαμένη εξελιχθεί σε εφιάλτη, μιας και δεν φαντάζει απίθανο να κινδυνέψει, βρισκόμενη στο +3 από τα μπαράζ, ειδικά όπως το πηγαίνει.

Προσπάθησε να κοιτάξει στα μάτια τη Μόντσα, εν μέρει τα κατάφερε, δεν είχε όμως την αύρα του νικητή, όπως η αντίπαλός της ή έστω τη σιγουριά ή την αυτοπεποίθηση του γηπεδούχου. Αφυπνίστηκε από το γκολ που δέχτηκε στο 54’, δεν κατάφερε όμως να βρει απάντηση. 1-1-4 ο απολογισμός στα έξι τελευταία, αναζητά παίκτες για να δυναμώσει, ειδικά μετά τις πωλήσεις των Τορεγκρόσα (επιθετικός, Σαμπντόρια) και Ζαμπέλι (δεξιός μπακ, Εμπολι).