ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ

Διένυσε μεγάλο μέρος της φετινής σεζόν ακροβατώντας στην επικίνδυνη ζώνη και ήταν μία σοβαρή υποψήφια από τις ομάδες για υποβιβασμό για ένα δίμηνο στο τέλος του 2020. Κατάφερε να βρει χημεία και τα “πατήματά” της για να πραγματοποιήσει πολύ καλό για τα δεδομένα της, δεύτερο γύρο. 

Διατηρεί ένα σημαντικό βαθμολογικό πλεονέκτημα αν και όχι τόσο μεγάλο λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος. Την προηγούμενη εβδομάδα, έσωσε την παρτίδα στην έδρα της Νιμ οκτώ λεπτά πριν τη λήξη, ισοφαρίζοντας σε 1-1 στην επαναφορά του χαμένου πέναλτι. Διπλό το κέρδος αφού εκτός του βαθμού κράτησε τη διαφορά από την αντίπαλό της που είναι μία εκ των τριών βασικών για την υπόθεση-παραμονή. 

Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήρθε εύκολα, πέρασε δύσκολες στιγμές στο β’ ημίχρονο αρχικά με την απευθείας αποβολή του πλάγιου Γκιλμπέρ (47’) και λίγα λεπτά μετά με το 1-0 (55’). Βρήκε τις λύσεις και το γκολ της ισοφάρισης, “οιωνούς” που οδηγούν όλο και πιο κοντά στο στόχο.

Απο τη μία πλευρά η δύσκολη βαθμολογική κατάσταση και από την άλλη το δύσκολο πρόγραμμα με αναμετρήσεις κόντρα σε πιο πιοτικούς αντιπάλους, όπως η Λυών που υποδέχτηκε την προηγούμενη αγωνιστική. 

Δεν μπόρεσε να κάνει κάτι περισσότερο από το να επιβεβαιώσει το ρόλο του αουτσάιντερ και αυτό ήταν ολοφάνερο από τα πρώτα λεπτά του αγώνα. Με το αναλλοίωτο 4-4-2 του Αντουάν Κομπουαρέ και με αμυντικούς προσανατολισμούς, δεν μπόρεσε να αντέξει παρά μόνο τέσσερια λεπτά όταν και δέχθηκε το πρώτο γκολ από κάθετη μπαλιά και γκολ του Ντεπάι που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ο γκολκίπερ Λαφόντ.

Πολύ κακή στο σύνολο του α’ ημιχρόνου δέχθηκε και δεύτερο γκολ από το σημείο του πέναλτι, πήγε με το 0-2 στα αποδυτήρια, ένα σκορ που έστειλε στα «σκουπίδια» το αμυντικό πλάνο. Μοναδική λύση το να βγει μπροστά στο β’ ημίχρονο, “όαση” η μείωση του σκορ με τον στόπερ Παλουά (60’) αλλά ήταν μέχρι εκεί. Με τη διαφορά των 4β. από τη 17η θέση που ονειρεύεται, το ματς στην Αλσατία έχει τη μορφή «τελικού».