ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ - ΑΖΑΞΙΟ

Οταν ένα σύνολο με τη δική της ποιότητα και με παίκτες ικανούς να πάρουν ένα ματς με μία ατομική ενέργεια, μένει στο μηδέν για τρία συνεχόμενα παιχνίδια, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο, αν όχι τεράστιο. Το σκοράρισμα εξελίσσεται σε ταμπού. Εδώ και δύο μήνες όλα τα παιχνίδια της κρίνονται οριακά στο γκολ. Για ένα μικρό διάστημα είχε βρει τη «συνταγή» και κέρδιζε, μετά όμως μπλόκαρε επιθετικά Τουλάχιστον στα δύο πιο πρόσφατα κράτησε το μηδέν σώζοντας το βαθμό.

Ενώ ξεχειλίζει ποιότητα, τρέμει να επιτεθεί, ώστε να μην μείνει ακάλυπτη στα μετόπισθεν. Το κάνει μόνο υπό προϋποθέσεις, απέναντι όμως σε δυναμικές ομάδες, που ξέρουν να παίζουν «ξύλο», το πράγματα είναι σκούρα. Δεν πατάει ούτε περιοχή. Το πρόβλημα είναι στον χαρακτήρα. Αδυνατεί να μπει στο γήπεδο σαν μεγάλη ομάδα και να επιβάλει το παιχνίδι της.

Στη διακοπή ο προπονητής Πανταλονί βρήκε την ευκαιρία και αποκάλυψε το λόγο της κακής πορείας της ομάδας στη σεζόν. Είναι άλλωστε το λιγότερο παράξενο, ένα σύνολο με τη δική της ποιότητα και δυναμική να βρίσκεται έναν μόλις βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και στο -8 από τη δεύτερη θέση. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην περσινή σεζόν. Η διακοπή βρήκε τους Κορσικανούς στους 52 βαθμούς και την 3η θέση, μόλις στο -1 από τη δεύτερη Λανς και στο -2 από την πρώτη Λοριάν.

Με δέκα αγωνιστικές ακόμα να απομένουν και ειδικά τη Λοριάν να χάνει «λάδια», άπαντες πίστευαν στην άνοδο. Συνέχισαν όμως να πιστεύουν σε αυτή και στη συνέχεια, είτε μέσω κάποιας αναδιάρθρωσης, είτε μέσω μπαράζ με τον τρίτο από το τέλος της Ligue 1. Αυτός ήταν και ο λόγος που υπήρξε τέτοια καθυστέρηση στη διαμόρφωση του ρόστερ. Απαντες ετοιμάζοντας για τα σαλόνια. Το χαστούκι ήταν γερό και κατέστρεψε την ψυχολογία των παικτών. Ο χρόνος όμως κυλά υπέρ. Το φανερώνουν και οι δύο νίκες στα τρία τελευταία ματς, αμφότερες εκτός έδρας.