ΠΑΡΜΑ - ΜΠΕΝΕΒΕΝΤΟ

Μετά την «γκέλα» κόντρα στη Μόντενα στο «Ταρντίνι» (1-2, όσο και αν το ματς είχε χαρακτήρα τοπικού ντέρμπι) αναζητούσε αποτέλεσμα που θα της δώσει οξυγόνο και το βρήκε στη Σαρδηνία αποσπώντας ισοπαλία στην έδρα της Κάλιαρι (1-1) παίζοντας καλά για ένα μόνο ημίχρονο.

Τα πρώτα 45 λεπτά της ανήκαν και κατάφερε να μετουσιώσει την υπεροχή της σε γκολ με το τέρμα του Καμαρά στο 44′. Η καλή απόδοση δεν είχε συνέχεια στο δεύτερο μέρος. Ανήμπορη να κρατήσει μπάλα, να παγώσει το ρυθμό και να βρει απάντηση στην πίεση της αντιπάλου, δέχτηκε την ισοφάριση στο 54΄ και αισθάνεται τυχερή που κράτησε το Χ.

Ο απολογισμός 2-1-3 που μετράει στα έξι τελευταία δεν συνάδει με τους υψηλούς στόχους που έχει θέσει. Όσο μετρούσε πολλές και σημαντικές απουσίες είχε χτίσει έναν κορμό που αν και υστερούσε σε ποιότητα ήξερε να παίρνει αποτελέσματα.

Λες και οι ποιοτικές της μονάδες δεν μπορούν να της προσφέρουν την απαραίτητη σκληράδα ώστε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κατηγορίας. Στο -6 από την απευθείας άνοδο, επιτακτική η ανάγκη για νίκη.

Το διπλό στη Φεράρα απέναντι στη ΣΠΑΛ (2-1 με ανατροπή, πρώτο με τον Καναβάρο στον πάγκο) και η ισοπαλία με τη Ρετζίνα στην Καλαβρία (2-2, ενώ έχανε 2-0 στο ημίχρονο) δεν είχαν συνέχεια. Δεν μπορούμε να πούμε πως αποδείχθηκαν πυροτέχνημα, διότι το ματς με την Παλέρμο ήταν συνολικά κακό και από τις δύο πλευρές.

Ωστόσο στις λεπτομέρειες γνώρισε την ήττα και αντί να κάνει ένα ακόμα βήμα μπροστά, έκανε δύο πίσω. Αποδείχθηκε πως για να βγει το κάρο από τις λάσπες θα χρειαστεί πολλή δουλειά.

Κακό ματς, ελάχιστες φάσεις, μίλησε η ποιότητα των μονάδων με τους Σικελούς να φεύγουν με το διπλό χάρη σε τέρμα στο 54′. Ο Καναβάρο έκανε μαζεμένες (4) αλλαγές με τη συμπλήρωση μίας ώρας, η εικόνα όμως δεν βελτιώθηκε.

Τέλος στο μικρό αήττητο σερί τεσσάρων αγώνων (1-3-0), αδυνατεί να ξεμπλέξει από τα χαμηλά στρώματα και να κοιτάξει ψηλότερα.