ΟΣΝΑΜΠΡΙΚ - ΚΑΪΖΕΡΣΛΑΟΥΤΕΡΝ

Αυτό δεν το περίμενα, το ομολογώ. Νίκησε (2-1) το Αμβούργο διότι έπαιξε με το μαχαίρι στα δόντια. Κυριάρχησε στα χαφ, έτρεξε, μάρκαρε, λύσσαξε περισσότερο από την αντίπαλο για τη νίκη. Δίκαια επικράτησε.

Το να χάνεις με 0-7 στο Αννόβερο και μία εβδομάδα μετά να κερδίζεις το Αμβούργο, αν μη τι άλλο πιστώνεται ως παράσημο χαρακτήρα και πίστης στην ομάδα του Τομπίας Σβάινσταϊγκερ που έφτασε στην πρώτη νίκη της στο πρωτάθλημα.

Συνεχίζει και διαθέτει τη χειρότερη αμυντική επίδοση (18 γκολ παθητικό) σε αυτό και συνεχίζω (για την ώρα) να εκτιμώ πως δύσκολα θα μείνει στην κατηγορία, αλλά αν παίζει έτσι σε κάθε αγωνιστική προφανώς και θα τα καταφέρει.

Γενικά με εξαίρεση το ναυάγιο στο Αννόβερο ουδέν παράπονο έχω από την προσπάθεια που κάνει, κανένα παιχνίδι δεν το παρατάει, αλλά της λείπει ποιότητα. Ειδικά επιθετικά.

Με 3-1 νίκησε τη Χάνζα Ρόστοκ κυρίως επειδή ό,τι έκανε στα πρώτα λεπτά «έγραψαν». Με 2-0 προηγήθηκε, με 2-1 πήγε στο ημίχρονο και γενικά είχε ανώτερη εικόνα στο διάστημα. Ήταν παθητικό στο δεύτερο 45λεπτο, σε τρεις περιπτώσεις γλίτωσε την ισοφάριση, μόλις στο 83’ βρήκε ενέργεια για το τρίτο τέρμα.

Με πρόσφατο σερί 4-1-0 η ομάδα του Ντιρκ Σούστερ έχει αφήσει για τα καλά πίσω την άσχημη αρχή που είχε κάνει στο πρωτάθλημα και φλερτάρει με την πρώτη δυάδα. Φλερτάρει αλλά συνεχίζει και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το παιχνίδι της. Αναγνωρίζω ότι σκοράρει με συνέπεια, ότι μας προσφέρει κυρίως υψηλά σκορ αλλά ισορροπημένη δεν μπορώ να την πω.

Εδώ και σχεδόν εννέα μήνες δεν είναι σταθερή αμυντικά. Διόλου τυχαίο ότι έχει δεχτεί γκολ σε κάθε παιχνίδι της στο τρέχον πρωτάθλημα. Όταν παίζει εκτός έδρας είναι αρκετά καλύτερη η αμυντική συμπεριφορά της, εντός δέχεται πιο εύκολα απειλές.