ΚΟΜΟ ΚΑΛΤΣΙΟ - ΡΕΤΖΙΝΑ 1914

Κατάφερε να βγει από την κρίση αποτελεσμάτων με ιδανικό τρόπο. Αγνοούσε το τρίποντο για τέσσερα ματς (0-2-2), η απόδοσή της όμως συνέχιζε να είναι εξαιρετική, παρά το γεγονός πως δεν κέρδιζε. Με διαφορά η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Πάνω απ’ όλα ομάδα, με συμπαγή άμυνα και σωστή ανάπτυξη στο χώρο.

Φιλοξενήθηκε από τη Βιτσέντσα από της οποίας την έδρα πέρασε επικρατώντας 1-0. «Κλειδί» αφενός το γρήγορο προβάδισμα που πήρε. Μόλις στο δέκατο λεπτό ο Βινιάλι αξιοποίησε την πάσα του Λα Γκουμίνα στέλνοντας την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Αφετέρου η τύχη ή αν θέλετε η αναποτελεσματικότητα των γηπεδούχων, αφού δημιούργησαν πλήθος ευκαιριών, δεν μπορούσαν όμως να σκοράρουν με τίποτα.

Οσο περνούσε η ώρα και η Βιτσέντσα έπρεπε να ρισκάρει περισσότερο, διαχειριζόταν όλο και καλύτερα τη ροή. Αποσπάστηκε έτσι επτά βαθμούς από τις θέσεις των μπαράζ, ενώ απέχει μόλις δύο από αυτές των πλέι οφ.

Οταν η Αλεσάντρια, η οποία επέστρεψε στη Serie B μετά από απουσία σαράντα ετών και βλέπει το στόχο της παραμονής ως μικρό «θαύμα», έρχεται στο «Γκρανίλο», σου ρίχνει τέσσερα και δεν απαντάς σε κανένα το πρόβλημα δεν είναι απλά μεγάλο. Είναι τεράστιο!

Δεν δικαιούται να λέγεται ομάδα. Σκορποχώρι με μεγάλο βαθμό επιείκειας. Βάρεσε διάλυση και οι οπαδοί είναι στα κάγκελα και με το δίκιο τους. Να πεις πως η χρονιά ήταν προβληματική, άντε να το καταλάβουμε. Πήγαινε τρένο φτάνοντας να φλερτάρει με την κορυφή! Ξαφνικά έσβησε τις μηχανές σταματώντας να παίζει.

Η ήττα από την Αλεσάντρια ήταν η έκτη σερί (!), έβδομη στα οκτώ τελευταία παιχνίδια. Αλιέτι τέλος από τον πάγκο, αντικαταστάτης ο Μίμο Τοσκάνο ο οποίος γνωρίζει το περιβάλλον. Σε απομόνωση η ομάδα ψάχνοντας αντίδραση και επανεκκίνηση.