ΚΑΣΙΜΠΑΣΑ - ΧΑΤΑΙΣΠΟΡ

Περίφημα και διαχρονικά τα κενά αγωνιστικά της διαστήματα. Ακόμη θρυλικότερα τα σερί με τα οποία, χρονιά την χρονιά, διορθώνει ανορθογραφίες, παραμένει στην κατηγορία και επιβεβαιώνει συνεχώς το ότι «η Κασίμπασα δεν πέφτει ποτέ».

Φέτος έχει κάνει ένα από τα χειρότερα μισά των τελευταίων χρόνων. Αλλαξε 3 προπονητές, με τον τελευταίο που δεν είναι καν τέτοιος (τεχνικός υπεύθυνος των ακαδημιών), τον Σαμίρ Ουγκουρλού κατάφερε να «τρέξει» στο φινάλε του πρώτου γύρου το καλύτερο σερί της μετά το ξεκίνημα και με 4 βαθμούς σε 2 αγωνιστικές να ξεκολλήσει από τη μοναξιά του πάτου, φτάνοντας σε απόσταση βολής από την έξοδο από τη ζώνη (προκρίθηκε και στους «16» του Κυπέλλου επικρατώντας εντός έδρας της Κοτσαέλισπορ, ομάδας 1ης κατηγορίας, με 5-3).

Αν λοιπόν με όλο αυτά βρίσκεται εδώ που βρίσκεται, τότε διόλου απίθανο να τη δούμε κάποια στιγμή να πατάει γκάζι, να κάνει και πάλι ένα σερί θετικών αποτελεσμάτων και να εξασφαλίζει ό,τι και όσα χρειάζεται προκειμένου να.. μην πέσει ούτε και φέτος .

Το τελευταίο τρίτο του α’ γύρου δεν κύλησε θετικά. Η, ακριβέστερα, δεν κύλησε σταθερά. Το φινάλε όμως ήταν καλό, αφού κατάφερε να περάσει νικηφόρα από την Κερασούντα (1-0 την πολύ φορμαρισμένη Γκιρεσούνσπορ), να τερματίσει το χειρότερο φετινό της σερί (2 ήττες), να παραμείνει στην πεντάδα, ισόβαθμη της Φενέρ και στον πόντο από την Μπασακσεχίρ και πάντα, σταθερά σε ευρωπαϊκή τροχιά.

Ενδεικτικό ότι πρώτες 9 αγωνιστικές έκανε 6 νίκες, στις επόμενες 10, μόλις 3, ούσα ή του ύψους ή του βάθους στις εξόδους της σε αυτό το διάστημα (2 διπλά επί των νεοφώτιστων Αλτάι και Γκιρεσούνσπορ και 3 ήττες). Δεν είναι καλύτερη από πέρυσι, οπότε και εντυπωσίασε ως νεοφώτιστη, σίγουρα όμως μοιάζει ικανή να παραμείνει… εκεί γύρω ως το τέλος.