ΠΑΡΙ - ΡΟΝΤΕΖ ΑΒΕΡΙΟΝ

Με την εμφάνισή της στο δεύτερο ημίχρονο της εκτός έδρας αναμέτρησης κόντρα στην Τρουά, έδειξε πως η επιστροφή στις νίκες είναι θέμα χρόνου. Βομβάρδισε την αντίπαλο, κατάφερε όμως μόνο να μειώσει, αφού τύχη και διαιτησία την καταδίκασαν. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η ορμή με την οποία μπήκαν οι γηπεδούχοι της δημιούργησε από την αρχή προβλήματα. Δέχτηκε γκολ και το τακτικό πλάνο πήγε στράφι. Εμφανές πως είχε προτεραιότητα να κρατήσει το μηδέν, όπως στα δύο προηγούμενα ματς.

Με το 0-2 στην πλάτη όφειλε να αντιδράσει και το πέτυχε. Χείμαρρος στο δεύτερο μέρος, από τα καλύτερά της ημίχρονα στη σεζόν, αν κρίνεις και ποιος ήταν αντίπαλος. Μείωσε και λίγο αργότερα ισοφάρισε, ο διαιτητής όμως φαντάστηκε φάουλ! Εξαλλος ο προπονητής Ζιράρ. Αυτό τα λέει όλα αφού πρόκειται για έναν εξαιρετικά έμπειρο τεχνικό. Τέσσερα παιχνίδια χωρίς νίκη (0-2-2), απέκτησε συγκάτοικο στην κορυφή της Τρουά.

Υποδέχθηκε την Αμιάν και όπως συνηθίζει στα τελευταία παιχνίδια της εμφάνισε δύο πρόσωπα, ένα σε κάθε ημίχρονο. Το καλό ήταν του πρώτου ημιχρόνου. Επαιξε την μπάλα της ελεύθερα, πίεσε, έβγαλε ενέργεια, σκόραρε και αν συνέχιζε έτσι το πιο πιθανό ήταν να κέρδιζε. Στο δεύτερο ήρθε η κατάρρευση. Εσβησε εντελώς. Απέκτησε παθητικό ρόλο επιτρέποντας στην Αμιάν να ανεβάζει διαρκώς τις γραμμές της.

Κλείστηκε στην περιοχή της και περίμενε το μοιραίο. Ετσι κι έγινε. Πρώτο ήρθε η ισοφάριση και έπειτα το 1-2. Αγνοεί τη νίκη από τις 26 Σεπετεμβρίου! Εννέα παιχνίδια χωρίς τρίποντο μετρώντας τρία μόλις Χ. Εφτασε πάτο, δεν πάει παρακάτω. Στην τελευταία θέση της κατάταξης, αναζητά από κάπου να πιαστεί, ένα σημείο επανεκκίνησης αλλά δεν βρίσκει. Δύσκολη η συνέχεια.