ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ - ΟΥΝΤΙΝΕΖΕ

Αν κάποιος δει το δάσος και όχι το δέντρο, η ομάδα που παρακολουθούμε φέτος με την «ασπρόμαυρη» φανέλα απέχει έτη φωτός από το συνονθύλευμα που βολόδερνε στο γήπεδο πέρσι. Από ”το πουθενά στο κάπου” και μάλιστα διεκδικήτρια του τίτλου. Συνεπώς, η βελτίωση είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη.

Αν δούμε τώρα το δέντρο, στον «τελικό» πρωταθλήματος απέναντι στην Ίντερ φάνηκε λίγη στο λαιβ σκορ. Υπερβολικά! Οι «νερατζούρι» δεν ενθουσίασαν με την απόδοσή τους, δεν έπαιξαν μπαλάρα, ο αέρας όμως που είχαν, έκανε τη Γιούβε να μοιάζει μικρή ομάδα.

Φάνηκε απροετοίμαστη σε πνευματικό επίπεδο και αδιάβαστη στο πώς να εξουδετερώσει τα ατού της αντιπάλου. Χωρίς ιδέες για κάτι που θα ξαφνιάσει. Δεν έλειψε το πάθος και η θέληση, εμφανώς όμως δεν μπορούσε. Το αυτογκόλ του Γκάτι στο 37’ έκρινε την αναμέτρηση, αυτό όμως είναι το λιγότερο.

Δεύτερη συνολικά ήττα στη σεζόν μετά από εκείνη στην έδρα της Σασσουόλο τον Σεπτέμβριο. Ζητούμενο να επιστρέψει άμεσα στις επιτυχίες, ξεκινώντας από την αρχή. Να βρει σταθερότητα και όπου βγάλει. Να δέσει τη δεύτερη θέση και να κατακτήσει το Κύπελλο όπου βρίσκεται στα ημιτελικά. Στο -7 από την κορυφή.

Την προηγούμενη αγωνιστική υποδέχθηκε τη Μόντσα για τα προγνωστικά. Αναδείχθηκε ισόπαλη χωρίς τέρματα (0-0), ωστόσο το αποτέλεσμα βάσει συνολικής εικόνας την αδικεί, αφού κρίνοντας από τις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν στο ματς άξιζε τη νίκη.

Ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με 21 τελικές η ίδια και 3 η αντίπαλος, με τους φιλοξενούμενους να τις πραγματοποιούν όλες μετά το 85’. Ανώτερη καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Είχε υπομονή, επέβαλε τον ρυθμό της, βρήκε ευκαιρίες και το μόνο που έλειψε ήταν το γκολ.

Έβαλε τέλος στο αρνητικό σερί δύο ηττών (2-3 εντός από Μίλαν, 0-2 εκτός από Αταλάντα), ενώ αγνοεί τη νίκη για πέντε ματς (0-2-3). Στο 1-6-5 ο απολογισμός στα δώδεκα τελευταία παιχνίδια, πέντε εξορμήσεις χωρίς νίκη (0-2-3), 9 βαθμοί σε 11 συνολικά εκτός έδρας αγώνες με ρεκόρ 1-6-4.