ΓΙΑ ΝΕΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ Η ΟΥΝΙΟΝ

Αποχώρησε με την ισοπαλία με σκορ 2-2 την Τρίτη από τη Στουτγκάρδη. Στο 4′ έκανε το 0-1 από στατική φάση και μέχρι το τελικό σφύριγμα έπαιξε εναντίον της μπάλας. «Εφαγε» φάσεις, είχε και τύχη, ειδικά στο δεύτερο 45λεπτο, που κρατούσε το μηδέν, αλλά «ενοχλούσε» μέσω αντεπιθέσεων είχε και η ίδια τις στιγμές της. Στο 77′ έκανε το 0-2, μία στατική φάση όμως, και μία… γιόμα, της στοίχισαν την ισοφάριση.

Η ομάδα του Ουρς Φίσερ συμπλήρωσε τέσσερα παιχνίδια δίχως νίκη (0-3-1) στο πρωτάθλημα, παρέμεινε στην έκτη θέση που οδηγεί στο επόμενο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά για κανένα μπορούμε να της βάλουμε άσχημο βαθμό. Παίζει με πολλές απουσίες ωστόσο ούτε καν από την Μπάγερν Μονάχου έχασε. Τουναντίον, πιο κοντά στο να τη νικήσει ήταν. Στη μόνη ήττα από τη Χέρτα Βερολίνου, όλα της στράβωσαν νωρίς με την κόκκινη κάρτα. 

Ουδεμία διαφοροποίηση συνεπώς, ως προς το σχόλιό μας για αυτήν. Οταν θα κλείνεται και θα προσέχει την άμυνά της, θα είναι ανταγωνιστική ανεξαρτήτως αντιπάλου. Ειδικά εκτός έδρας. Οταν θα έχει η ίδια απέναντί της ομάδα που θα της αφήσει την μπάλα θα αρχίζουν τα περισσότερα προβλήματα, εκτός αν κατορθώνει να φανεί πολύ αποτελεσματική στις ευκαιρίες της, όπως έκανε νωρίς με την Αρμίνια Μπίλεφελντ.

Από πλευράς τακτικής, το 3-4-2-1 και το 3-4-1-2 είναι τα συνηθισμένα της συστήματα. Μόνο απέναντι στην Μπάγερν χρησιμοποίησε το 4-2-3-1 και της βγήκε απόλυτα.

Αποχώρησε νικήτρια με 2-1 την Τρίτη από τη Βρέμη. Είχε την πρωτοβουλία σε όλο το παιχνίδι, σκόραρε νωρίς (12′), αλλά αφότου δέχτηκε την ισοφάριση από μακρινό σουτ στο 28′, αδυνατούσε να βρει ηρεμία στις τελικές ενέργειες. Είχε ευκαιρίες, αλλά όχι και ευστοχία. Πάνω που… αγχώνονταν, κέρδισε πέναλτι και μέσω αυτού έβαλε το νικητήριο τέρμα.

Η ομάδα του Εντίν Τέρζιτς νίκησε στην πρεμιέρα αυτού στην τεχνική ηγεσία της,  σταμάτησε το σερί τριών παιχνιδιών δίχως νίκη που «έτρεχε» στο πρωτάθλημα και ανέβηκε τέταρτη στη βαθμολογία, έξι βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Λέβερκουζεν. Δεν θα βιαστούμε να κρίνουμε οτιδήποτε, απλά θα καταγράφουμε όσα βλέπουμε ώστε να κατανοήσουμε πώς ακριβώς θα θέλει να παίζει με τον νέο τεχνικό της.

Για αρχή λοιπόν, κρατάμε τη διάταξη 4-3-2-1 στην οποία ο Μάρκο Ρόιζ έπαιξε ως «οκτάρι». Ενδιαφέρουσα σκέψη, την είχε κάνει και ο Φαβρ το καλοκαίρι αλλά δεν την εφάρμοσε. Ο Ρόιζ δεν έχει σχέση ως ποδοσφαιριστές με εκείνον που θυμόμαστε προ δύο (και πίσω) ετών. Ισως αυτή η οπισθοχώρηση στη μεσαία γραμμή να του κάνει καλό. 

Κατά τα λοιπά, το ότι από την αρχή της σεζόν οι μεσοεπιθετικοί της, πλην του Ρέινα, είναι τσακωμένοι με το γκολ και μακριά από το καλό επίπεδο απόδοσης, δεν είδαμε να αλλάζει. Πρέπει να βρει τρόπο ώστε ο Σάντσο, ο Ρόιζ, ο Μπράντ, ακόμα και ο 16χρονος Μουκοκό ώσπου να γυρίσει ο Χάαλαντ, να της προσφέρουν περισσότερα.