ΟΥΝ. ΣΠΟΡΤ. ΣΑΛΕΡΝΙΤΑΝΑ 1919 - ΒΙΡΤΟΥΣ ΕΝΤΕΛΑ

Οι αποδόσεις την ήθελαν αουτσάιντερ στο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Φροζινόνε, απέδειξε όμως για μία ακόμα φορά πως φέτος θα αποτελέσει έναν υπολογίσιμο αντίπαλο για κάθε ομάδα και μία σοβαρή υποψηφιότητα για την άνοδο. Το μεγαλύτερό της «όπλο» είναι πως πάνω από όλα είναι ομάδα. Το ελάχιστο που ζητάει ο προπονητής Καστόρι είναι οι παίκτες του να δείχνουν θέληση και αυταπάρνηση. Τίποτα λιγότερο από το 100% δεν είναι αποδεκτό για τον Ιταλό τεχνικό. Ατυχίες θα υπάρξουν, όπως και αρνητικά αποτελέσματα. Απαντες όμως οφείλουν να είναι ήσυχοι πως έκαναν ό,τι μπορούσαν.

Μία ακόμα εξαιρετική εμφάνιση στο «Στρίπε». Οπως συνηθίζει παρέδωσε μαθήματα τακτικής. Ρεσιτάλ από τον Καστόρι στον πάγκο, όποτε χρειάστηκε έδωσε με τις αλλαγές του αυτό που έπρεπε. Αφησε την μπάλα στους γηπεδούχους και περίμενε, ψάχνοντας να χτυπήσει στην κόντρα. Δέχτηκε 21 τελικές, καμία όμως στην εστία, αφού ο μοναδικός τρόπος να απειλήσει η αντίπαλος ήταν με μακρινά σουτ και αυτά ήταν άστοχα (0-0). Τρία ματς χωρίς νίκη, ωστόσο έχει περάσει διαδοχικά απαιτητικά τεστ με επιτυχία. Παρά τους δύο μόλις βαθμούς σε αυτή τη σειρά αγώνων, παρέμεινε δεύτερη.

«Αν η κατάσταση δεν ήταν προβληματική εγώ δεν θα ήμουν εδώ τώρα» σχολίασε ο προπονητής Βιβαρίνι μετά και το 0-1 από την Πορντενόνε εντός έδρας. Και που άλλαξε προπονητή όμως δεν βλέπουμε κάτι διαφορετικό αλενατόρε, θα πρόσθετα εγώ. Χάλια μαύρα πριν, χάλια μαύρα και τώρα. Η ήττα από τους «νεροβέρντι» ήταν η πέμπτη σερί στο πρωτάθλημα, τη στιγμή που έφτασε τα δεκατρία ματς και το τρίποντο αγνοείται. Δεν προξενεί εντύπωση πως βρίσκεται στον πάτο της κατάταξης.

Οι φιλοξενούμενοι ευτύχησαν να προηγηθούν μόλις στο έκτο λεπτό, μετά από εύστοχη εκτέλεση πέναλτι. Αυτό αρκούσε για να τους χαρίσει το τρίποντο, αφού όσο και αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να αντιδράσει. Η Πορντενόνε δεν έκαναν κάτι εντυπωσιακό. Δεν βρήκε απέναντί της κάποια ομαδάρα ή ένα σύνολο που κάνει κάτι ιδιαίτερα καλά. Απλά η ίδια σέρνεται. Είτε το ματς πάει σε υψηλό ρυθμό και σκορ, είτε κριθεί στις λεπτομέρειες, δεν φαίνεται να έχει τύχη. Συνεχίζεται η απομόνωση.