ΧΑΝΣΑ ΡΟΣΤΟΚ - ΣΑΛΚΕ

Αποχώρησε ηττημένη με 1-0 από τη Νυρεμβέργη. Πολύ καλή αμυντικά στο πρώτο 45λεπτο, οδήγησε τη συνάντηση στη δύναμη και στο μαρκάρισμα. Μόνο σε ένα σουτ αισθάνθηκε απειλή, μόνο από μία στατική φάση μπόρεσε να απειλήσει. Ιδια εικόνα και στο δεύτερο 45λεπτο. Απέτυχε να σκοράρει σε τετ α τετ στο 54′, δέχτηκε γκολ στη μοναδική σοβαρή απειλή που αντιμετώπισε στο 59′, προσπάθησε (δίχως να μπορεί να φτιάξει ευκαιρία) αλλά στο 90′ είχε μεγάλη ευκαιρία ισοφάρισης την οποία σπατάλησε.

Η ομάδα του Γενς Χέρτελ δεν κατάφερε να δώσει συνέχεια στη νίκη επί της Ντάρμσταντ αλλά είχε την εικόνα που περιμέναμε. Οπως έχουμε σημειώσει αρκετές φορές εκτός έδρας το σύστημά της λειτουργεί καλύτερα. Αρκετά αξιόπιστη είναι αμυντικά όσο δεν χρειάζεται να ανοιχτεί, «κρύο αίμα» έχει κάποιες φορές στις λίγες ευκαιρίες που δημιουργεί. Εξαίρεση η Νυρεμβέργη και η Βρέμη.

Οταν παίζει ως γηπεδούχος ωστόσο ο αριθμός των λαθών που κάνει ανασταλτικά αυξάνεται. Και με την Καρλσρούη και με την Ντινάμο Δρέσδης σχεδόν δώρισε τα τέρματα που δέχτηκε. Με την Ντάρμσταντ το έκανε ξανά, αλλά σε περιορισμένο βαθμό. Επιθετικά δεν βγάζει μάτια με την ποιότητά της, αλλά τα δυναμικά διαστήματα που έχει της χαρίζουν μερικές φάσεις.

Υποδέχτηκε την Καρλσρούη και ηττήθηκε από αυτή με 2-1. Δέχτηκε γκολ από στατική φάση στο 1′, απειλήθηκε με δεύτερο τέρμα ως το 10′, αλλά στην πρώτη ευκαιρία της (15′) ισοφάρισε. Πήρε την πρωτοβουλία στο υπόλοιπο του πρώτου 45λεπτου δίχως τελική προσπάθεια ωστόσο. Πάλι από στατική φάση (38′) απειλήθηκε μάλιστα. Βαρετό παιχνίδι δύναμης δίχως ευκαιρίες στο δεύτερο 45λεπτο. Εμεινε με δέκα ποδοσφαιριστές στο 73′ και μακρινό σουτ στο 88′ της στοίχισε την ήττα.

Ακόμα και αν δεν προέκυπτε η κόκκινη κάρτα που ασφαλώς και έπαιξε ρόλο για την «τάραξη» της ισοπαλίας, η ομάδα του Δημήτρη Γραμμόζη απέτυχε για ακόμα μία αγωνιστική να μας κερδίσει. Οπως έχουμε τονίσει πολλές φορές στα ρεπορτάζ της, είναι λες και ποντάρει μόνο στην οργάνωση (που δεν τη λες και τέλεια) και στο να κάνει λιγότερα λάθη από την εκάστοτε αντίπαλο προκειμένου να κερδίζει.

Δεν γίνεται δουλειά έτσι. Εχει δοκιμάσει και το Αμβούργο (για παράδειγμα) σε παλαιότερη σεζόν να παίξει με αυτόν τον τρόπο και απέτυχε. Δεν μπορεί να προβιβαστεί αν δεν εξελιχθεί. Αν δεν κάνει περισσότερες συνεργασίες, αν δεν ψάχνει και με δικά της μέσα, με περισσότερη δική της προσπάθεια το γκολ.

Το παραπάνω εξηγεί και γιατί έχει καλύτερο ρεκόρ ως φιλοξενούμενη απ’ ότι ως γηπεδούχος. Δεν ξέρει να παίζει με την πρωτοβουλία και η διοίκησή της οφείλει να σκεφτεί πως ο Γραμμόζης δεν ξέρει να φτιάχνει τέτοιες ομάδες. Την Ντάρμσταντ της σφιχτής άμυνας και των αντεπιθέσεων δημιούργησε. Τη Σάλκε που ως φανέλα θέλει και να επιβάλεται στους αγωνιστικούς χώρους δεν μας πείθει πως μπορεί να την καθοδηγήσει.

Πρόσθεσε στο έμψυχο δυναμικό της με ελεύθερη μεταγραφή τον χαφ Μαρκ Ρατκόβσκι. Πού χάθηκε αυτός σκεφτήκαμε όταν διαβάσαμε το όνομα. Μια χαρά καριέρα είχε κάνει με τη Ζανκτ Πάουλι (κυρίως) στη δεύτερη κατηγορία, μετά αποχώρησε για τη Ζάλτσμπουργκ και τη Ρεντ Μπουλ της Νέας Υόρκης και είχαμε χάσει τα ίχνη και την εικόνα του. Αν είναι στα… φυσιολογικά του την έχει την κατηγορία, είναι καλό «οκτάρι» για αυτή.