ΒΟΛΟΣ ΝΠΣ - ΙΩΝΙΚΟΣ

Βρήκε… ΑΕΚ. Και έτσι, επέστρεψε στην εποχή… Αμπασκάλ, με απελευθερωμένο, φουλ επιθετικό και ό,τι κάτσει ποδόσφαιρο. Ειδικά στο α’ ημίχρονο, όπου το παιχνίδι ήταν πραγματικό ροντέο. Σκόραρε και προηγήθηκε, είχε ευκαιρίες, είχε δοκάρι στο τέλος, η αλήθεια όμως είναι πως το 1-1 με το οποίο πήγαν στα αποδυτήρια οι δύο ομάδες, μάλλον κολακευτικό ήταν.

Τελείως διαφορετική η εικόνα στο β’ μέρος. Η Ενωση περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο, ήταν τελείως ακίνδυνη, δεν απείλησε ποτέ τους Θεσσαλούς, οι οποίοι παρότι επίσης δεν έδειχναν να κυνηγάνε δεύτερο γκολ, το βρήκαν αξιοποιώντας ένα ανόητο πέναλτι του Τζαβέλλα και έτσι, παρότι έμειναν στο φινάλε με 10 παίκτες, πήραν – άνετα – το διπλό (2-1).

Δεύτερο φετινό τους (και πρώτο μετά την παρθενική τους έξοδο στο πρωτάθλημα) και έτσι, παρότι δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, παρότι δεν είναι σταθεροί, με πολλές μεταπτώσεις στα παιχνίδια τους, εν τούτοις εξακολουθούν – και δεν το κρύβουν – να ελπίζουν πως μπορούν να μπουν σε τροχιά εξάδας. Βρίσκονται στο -5 από εκεί, επιβεβλημένο προφανώς για να δικαιολογήσουν εφεξής σχετική φιλοδοξία η νίκη απόψε.

Ενα γκολ είχε πετύχει στα 6 τελευταία του παιχνίδια, υποδέχτηκε όμως τον… Ατρόμητο και αυτό αποδείχτηκε αρκετό. Βρήκε 2 σε διάστημα 8 λεπτών στο τέλος του α’ μέρους (32’, 39’), βάζοντας τεράστια παρακαταθήκη νίκης. Οι Περιστεριώτες αντέδρασαν στο β’ μέρος, είχε όμως τον κίπερ Χουτεσιώτη σε (μια ακόμη) μεγάλη μέρα. Δύο φορές νικήθηκε, στη μία έγινε το 2-1, στη δεύτερη, στις καθυστερήσεις, το δοκάρι του κράτησε τη νίκη για τους νεοφώτιστους.

Ετσι, τερματίστηκε ένα αρνητικό σερί 6 αγωνιστικών (με 5 διαδοχικές ήττες), εξέλιξη που εδραίωσε τον κόουτς Σπανό στον πάγκο (κοινό μυστικό ότι τελευταία δεν κάθονταν και πολύ καλά εκεί) και το προφανώς σημαντικότερο είναι πως έδωσε στους αποψινούς φιλοξενούμενους (0-1-6 στις τελευταίες τους εξόδους σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) μα πολύτιμη βαθμολογική ανάσα, αφού άνοιξε τη διαφορά τους (παρότι με παιχνίδι περισσότερο) από τους δύο της ουράς.