ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ

Υπό κατακλυσμιαία και ασταμάτητη βροχή, αυτό που φάνταζε το φυσιολογικό στη φιλοξενία της ΑΕΚ, αυτό και έγινε. Ο,τι έγινε σε επίπεδο ευκαιριών, εκατέρωθεν ουσιαστικά, από στατικές φάσεις προέκυψε, οι δύο τερματοφύλακες έδειξαν αντανακλαστικά και έτσι, μοιραία προέκυψε το 0-0.

Δεν μπορεί να βγει ουσιαστικό συμπέρασμα από το συγκεκριμένο παιχνίδι ως προς την κατάσταση των Αρκάδων, σε κάθε περίπτωση πάντως η… καταγραφή δείχνει πως έμειναν για δεύτερη σερί αγωνιστική χωρίς γκολ, κλείνοντας τον α’ γύρο στο -4 από την εξάδα (και με παιχνίδι μάλιστα περισσότερο).

Απολογισμός, συγκομιδή, κατάταξη και εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν κρίνονται ικανοποιητικά, ειδικά βάσει των περυσινών τους «κεκτημένων», αλλά και των καλοκαιρινών – και συνολικά φετινών – προσδοκιών και στόχων.

Ανοιχτό παιχνίδι (σε καλό αγωνιστικό χώρο παρά τη συνεχή βροχή) στη φιλοξενία του Ιωνικού. Κομβικό το προβάδισμά του με πέναλτι στο τέλος του α’ μέρους, φάνηκε να «καθαρίζει» τη νίκη με δεύτερο γκολ στα μέσα του β’ μέρους (για πρώτη φορά μετά τα μέσα Ιανουαρίου πέτυχε 2 σε εντός έδρας παιχνίδι του), ωστόσο δεν του έφτασε.

Οι νεοφώτιστοι μείωσαν γρήγορα και παρότι έμειναν σχεδόν αμέσως με 10 στο γήπεδο, εν τούτοις δεν σταμάτησαν να προσπαθούν, πιέζοντας τους Αγρινιώτες και δικαιώθηκαν με την ισοφάριση στο τέλος (2-2).

Πολύ μεγάλη η γκέλα με τον τρόπο που εξελίχτηκε και τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στο παιχνίδι για τον Παναιτωλικό, χάνοντας την ευκαιρία να κλείσουν τον α’ γύρο κάνοντας για πρώτη φορά μετά τον Απρίλιο δεύτερη σερί νίκη και έτσι να ξεφύγουν για τα καλά από τη ζώνη.

Τώρα βρίσκονται στο +3 από τον προτελευταίο Ατρόμητο, απόσταση ενδεικτική της αστάθειας και των πολλών μεταπτώσεων (σε κάποιο σημείο λόγω πολλών απουσιών και τραυματισμών, δικαιολογημένων) που εμφανίζουν στο πρώτο μισό, πληρώνοντας κυρίως τις ανασταλτικές τους αδυναμίες (έχουν τη δεύτερη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος).