Χωρίς υπερβολές, αφού ο ΟΦΗ μόνο αν κερδίσει θα έχει ουσιαστικές ελπίδες παραμονής (πάντα με γνώμονα ότι «τρέχει» η αναδιάρθρωση και φυσικά ξεπεράσει τον δικαστικό σκόπελο), ενώ σε περίπτωση που ο ΠΑΣ «αποδράσει» από την Κρήτη, θα αποφύγει το ενδεχόμενο του απευθείας υποβιβασμού. Η αναμέτρηση είναι «τελικός» και εξυπακούεται πως υπάρχει μεγάλος βαθμός σκοπιμότητας. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η τακτική προσέγγιση των δύο ομάδων θα διαφοροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου και ανάλογα το αποτέλεσμα. Π.χ. αν προς το φινάλε βρισκόμαστε στο 0-0, τότε όλος ο ΟΦΗ θα βγει μπροστά.
ΟΦΗ – ΠΑΣ Γιάννινα
Υπό αυτές τις συνθήκες όλα συνηγορούν πως θα δούμε ένα δεύτερο ημίχρονο με ρυθμό, ανεξάρτητα πως θα κυλήσει το πρώτο. Οπου είθισται να αποκτά αναγνωριστικό χαρακτήρα, αφού σε παιχνίδια όπως το συγκεκριμένο είναι «καταστροφικό» να μείνεις νωρίς πίσω στο σκορ. Με γνώμονα τα παραπάνω, στηρίζουμε την επιλογή των περισσότερων γκολ μετά την ανάπαυλα, ενώ για όσους θέλουν να ρισκάρουν, αξίζει να «κυνηγήσουν» ένα τέρμα μετά το 80’.
Ανάλογη επιλογή κάνουμε και για το ΟΑΚΑ, όπου όλα συνηγορούν πως στο Παναθηναϊκός – Αρης θα μας «χαρίσουν» ένα «χορταστικό» 90λεπτο. Αμφότεροι θέλουν να παίξουν μπάλα, οι «πράσινοι»… ξεμπούκωσαν κόντρα στον Απόλλωνα και είδαν τον Μακέντα να παίρνει ψυχολογία, ενώ οι «κίτρινοι» παρουσιάζονται άκρως φορμαρισμένοι και παραγωγικοί. Παράλληλα βρίσκεται στο dna τους να πρωταγωνιστούν σε «τρελά» δεύτερα ημίχρονα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Είναι χαρακτηριστικό πως τα 15 από τα 20 τέρματα που σημειώθηκαν στα 6 τελευταία τους παιχνίδια, επετεύχθησαν από το 46’ και μετά. Βέβαια εκτός του… μεταφυσικού, το παραπάνω στατιστικό «φωτογραφίζει» και πως διαχειρίζονται τις αναμετρήσεις τους και όταν υπάρχει μία δοκιμασμένη πεπατημένη, δεν συντρέχει λόγος να παρεκκλίνουμε.
