Αφιέρωμα Α' Αγγλίας 2022-23

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, μία συγκεκριμένη αναφορά είναι απαραίτητη για την αγγλική Λιγκ 1 ή Α’ Αγγλίας όπως τη λέμε συνήθως στη χώρα μας. Πρόκειται για μια υπενθύμιση προς τους «παλιούς» και μια χρήσιμη πληροφορία για τους «νέους». Η Λιγκ 1, η οποία «κάνει σέντρα» το Σάββατο 30 Ιουλίου, βρίσκεται στη «μέση» της αγγλικής «ποδοσφαιρικής πυραμίδας» που έχει ως βάση τη Νάσιοναλ Λιγκ και κορυφή την Πρέμιερ Λιγκ. Ως εκ τούτου, υπάρχουν κλαμπ που κάλλιστα θα μπορούσαν να αγωνίζονται σε υψηλότερο επίπεδο (για παράδειγμα η Σέφιλντ Γουένσντεϊ, η Ντέρμπι, η Τσάρλτον), όπως και άλλα που άνετα θα χωρούσαν σε μικρότερη κατηγορία (για παράδειγμα η Τσέλτεναμ, η Μόρκαμ, η Κέμπριτζ).

Ένα σχήμα με 4 «γκρουπ δυναμικότητας» περιγράφει σε αδρές γραμμές την πραγματικότητα στον κόσμο της Λιγκ 1. Στο πρώτο συγκαταλέγονται οι διεκδικήτριες της ανόδου, είτε απευθείας είτε μέσω των πλέι οφ. Στο δεύτερο θα βάζαμε τις ομάδες που υπό προϋποθέσεις μπορούν να μπουν σφήνα στους «ισχυρούς» και να διεκδικήσουν την άνοδο ή μια θέση στην πρώτη εξάδα. Στο τρίτο ανήκουν οι ομάδες που ξεκινούν με βασικό στόχο να μην «μπλέξουν» σε περιπέτειες για την παραμονή τους και στη συνέχεια, ό,τι καλό έρθει καλώς να έρθει. Στο τέταρτο γκρουπ τοποθετούμε τις ομάδες που ξεκινούν ξεκάθαρα με στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού.

Όλα τα παραπάνω βέβαια είναι θεωρητικά και τα όρια στη διαφορά δυναμικότητας δυσδιάκριτα. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι κάποιο αουτσάιντερ θα «ξεπεταχτεί» και θα διεκδικήσει την άνοδο, κάτι που έχει επαληθευτεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Ισχύει και το αντίστροφο: Μια ομάδα που την έχουμε για «ψηλά» να απογοητεύει και να εγκλωβίζεται στα «χαμηλά πατώματα» της βαθμολογίας. Η σεζόν είναι ένας… μαραθώνιος, στον οποίο πρέπει να συνυπολογίσουμε ματς και για άλλες διοργανώσεις (Λιγκ Καπ, Λιγκ Τρόφι, Κύπελλο). Συνηθέστερα και χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, επιβραβεύονται αρετές όπως η σταθερότητα και η διάρκεια έναντι του καλού ποδοσφαίρου. Μεγαλούτσικη η εισαγωγή, πάμε να δούμε κάποια στοιχεία πιο αναλυτικά.

Σύστημα Διεξαγωγής

Δύο γύροι και 46 ματς συνολικά (23+23) συγκροτούν την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος. Με την ολοκλήρωσή της, οι δύο πρώτες ομάδες της κατάταξης ανεβαίνουν απευθείας στην Τσάμπιονσιπ και υποβιβάζονται στη Β’ Αγγλίας οι τέσσερις τελευταίες. Οι ομάδες που τερμάτισαν στις θέσεις 3-6 συμμετέχουν στα πλέι οφ, διεκδικώντας ένα ακόμα εισιτήριο για την άνοδο.

Κριτήρια Ισοβαθμίας

1. Διαφορά τερμάτων
2. Καλύτερη επίθεση
3. Καλύτερα αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια
4. Περισσότερες νίκες
5. Καλύτερη εκτός έδρας επίθεση
6. Λιγότεροι βαθμοί ποινής (υπολογίζονται από διάφορους παράγοντες, όπως κάρτες, βίαια φάουλ, αντιαθλητική συμπεριφορά κλπ.)
7. Μπαράζ

Οι πέντε καλύτερες μεταγραφές

Μακροχρόνια στοιχήματα

Ένας γενικός κανόνας που πρέπει να έχουμε υπόψη όταν εξετάζουμε αποδόσεις μακροχρόνιων στοιχημάτων, είναι ο ακόλουθος: Οι ομάδες που υποβιβάζονται από την Τσάμπιονσιπ συγκαταλέγονται στα φαβορί για άνοδο (ή έστω για συμμετοχή στα πλέι οφ) και εκείνες που ανέβηκαν από τη Λιγκ 2 θεωρούνται οι επικρατέστερες να επιστρέψουν άμεσα σε αυτή. Συνήθως ο συγκεκριμένος κανόνας επιβεβαιώνεται εν μέρει και σπάνια σε απόλυτο βαθμό.

Ξεκινάμε με τα του υποβιβασμού. Η Έξετερ «παιδεύτηκε» αρκετά χρόνια μέχρι να κερδίσει την άνοδο στη Λιγκ 1. Πολλές φορές προσπάθησε μέσω των πλέι οφ, αλλά δεν τα κατάφερε. Πέρσι ανέβηκε απευθείας. Ωστόσο, μοιάζει ως η πιο «σοφτ» από τις υπόλοιπες νεοφώτιστες (Φόρεστ Γκριν, Μπρίστολ Ρόβερς, Πορτ Βέιλ). Δεν θα είναι εύκολο να ξεφύγει από την τελευταία τετράδα της κατάταξης.

Αναφορικά με το κεφάλαιο «υποβιβασμός», αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο ενδεχόμενο η Τσέλτεναμ να πάρει την τελευταία θέση στη βαθμολογία. Πέρσι ήταν νεοφώτιστη και εκ των βασικών φαβορί να επιστρέψει άμεσα στη Λιγκ 2. Κατάφερε να διαψεύσει τις εκτιμήσεις, όμως ο προπονητής που έχτισε αυτό το συμπαγές και μαχητικό σύνολο «δεν μένει πια εδώ». Ο Μάικ Νταφ δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε υψηλότερο επίπεδο (Μπάρνσλεϊ) και ο άπειρος Γουέιντ Τέιλορ που τον διαδέχτηκε, επωμίζεται δύσκολο έργο.

[bet365_desktop keimeno_etaireias=”Κορυφαία αθλητική δράση στη συσκευή σας!” width=”100%”]

Σε σχέση με τις ομάδες που φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν, μια σκέψη είναι να στραφούμε στην Τσάρλτον. Πέρσι είχε όλες τις προϋποθέσεις για κάτι καλό, αλλά απογοήτευσε οικτρά. Φέτος, σκοπεύει να δείξει διαφορετικό πρόσωπο και έχει τις δυνατότητες να μπει στην πρώτη εξάδα και να διεκδικήσει την άνοδο μέσω πλέι οφ.

Η Σέφιλντ Γουέν., στην πρώτη χρονιά στη Λιγκ 1 μετά από τον υποβιβασμό, διεκδίκησε την άνοδο μέσω των πλέι οφ, όμως αποκλείστηκε από τη Σάντερλαντ, που πήρε τελικά το εισιτήριο για την Τσάμπιονσιπ. Η Γουένσντεϊ ανήκει δικαιωματικά στους «μεγάλους» της κατηγορίας, τόσο λόγω της ποιότητας του ρόστερ, όσο και λόγω «βάρους» φανέλας. Μαζί με την Ίπσουιτς θεωρούνται φαβορί για την πρωτιά, αλλά η απευθείας άνοδος μπορεί να έρθει και με τη δεύτερη θέση.

Στα υπόψη μπαίνει και η Πόρτσμουθ, που μοιάζει κάπως με την περίπτωση της Τσάρλτον. Η περσινή αποτυχημένη σεζόν μπορεί να θεωρηθεί πισωγύρισμα για μια ομάδα με τόσο καλό ρόστερ. Τον Απρίλιο του 2023 ο σύλλογος κλείνει 125 χρόνια ζωής και οι οπαδοί θέλουν η επέτειος να συνδυαστεί με άνοδο στην Τσάμπιονσιπ. Το αν αυτό θα γίνει απευθείας (πρώτη ή δεύτερη θέση στη βαθμολογία) ή μέσω των πλέι οφ, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.

Ομάδες

Τα φαβορί

ΙΠΣΟΥΙΤΣ

Παταγώδης η περσινή αποτυχία. Εχοντας σαρώσει στο μεταγραφικό παζάρι και με τον ικανότατο Πολ Κουκ στον πάγκο, η Ιπσουιτς είχε βλέψεις για πρωταγωνιστική πορεία. Ο Κουκ έφυγε τον Δεκέμβριο και τον διαδέχτηκε ο Κίεραν ΜακΚένα. Η ενδέκατη θέση στη βαθμολογία δεν άφησε κανέναν ικανοποιημένο, αλλά η ο ΜακΚένα έχει το δικαίωμα να ξαναπροσπαθήσει. Αυτή τη φορά, έχει ο ίδιος την ευθύνη για το χτίσιμο της ομάδας.

Επιχειρήθηκε μια κάποια εκκαθάριση του ρόστερ από παίκτες που κρίθηκε πως δεν είχαν περισσότερα να προσφέρουν. Η ποιότητα του έμψυχου δυναμικού παραμένει υψηλή για τα στάνταρ της κατηγορίας. Η έλευση του Λάνταπο (από τη Ρόδεραμ) και δευτερευόντως του Τζον – Τζουλς (δανεικός από την Αρσεναλ) θεωρητικά εγγυώνται για την επάρκεια στην επίθεση. Αξιόλογες προσθήκες θεωρούνται επίσης ο μέσος Μπολ (από ΚΠΡ) και ο αριστερός μπακ Λι (Μόρκαμ).

Ηταν κάπου λογικό η Ιπσουιτς να κινηθεί φέτος πιο συνετά στις μεταγραφές, καθώς καλό υλικό υπήρχε ήδη. Για πολλούς, είναι βασικό φαβορί για την άνοδο. Μένει να αποδείξει ότι μπορεί να αντέξει την πίεση. Αν θέλουμε να βρούμε οπωσδήποτε ένα αρνητικό στοιχείο, αυτό είναι η μικρή εμπειρία του ΜακΚένα, αφού πριν αναλάβει την Ιπσουιτς, δεν υπήρξε πρώτος προπονητής σε κάποια ομάδα (δούλευε ως ασίσταντ μάνατζερ στη Μάντσεστερ Γιουν.).

ΣΕΦΙΛΝΤ ΓΟΥΕΝ.

Η Γουένσντεϊ δεν κατάφερε πέρσι να πάρει την άνοδο και να επιστρέψει άμεσα στην Τσάμπιονσιπ, από την οποία υποβιβάστηκε το 2021. Πάλεψε για την απευθείας άνοδο, τερμάτισε τέταρτη, μπήκε στα πλέι οφ, όμως το εμπόδιο της Σάντερλαντ αποδείχτηκε ανυπέρβλητο. Ο Ντάρεν Μουρ διατηρήθηκε στην τεχνική ηγεσία και είναι ένας προπονητής με αποδεδειγμένες ικανότητες και γνώση των απαιτήσεων της κατηγορίας.

Στα του ρόστερ, οι πιο ηχηρές «απώλειες» είναι ο εξτρέμ Μέντεζ – Λέινγκ και ο τερματοφύλακας Γουάιλντσμιθ, όχι μόνο ως προς την αξία τους ως παίκτες, αλλά και γιατί πήγαν σε μια άμεση ανταγωνίστρια, όπως είναι η Ντέρμπι. Από την άλλη, ήρθαν παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν άμεσα, όπως ο αμυντικός Ιχιέκουε και ο επιθετικός Σμιθ (αμφότεροι από τη Ρόδεραμ), ο μέσος Βολκς (από την Κάρντιφ), ο τερματοφύλακας Στόκντεϊλ (από τη Γουίκομ) και ο αμυντικός Φαμέουο (από τη Νόριτς).

Ο Μουρ καλείται να αξιοποιήσει την περσινή εμπειρία στη Λιγκ 1 και να παρουσιάσει μια ομάδα έτοιμη να διεκδικήσει την άνοδο. Η Γουένσντεϊ θεωρείται «βαρύ όνομα» για την κατηγορία και οι οπαδοί της δικαιολογημένα έχουν απαιτήσεις. Όχι τυχαία, σχεδόν άπαντες την τοποθετούν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί για την άνοδο. Η ποιότητα δεν της λείπει, αυτά που θα χρειαστεί σε σχέση με πέρσι είναι διάρκεια και αποτελεσματικότητα.

ΝΤΕΡΜΠΙ

Να φύγει και να μην ξανάρθει η περσινή σεζόν. Με το κλαμπ να έχει χτυπηθεί από οικονομικά προβλήματα και να έχει υποστεί αφαιρέσεις βαθμών, ο υποβιβασμός ήταν κάπου αναπόφευκτος. Η Ντέρμπι πλέον καλείται να αγωνιστεί στην τρίτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου για πρώτη φορά μετά από το μακρινό 1986! Το μέλλον της μάλιστα βρισκόταν μέχρι πρόσφατα στον… αέρα, αφού λόγω του οικονομικού αδιεξόδου είχαν αποχωρήσει ο προπονητής Γουέιν Ρούνεϊ και οι περισσότεροι από τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.

Έστω και στο… παραπέντε, βρέθηκε νέος ιδιοκτήτης, τα χειρότερα απετράπησαν και έκτοτε ξεκίνησε μια μάχη με το χρόνο ώστε να ενισχυθεί η ομάδα και να είναι ανταγωνιστική με το ξεκίνημα των υποχρεώσεών της. Στην τεχνική ηγεσία βρίσκεται ο Λίαμ Ρόσενιορ, που ήταν βοηθός του Ρούνεϊ και ανέλαβε προσωρινά, αλλά από τη διοίκηση αφήνουν να εννοηθεί ότι θα του δοθεί η ευκαιρία να αποδείξει ότι αξίζει τον ρόλο του προπονητή σε μόνιμη βάση.

Οι μεταγραφές, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι αξιόλογες για τα δεδομένα της κατηγορίας και έπεται συνέχεια. Η Ντέρμπι άλλωστε, παρά τα όσα πέρασε εσχάτως, έχει το πρεστίζ ώστε να προσελκύσει καλούς παίκτες και να διεκδικήσει την άμεση επιστροφή της στην Τσάμπιονσιπ. Από την άλλη, ο Ρόσενιορ καλείται να «δέσει» μια ομάδα με πολλά νέα πρόσωπα, με τον χρόνο να μην είναι σύμμαχος ενώ και ο ίδιος στερείται προπονητικής εμπειρίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα «κριάρια» πρέπει να λογίζονται στους διεκδικητές της ανόδου.

[betshop_desktop keimeno_etaireias=”Όταν θέλεις να παίξεις υπεύθυνα, παίζεις εδώ! Betshop.gr Ι 21+ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 Ρυθμιστής Εμπορικής Επικοινωνίας: ΕΕΕΠ” width=”100%”]

ΜΠΑΡΝΣΛΕΪ

Από το θαύμα του 2021, όταν με νεαρούς παίκτες και σχεδόν «ανύπαρκτο» μπάτζετ διεκδίκησε άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ μέσω των πλέι οφ στην Τσάμπιονσιπ, προσγειώθηκε στην σκληρή πραγματικότητα του 2022, τερματίζοντας στην τελευταία θέση. Οι αλλαγές στην τεχνική ηγεσία δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τον υποβιβασμό και επιχειρείται ένα νέο ξεκίνημα με τον Μάικ Νταφ στον πάγκο.

Ο Νταφ, εξαργυρώνοντας την καλή δουλειά που έκανε στην Τσέλτεναμ (την ανέβασε στη Λιγκ 1 και την κράτησε στην κατηγορία πέρσι) δοκιμάζει τώρα να «κουμαντάρει» ένα πιο μεγάλο «καράβι». Το πρώτο ζήτημα όπου καλείται να βρει απάντηση είναι η αναπλήρωση του κενού από την αποχώρηση κάποιων σημαντικών παικτών, όπως οι επιθετικοί Μόρις και Γούντροου (αμφότεροι στη Λούτον).

Η Μπάρνσλεϊ ανήκει στις δυνατές ομάδες της κατηγορίας, μπορεί να διεκδικήσει την άνοδο, αλλά η πρώτη εντύπωση είναι ότι ξεκινάει ένα βήμα πιο πίσω σε σχέση με κάποιες ανταγωνίστριες όπως η Ιπσουιτς και η Σέφιλντ Γουέν. Η εργατικότητα του Νταφ και η δίψα του να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει σε υψηλότερο επίπεδο είναι ενθαρρυντικά στοιχεία.

ΜΠΟΛΤΟΝ

Ηταν νεοφώτιστη πέρσι στη Λιγκ 1, όμως ουδέποτε τέθηκε θέμα παραμονής. Οι «τρότερς» είχαν καλή παρουσία, που συνδυάστηκε πολλές φορές με θεαματικό ποδόσφαιρο, κάποια στιγμή έδειχναν ικανοί να διεκδικήσουν θέση στην πρώτη εξάδα, όμως αποδείχτηκε ότι κάτι… έλειπε για να τα καταφέρουν. Ο Ιαν Έβατ συνεχίζει στην τεχνική ηγεσία, έχοντας κατά γενική ομολογία κάνει καλή δουλειά από το 2020, όταν και ανέλαβε τις τύχες της Μπόλτον.

Η ομοιογένεια είναι ένα από τα βασικά όπλα των Γουόντερερς, καθώς οι παίκτες που έφυγαν δεν συνιστούν δυσαναπλήρωτες απώλειες, ενώ έγιναν κινήσεις ώστε το ρόστερ να έχει βάθος σε όλες τις θέσεις. Το επιθετικό στυλ είναι αδιαπραγμάτευτο για τον Έβατ, που έχει ως βάση το 4-2-3-1, αλλά δεν διστάζει να ρισκάρει.

Εφόσον η περσινή σεζόν έγινε… μάθημα και ο Έβατ εντόπισε τι πήγε στραβά, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για πρωταγωνιστική πορεία φέτος. Εχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που η Μπόλτον πρωταγωνιστούσε στην Πρέμιερ Λιγκ, ακολούθησαν «μαύρες εποχές» με την ομάδα να φτάνει μέχρι τη Λιγκ 2, όμως η πορεία του συλλόγου είναι έκτοτε ανοδική. Το μεγάλο στοίχημα είναι η αντοχή στο «κονταροχτύπημα» με τους ισχυρούς του πρωταθλήματος, όπως η Ιπσουιτς, η Γουένσντεϊ, η Ντέρμπι κλπ.

ΠΟΡΤΣΜΟΥΘ

Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί σταθερά να κάνει το μεγάλο βήμα και να βρεθεί στην Τσάμπιονσιπ, πολλές φορές έφτασε κοντά, όμως δεν τα κατάφερε. Πέρσι πάντως δεν έπεισε κανέναν ότι μπορούσε να διεκδικήσει έστω μια θέση στα πλέι οφ. Παρά το καλό ρόστερ, παρουσιάστηκε ασταθής, πέταξε πολλούς βαθμούς στην έδρα της κόντρα σε θεωρητικά πιο αδύναμες αντιπάλους και απολύτως λογικά έμεινε πολύ μακριά από τους στόχους της.

Ο Ντάνι Κόουλι παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία παρά τη δυσαρέσκεια από μερίδα των οπαδών. Μαζί του διατηρήθηκε μεγάλο μέρος του περσινού κορμού, ενώ αξιόλογες κρίνονται οι προσθήκες των αμυντικών Ράφερτι (από την Πρέστον), Σουόνσον (από την Αρσεναλ) και του μέσου Πακ (από την Κάρντιφ). Από αυτούς που έφυγαν, ξεχωρίζουν ο εξτρέμ Ο’Μπράιεν (στη Σριούσμπερι) και ο μέσος Γουίλιαμς (στην Τζίλιγχαμ).

Μετά από την περσινή αποτυχία, η πίεση στην Πόρτσμουθ για κάτι καλό φέτος είναι δεδομένη. Ένα καλό ξεκίνημα στη σεζόν είναι κάτι που χρειάζεται τόσο η ομάδα όσο και ο Κόουλι, ώστε να φανεί ότι «κάτι πάει να γίνει» και μην εμφανιστεί από νωρίς η… γκρίνια των πάντα απαιτητικών οπαδών. Ποιότητα και δυνατότητες υπάρχουν, ενώ αν η Πόρτσμουθ «ζεστάνει» με τις εμφανίσεις της τον κόσμο της, το «Φράτον Παρκ» μπορεί να μετατραπεί σε μια άκρως αφιλόξενη έδρα για κάθε αντίπαλο.

Τα αουτσάιντερ

ΜΚ ΝΤΟΝΣ

Ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις πέρσι. Παρόλο που έμεινε χωρίς προπονητή λίγες ημέρες πριν από το ξεκίνημα της σεζόν, πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία. Το φινάλε ήταν κάπως πικρό, αφού η απευθείας άνοδος χάθηκε και οι Ντονς δεν τα κατάφεραν ούτε μέσω των πλέι οφ, αλλά το πρόσημο ήταν αναμφίβολα θετικό. Μεγάλο μερίδιο σε αυτό έχει ο Λίαμ Μάνινγκ, ο οποίος ήρθε χωρίς μεγάλο «θόρυβο» και μέσα σε ελάχιστο χρόνο παρουσίασε μια ομάδα που συνδύασε ουσία και ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Η καλή παρουσία των Ντονς είχε το ανάλογο κόστος, αφού κάποιοι παίκτες προσέλκυσαν το ενδιαφέρον συλλόγων από την Τσάμπιονσιπ. Κάπως έτσι, αποτελούν παρελθόν οι μέσοι Κασούμου (στη Χάντερσφιλντ), Τουίν (στην Μπέρνλι) και ο αμυντικός Ντάρλινγκ (στη Σουόνσι). Έγιναν πάντως κινήσεις για την ενίσχυση του ρόστερ. Από τους νεοφερμένους ξεχωρίζουν ο μέσος Χόλαντ (από Γουέστ Χαμ, καλή παρουσία στην Οξφορντ ως δανεικός), ο μεσοεπιθετικός Γκραντ (Ρότσντεϊλ), ο σέντερ φορ Γκριγκ (από τη Σάντερλαντ, δανεικός πέρσι στη Ρόδεραμ, ήρθε για μια τρίτη θητεία στους Ντονς) και ο αμυντικός Τάκερ (από την Τζίλιγχαμ).

Μοιάζει δύσκολο να επαναληφθούν τα περσινά κατορθώματα, ωστόσο ο Μάνινγκ βασίζεται στις υγιείς βάσεις που διαθέτει η ομάδα και αποφεύγει τα μεγάλα λόγια, που θα αυξήσουν την πίεση στους παίκτες. Η διεκδίκηση μιας θέσης στα πλέι οφ δεν είναι έξω από τις δυνατότητες των Ντονς.

ΟΞΦΟΡΝΤ

Έπαιξε καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα, ειδικά στην έδρα της, αλλά αυτό δεν έφτανε για να μπει στα πλέι οφ. Πλήρωσε την αστάθειά της και το γεγονός ότι δεν κατάφερε να μαζέψει τους απαιτούμενους βαθμούς μακριά από το γήπεδό της. Οι τρεις συνεχόμενες ήττες στο ξεκίνημα του Απρίλη ουσιαστικά «ενταφίασαν» τις όποιες φιλοδοξίες της Οξφορντ για είσοδο στην εξάδα.

Ο Καρλ Ρόμπινσον βρίσκεται από το 2018 στην τεχνική ηγεσία, έχει περάσει τις ιδέες του στην ομάδα και δεν περιμένουμε να δούμε κάτι πολύ διαφορετικό φέτος. Η Οξφορντ είναι ένα σύνολο που αρέσκεται στην κατοχή μπάλας και στον έλεγχο του ρυθμού, λατρεύει την επίθεση (82 γκολ πέρσι στη Λιγκ 1, τα περισσότερα στην κατηγορία μαζί με την πρωταθλήτρια Γουίγκαν) και δεν συμπαθεί την άμυνα (59 γκολ παθητικό, το χειρότερο από τις ομάδες που κατέλαβαν τις θέσεις 1 έως 11).

Η αποχώρηση κάποιων αξιόλογων παικτών όπως οι μέσοι Γουίλιαμς (στην Περθ Γκλόρι), Σάικς (στην Μπρίστολ Σίτι) και ο αμυντικός ΜακΝάλι (στην Μπέρνλι) αφήνει κενά που μένει να φανεί αν θα καλυφθούν επαρκώς, ενώ από το υπόλοιπο ρόστερ δεν λείπει η ποιότητα. Στο ταμείο πάντως υπάρχει… χρήμα για ενίσχυση και η Οξφορντ λογίζεται στις υποψήφιες για μια θέση στα πλέι οφ.

ΠΙΤΕΡΜΠΟΡΟ

Τέτοια εποχή πριν από ένα χρόνο ετοιμαζόταν για τη συμμετοχή της στην Τσάμπιονσιπ, πανηγυρίζοντας την άνοδο. Φέτος ετοιμάζεται για την επιστροφή στη Λιγκ 1, αφού δεν «άντεξε» στο υψηλότερο επίπεδο. Με 87 γκολ παθητικό (τη χειρότερη επίδοση στην Τσάμπιονσιπ, μαζί με τη Ρέντινγκ), δεν είχε σοβαρές ελπίδες να τη… γλιτώσει.

Από τον Φεβρουάριο, στον πάγκο της Πιτέρμπορο βρίσκεται ο Γκραντ ΜακΚαν, ο οποίος επέστρεψε για μια τρίτη θητεία ως προπονητής στον σύλλογο όπου έγραψε «χρυσές σελίδες» και ως παίκτης. Του αναγνωρίστηκε ότι δεν μπορούσε να κάνει και πολλά ώστε να αποτρέψει τον υποβιβασμό, οπότε πλέον έχει αναλάβει την ανασυγκρότηση της ομάδας. Το 2021 στέφθηκε πρωταθλητής στη Λιγκ 1 ως τεχνικός της Χαλ και θέλει να ζήσει ανάλογες στιγμές με την Πιτέρμπορο.

Παρά τον υποβιβασμό, οι ανακατατάξεις στο ρόστερ δεν ήταν πολλές. Από αυτούς που έφυγαν, πιο σημαντικοί θεωρούνται ο μεσοεπιθετικός Γκραντ (στη Χαρτς), ο τερματοφύλακας Κόρνελ (στην Πρέστον) και ο αμυντικός Μπίβερς (στην Περθ Γκλόρι). Δεν πρόκειται πάντως για απώλειες που δύσκολα αναπληρώνονται. Η Πιτέρμπορο ξεκινάει τη σεζόν με φιλοδοξίες και μπορεί το υλικό της και το αγωνιστικό στυλ της να μην αρκούσαν για την παραμονή στην Τσάμπιονσιπ, όμως είναι μια χαρά για ομάδα που επιδιώκει να πρωταγωνιστήσει στη Λιγκ 1.

[bwin_desktop keimeno_etaireias=”Auto Cash Out* - Πάρε τον απόλυτο έλεγχο των στοιχημάτων σου |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις” width=”100%”]

ΓΟΥΙΚΟΜ

Έχοντας υποβιβαστεί από την Τσάμπιονσιπ, προσπάθησε για την άμεση επιστροφή, αλλά δεν τα κατάφερε. Τερμάτισε στην έκτη θέση, εξασφαλίζοντας την παρουσία της στα πλέι οφ, απέκλεισε τη ΜΚ Ντονς, όμως στον τελικό ηττήθηκε από τη Σάντερλαντ. Δεν… ενθουσίασε με το ποδόσφαιρο που έπαιξε, ωστόσο το δυναμικό στυλ της αποδείχτηκε αρκούντως αποτελεσματικό.

Τον προσεχή Σεπτέμβριο ο Γκάρεθ Εϊνσγουορθ συμπληρώνει 10 χρόνια στον πάγκο της Γουίκομ. Είναι μια εμβληματική μορφή του κλαμπ και παραμένει πιστός σε αυτό παρά τις κατά καιρούς «σειρήνες» από συλλόγους με μεγαλύτερη δυναμική. Οι οπαδοί τον λατρεύουν, ο ίδιος έχει περάσει τη νοοτροπία του στην ομάδα και καταφέρνει να παρουσιάζει ανταγωνιστικά σύνολα χωρίς φανταχτερές μεταγραφές.

Στα μεταγραφικά δεν υπάρχει μεγάλη κινητικότητα. Έφυγαν ο τερματοφύλακας Στόκντεϊλ (στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ) και ο αμυντικός Στιούαρτ (στην Αμπερντίν), ενώ σταμάτησε το ποδόσφαιρο ο θηριώδης σέντερ φορ Ακινφένουα, ωστόσο κανείς τους δεν θεωρείται απώλεια που δύσκολα θα καλυφθεί. Η Γουίκομ παραμένει «σκληρό καρύδι» για κάθε αντίπαλο και είναι από τις πιο ομοιογενείς ομάδες στην κατηγορία. Μπορεί να μη «γεμίζει το μάτι» με μια πρώτη ματιά από πλευράς ρόστερ, αλλά ουδείς δικαιούται να την ξεγράψει από τη μάχη για τα πλέι οφ.

ΤΣΑΡΛΤΟΝ

Όσοι την περίμεναν πρωταγωνίστρια πέρσι, έμειναν έκπληκτοι από το πόσο… χάλια τα πήγε. Παρά το καλό ρόστερ και τον έμπειρο προπονητή (Νάιτζελ Άντκινς), η Τσάρλτον ξεκίνησε άσχημα το πρωτάθλημα και ουσιαστικά «έκαψε» από νωρίς τη σεζόν. Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία ήρθε όταν δεν μπορούσε τίποτα πια να αλλάξει και η δέκατη τρίτη θέση στην τελική κατάταξη είναι αδιάψευστος μάρτυρας του «όλα πήγαν στραβά».

Ήταν αναμενόμενο να ακολουθήσει «γενικό λίφτινγκ» μετά από τέτοιο «πατατράκ». Νέος προπονητής ο Μπεν Γκάρνερ, που τα πήγε καλά πέρσι στη Λιγκ 2 με τη Σουίντον και πολλές οι αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών, καθώς η ομάδα χτίζεται πάνω σε νέες βάσεις. Ο πιο σημαντικός από αυτούς που έφυγαν ήταν ο επιθετικός Ουάσινγκτον (στη Ρόδεραμ), ενώ από τους νεοφερμένους ξεχωρίζουν ο μπακ – χαφ Σεσενιόν (δανεικός από τη Φούλαμ, πέρσι ήταν δανεικός στην Πλίμουθ) και ο μέσος ΜακΓκραντλς (από τη Λίνκολν).

Στην Τσάρλτον μοιάζουν αποφασισμένοι να… ξεχάσουν την περσινή σεζόν. Η ποιότητα από την ομάδα δεν λείπει και αυτό μπορεί να βοηθήσει τον Γκάρνερ, που για πρώτη φορά δουλεύει σε σύλλογο με τόσο υψηλές απαιτήσεις. Μεταξύ μας, χειρότερα από πέρσι δεν μπορούν να τα πάνε οι Λονδρέζοι. Η διεκδίκηση μιας θέσης στα πλέι οφ είναι ρεαλιστικός στόχος.

ΠΛΙΜΟΥΘ

Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε έβδομη και δεν μπόρεσε να μπει στα πλέι οφ, άφησε καλές εντυπώσεις στο μεγαλύτερο διάστημα της περσινής σεζόν. Της κόστισε το γεγονός ότι κέρδισε μόνο ένα από τα εφτά τελευταία παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Μέχρι τον Δεκέμβριο πορεύτηκε με τον Ράιαν Λόου στην τεχνική ηγεσία και όταν εκείνος έφυγε για την Πρέστον, την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο μέχρι πρότινος ασίσταντ μάνατζερ Στίβεν Σουμάχερ.

Ο Σουμάχερ δούλεψε πέρσι πάνω σε μια ομάδα που την είχε «στήσει» ο Λόου. Φέτος είναι αυτός που θέτει τις βάσεις, παρόλο που δεν άλλαξε κάτι σε αυτό που ονομάζεται εργασιακό περιβάλλον. Η Πλίμουθ διαθέτει ισχυρή έδρα, ενώ με τον Σουμάχερ έδειξε τις αμυντικές της αρετές στο δεύτερο μισό του περσινού πρωταθλήματος, σε αντίθεση με το επιθετικό στυλ που την διέκρινε υπό τον προηγούμενο προπονητή.

Στις μεταγραφές δεν υπήρξε κάποια ηχηρή αποχώρηση ούτε και κάποια εντυπωσιακή άφιξη, αν και η προσθήκη του μέσου Μπούτσερ (από την Ακρινγκτον) είναι μια έξυπνη κίνηση. Αν δεν πωληθεί κάποιος παίκτης από τον βασικό κορμό (οι επιθετικοί Χάρντι, Τζέπκοτ, Ένις έχουν μπει στα… μπλοκάκια μεγαλύτερων συλλόγων), ο Σουμάχερ δεν έχει λόγους να ανησυχεί. Τα πλέι οφ δεν είναι άπιαστος στόχος, αλλά και η Πλίμουθ δεν ξεκινάει ως φαβορί για την εξάδα.

Οι… έτσι κι έτσι

ΣΡΙΟΥΣΜΠΕΡΙ

Οι τελευταίες σεζόν της μοιάζουν βγαλμένες από… καρμπόν. Σταθερά τερματίζει από 15η μέχρι 18η (πέρσι), κάπου εκεί στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας. Μοιάζει αρκετά δυνατή για να κινδυνέψει, αλλά της λείπει η ποιότητα ώστε να αναδειχθεί σε διεκδικήτρια μιας θέσης στα πλέι οφ. Από θέαμα… λίγα πράγματα, τουλάχιστον είχε τον τρόπο να μαζέψει τους βαθμούς που χρειάστηκε ώστε να μην μπει σε «περιπέτειες».

Στον πάγκο βρίσκεται από τον Νοέμβριο του 2020 ο έμπειρος Στιβ Κότεριλ, αν και έλειψε για μεγάλο διάστημα λόγω προβλημάτων υγείας. Πάντως, έχει δώσει το στίγμα του στην ομάδα, με την καλή αμυντική λειτουργία να αποτελεί τη βάση για να πετύχουν οι «σριους» τους στόχους τους. Δεν περιμένουμε να δούμε κάτι διαφορετικό στο νέο πρωτάθλημα, άλλωστε η επιδίωξη της Σριούσμπερι είναι να έχει και φέτος μια ήρεμη σεζόν.

Αναφορικά με το ρόστερ, έφυγαν οι σέντερ μπακ Ιμπανκς-Λάντελ και Πιέρ, αλλά έγιναν κινήσεις για να καλυφτεί το κενό που άφησαν. Η Σριούσμπερι μοιάζει να έχει το υλικό για να μείνει μακριά από τη μάχη για την παραμονή στην κατηγορία. Από εκεί και πέρα, αν ενισχυθεί περισσότερο από τη μέση και μπροστά, ίσως να μπορεί να γίνει κουβέντα για κάτι παραπάνω. Ο Κότεριλ πάντως δεν δείχνει να «καίγεται» για κάτι τέτοιο.

ΜΠΡΙΣΤΟΛ ΡΟΒΕΡΣ

Το 2021 υποβιβάστηκε στη Β’ Αγγλίας, όμως επέστρεψε άμεσα, τερματίζοντας τρίτη και κερδίζοντας την απευθείας άνοδο. Αυτή ήταν η πρώτη επιτυχία στην προπονητική καριέρα του Τζόεϊ Μπάρτον, ο οποίος, μετά από το ξεκίνημά του στη Φλίτγουντ, δείχνει να έχει βρει «ασφαλές λιμάνι» στο Μπρίστολ.

Για τον Μπάρτον και τον χαρακτήρα του μπορούν να γραφτούν πολλά, από την περίοδο που ήταν ακόμα ποδοσφαιριστής. Ερειστικός, καβγατζής, δύστροπος είναι κάποιες επιεικείς λέξεις για να τον περιγράψει κανείς. Ως προπονητής πάντως έχει δείξει πως διαθέτει ικανότητες. Δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον υποβιβασμό της Μπρίστολ Ρόβερς, όταν την ανέλαβε τον Φεβρουάριο του 2021, όμως ένα χρόνο αργότερα δικαίωσε την επιλογή των διοικούντων.

Αρκετές οι ανακατατάξεις στο ρόστερ, ο Μπάρτον κάνει μια προσπάθεια να το προσαρμόσει στις αυξημένες ανάγκες της κατηγορίας. Δεν έφυγε κάποιος παίκτης που να μπορεί να θεωρηθεί σημαντική απώλεια. Σημαντική προσθήκη για την επίθεση είναι ο Μαρκίς (από τη Λίνκολν). Οι «πειρατές» θέλουν να μείνουν στην κατηγορία και μοιάζουν να έχουν τις προϋποθέσεις ώστε να τα καταφέρουν.

ΦΟΡΕΣΤ ΓΚΡΙΝ

Για πρώτη φορά στην ιστορία της (133 χρόνια ζωής) θα αγωνιστεί στη Λιγκ 1. Ηταν εξαιρετική πέρσι στη Λιγκ 2, όπου τερμάτισε πρώτη. Το στάτους του κλαμπ έχει αναβαθμιστεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια, από το 2017 και μετά, αρχικά με την παρθενική παρουσία στη Φούτμπολ Λιγκ, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η σπουδαία περσινή πορεία.

Η Φόρεστ Γκριν έχει νέο προπονητή στον πάγκο της, καθώς τον επιτυχημένο Ρομπ Εντουαρντς διαδέχτηκε ο Ιαν Μπέρτσνολ. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Σκανδιναβία, πρώτα στη Βίκινγκ και ακολούθως στην Εστερσουντ, πριν δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο Νησί και στη Νοτς Κάουντι. Η πρόσληψή του από τη Φόρεστ Γκριν είναι ένα σημαντικό βήμα για τον ίδιο, αλλά και ένα ανοιχτό στοίχημα για τους νεοφώτιστους, που εμπιστεύτηκαν έναν τεχνικό δίχως μεγάλη εμπειρία.

Το ρόστερ παραμένει αξιόλογο, παρά τις απώλειες σημαντικών παικτών όπως ο αμυντικός Γουίλσον (στην Μπρίστολ Σίτι) και οι μέσοι Κάντεν (στην Μπάρνσλεϊ), Ανταμς (Κάρντιφ). Εγιναν κινήσεις ενίσχυσης, θεωρητικά τα κενά έχουν καλυφθεί, αλλά ασφαλής απάντηση θα δοθεί στο χορτάρι. Βασικός στόχος η καθιέρωση στη Λιγκ 1, θα καταστεί εφικτός αν η Φόρεστ Γκριν προσαρμοστεί γρήγορα στο αυξημένο επίπεδο δυσκολίας της νέας κατηγορίας.

[pamestoixima_desktop keimeno_etaireias=”Ενισχυμένες αποδόσεις καθημερινά” width=”100%”]

ΛΙΝΚΟΛΝ

Πολλά τα «πίσω βήματα» πέρσι, σε σχέση με τη σεζόν 2020-21. Από διεκδικήτρια της ανόδου βρέθηκε εγκλωβισμένη στα χαμηλά πατώματα της βαθμολογίας και ουδέποτε… συνήλθε. Κάποιες εκλάμψεις καλής απόδοσης δεν ήταν αρκετές για να τη φέρουν πάνω από την 17η θέση. Η αστάθεια ήταν μόνιμη συνοδός της και αν υπάρχει κάτι θετικό, είναι ότι απέφυγε τα «μπλεξίματα», θέτοντας σε κίνδυνο την παραμονή στην κατηγορία.

Η Λίνκολν πορεύεται στο νέο πρωτάθλημα με νέο προπονητή, καθώς πήρε τέλος η συνεργασία με τον Μάικλ Απλετον. Την ομάδα ανέλαβε ο Μαρκ Κένεντι, ο οποίος δεν κατάφερε κάτι ιδιαίτερο στον πρώτο σταθμό της καριέρας του (Μάκλσφιλντ) και αναζητεί την καταξίωση. Είναι προφανές πως η επιλογή του αποτελεί ρίσκο από πλευράς διοίκησης, καθώς ίσως να χρειαζόταν ένας πιο έμπειρος διάδοχος του Άπλετον.

Κάπως έτσι, μοιάζει δύσκολο η Λίνκολν να κινηθεί σε εντυπωσιακά υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με πέρσι. Πέρα από την αβεβαιότητα που προκύπτει από την πρόσληψη του Κένεντι, θα χρειαστεί να καλυφθεί το κενό στη μεσαία γραμμή από τις αποχωρήσεις των ΜακΓκραντλς (στην Τσάρλτον), Μπρίντκατ (ελεύθερος). Εφόσον βρεθούν οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά, δεν θα είναι παράξενο αν προκύψουν μεγάλα «ζόρια».

ΜΠΕΡΤΟΝ

Για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν τερμάτισε 16η. Πάντως, τα πράγματα κύλησαν πιο ήρεμα σε σχέση με το πρωτάθλημα 2020-21, όπου κινδύνεψε σοβαρά με υποβιβασμό. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπαϊνκ, που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία τον Ιανουάριο του 2021, όταν όλα έμοιαζαν χαμένα. Ο Ολλανδός έφτιαξε ένα συμπαγές σύνολο, ικανό να βάλει δύσκολα ακόμα και στις ισχυρές ομάδες της κατηγορίας.

Όλα δείχνουν ότι δεν θα δούμε κάτι διαφορετικό φέτος. Η Μπέρτον είναι μια ομάδα που βγάζει μεγάλη ενέργεια στο χορτάρι και συχνά «δεν αφήνει τον αντίπαλο να παίξει». Η συνταγή δύσκολα θα αλλάξει, το θέμα είναι πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι «ζυθοποιοί» με μια τέτοια προσέγγιση, αφού το ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας δεν είναι το «φόρτε» τους.

Ο περσινός κορμός διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό και η ομοιογένεια είναι ένα από τα ατού της Μπέρτον. Από τους νεοφερμένους ξεχωρίζει ο αμυντικός χαφ Μπούτσερ (από την Νταντί Γιουνάιτεντ). Ο στόχος της παραμονής στην κατηγορία είναι εφικτός, άλλωστε ο Χάσελμπαϊνκ τα έχει καταφέρει σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. Για να μπει υψηλότερα ο πήχης απαιτείται αλλαγή αγωνιστικού στυλ και ποιοτική ενίσχυση, ειδικά στη γραμμή κρούσης. Προς το παρόν, κάτι τέτοιο δεν μοιάζει ως το πιθανότερο σενάριο.

ΠΟΡΤ ΒΕΪΛ

Μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, επιστρέφει στη Λιγκ 1, έχοντας κερδίσει την άνοδο μέσω των πλέι οφ στη Β’ Αγγλίας, όπου τερμάτισε πέμπτη στην κανονική περίοδο. Από τον Φεβρουάριο του 2021 έχει στον πάγκο της τον Ντάρελ Κλαρκ, ο οποίος την οδήγησε στην επιτυχία παρά το σοβαρό οικογενειακό θέμα που αντιμετώπισε τον περασμένο χειμώνα. Ηταν η δεύτερη άνοδος στη Λιγκ 1 που κερδίζει ο Κλαρκ, τα είχε καταφέρει και με την Μπρίστολ Ρόβερς, το 2016.

Στους «βάλιαντς» δεν τρέφουν αυταπάτες και ο προφανής στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία. Από την άλλη, ο Κλαρκ δεν έχει κρύψει ποτέ ότι είναι φιλόδοξος προπονητής και δεν του αρκεί να φτιάχνει ομάδες που αρκούνται στο να μην κινδυνεύουν, αλλά ομάδες που διεκδικούν ανόδους. Ο ίδιος είναι εξαιρετικός στο να προσαρμόζει το στυλ παιχνιδιού της Πορτ Βέιλ στον εκάστοτε αντίπαλο και «υπόσχεται» να κάνει… ζημιές σε όποιον ισχυρό βρει «μπόσικο».

Ανεξάρτητα με το τι αρέσει στον Κλαρκ, η Πορτ Βέιλ ήταν μια καλή ομάδα για τα δεδομένα της Λιγκ 2, διατηρεί τον βασικό κορμό της, αλλά μένει να φανεί αν μπορεί να αντέξει σε υψηλότερο επίπεδο. Ο μέσος Οτζο (από την Αμπερντίν) και ο μεσοεπιθετικός Μάσεϊ (από τη Γουίγκαν) είναι αξιόλογες προσθήκες, ωστόσο αν ο Κλαρκ θέλει να στοχεύσει ψηλότερα, θα χρειαστεί πρόσθετη ενίσχυση στο ρόστερ.

Για την επιβίωση

ΑΚΡΙΝΓΚΤΟΝ

Από το 2018, όταν και ανέβηκε στη Λιγκ 1, βρίσκεται πάντα στα φαβορί για υποβιβασμό πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Ωστόσο, κατάφερε πάντα να διαψεύσει όσους την… ξεγράφουν και μάλιστα πλασαρίστηκε σε αξιοπρεπέστατες θέσεις (δωδέκατη πέρσι). Κύριος υπεύθυνος για αυτό είναι ο προπονητής Τζον Κόλμαν, που έχει συνδέσει το όνομά του με την Ακρινγκτον (1999-2012 η πρώτη θητεία και από το 2014 η δεύτερη).

Η παροιμία λέει ότι «πολλές φορές πηγαίνει η στάμνα στη βρύση, αλλά μια φορά σπάει». Η Ακρινγκτον ξεκινά και φέτος από μειονεκτική θέση, έχοντας χάσει δύο σημαντικές μονάδες, τον επιθετικό Μπίσοπ (στην Πόρτσμουθ) και τον αμυντικό Σάικς (στη βελγική Ουνιόν). Δεδομένου ότι ο σύλλογος δεν διαθέτει «γερό πορτοφόλι», το καλό σενάριο είναι να αποδειχθούν επαρκείς οι δανεικοί και οι ελεύθεροι που αποκτήθηκαν. Αν αυτό δεν συμβεί, θα υπάρξει πρόβλημα.

Η Άκρινγκτον είναι ομάδα που ξέρει να μαζεύει βαθμούς και έχει ακονισμένο ένστικτο επιβίωσης. Ο Κόλμαν γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά την κατηγορία και τις ιδιαιτερότητές της, έχει τεράστια εμπειρία και ξέρει να φέρνει αποτέλεσμα με πενιχρό μπάτζετ. Όλα τα παραπάνω αποδείχθηκαν αρκετά τις προηγούμενες χρονιές και στο κλαμπ ελπίζουν ότι για ακόμα μια φορά θα διαψεύσουν τις δυσοίωνες προβλέψεις.

ΕΞΕΤΕΡ

Επανέρχεται στη Λιγκ 1 για πρώτη φορά από το 2012, όταν και υποβιβάστηκε. Εκτοτε έφτασε πολλές φορές κοντά στην επιστροφή, χωρίς όμως να τα καταφέρει. Ωστόσο, η αναμονή έλαβε τέλος και οι «Γκρέσιανς» ανέβηκαν απευθείας, έχοντας πάρει πέρσι τη δεύτερη θέση στη Λιγκ 2 (ισόβαθμοι με την πρωταθλήτρια Φόρεστ Γκριν, αλλά με χειρότερη διαφορά τερμάτων).

Ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας είναι ο προπονητής Ματ Τέιλορ, ο οποίος ανέλαβε την Έξετερ τον Ιούνιο του 2018. Εχει κερδίσει τον σεβασμό των οπαδών και την εμπιστοσύνη της διοίκησης (υπήρξε παίκτης της Έξετερ από το 2007 έως το 2011), φτιάχνοντας μια ομάδα που συνδύασε την επίτευξη των στόχων της με καλό ποδόσφαιρο, χωρίς ο ίδιος προηγουμένως να έχει εργαστεί σε κάποιον άλλο σύλλογο. Πλέον καλείται να προσαρμοστεί στις νέες, υψηλότερες απαιτήσεις, πριν ζητήσει το ίδιο από τους ποδοσφαιριστές του.

Παρά το κλίμα ευφορίας ως αποτέλεσμα της ανόδου, η Έξετερ δεν ρίχνεται στη μάχη με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Διατηρεί μεν το μεγαλύτερο μέρος από τον περσινό κορμό της, αλλά η μέχρι στιγμής ενίσχυση είναι μηδαμινή. Ο ίδιος ο Τέιλορ δήλωσε πρόσφατα ότι πρέπει να αποκτηθούν 4-5 παίκτες, έχοντας το βλέμμα στραμμένο κυρίως στη δεξαμενή των δανεικών. Ακόμα κι αν αυτό συμβεί, είναι σαφές πως η ομάδα ξεκινάει το πρωτάθλημα στηριζόμενη στα περσινά της όπλα. Δύσκολα τα πράγματα στην προσπάθεια για παραμονή στην κατηγορία, αν οι μεταγραφές που προαναγγέλθηκαν αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, οι πιθανότητες θα γίνουν πιο ευνοϊκές.

ΦΛΙΤΓΟΥΝΤ

Σε πτωτική πορεία από τη σεζόν 2019-20 (συμμετείχε στα πλέι οφ) και μετά, παρότι το υλικό της μόνο κακό δεν είναι. Πέρσι λίγο έλειψε να αποχαιρετήσει την κατηγορία, καθώς τερμάτισε εικοστή, ακριβώς πάνω από τις ομάδες που υποβιβάστηκαν. Μάλιστα, ήταν ισόβαθμη με την Τζίλιγχαμ (υποβιβάστηκε) και τη… σκαπούλαρε λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων. Η αλλαγή προπονητή τον Νοέμβριο δεν την βοήθησε ιδιαίτερα.

Στη Φλίτγουντ επιχειρούν νέο ξεκίνημα με τον Σκοτ Μπράουν στην τεχνική ηγεσία. Ο Σκωτσέζος έγραψε ιστορία ως ποδοσφαιριστής, κυρίως με τη φανέλα τη Σέλτικ και παίρνει το βάπτισμα του πυρός ως πρώτος προπονητής (προηγουμένως ήταν ασίσταντ μάνατζερ στην Αμπερντίν). Σκληροτράχηλος ως παίκτης, εκρηκτικός ως χαρακτήρας αλλά και μαθημένος στις ανάγκες του πρωταθλητισμού, μένει να φανεί τι μπορεί να καταφέρει στο νέο του ρόλο.

Με το ρόστερ να μην έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, είναι ένα μικρό μυστήριο το τι θα κάνει φέτος η Φλίτγουντ. Οι οπαδοί της δικαιολογημένα ανησυχούν, δεδομένης της αρνητικής παρουσίας στα δύο τελευταία πρωταθλήματα. Όσο κι αν ο Μπράουν είναι αναγνωρίσιμη φιγούρα και ηγετική φυσιογνωμία, η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση για να μην βρεθεί προ δυσάρεστων καταστάσεων. Ο αμυντικός Ρούνεϊ (από τη Σεντ Τζόνστον) και ο μέσος Βέλα (από τη Σριούσμπερι) θεωρούνται αξιόλογες προσθήκες, αλλά καλό θα ήταν να ακολουθήσουν και άλλοι τέτοιοι παίκτες.

[stoiximan_desktop keimeno_etaireias=”Cash Out* – Κλείσε το στοίχημά σου” width=”100%”]

ΤΣΕΛΤΕΝΑΜ

Ήταν πέρσι νεοφώτιστη στη Λιγκ 1 και από τις βασικές υποψήφιες για υποβιβασμό πριν την έναρξη της σεζόν. Όχι απλά έβγαλε ψεύτες όσους την είχαν καταδικάσει από νωρίς, αλλά σώθηκε με άνεση και μάλιστα κατέλαβε την αξιοπρεπέστατη 15η θέση. Ωστόσο, η χαρά για την επιτυχία μετριάστηκε από τη φυγή του προπονητή Μάικ Νταφ, ο οποίος συνεχίζει την καριέρα του στην Μπάρνσλεϊ.

Η Τσέλτεναμ μπαίνει πλέον σε νέα εποχή, αφού τον Νταφ διαδέχτηκε στην τεχνική ηγεσία ο άπειρος Γουέιντ Έλιοτ. Δεν είναι μεν ξένος με την ομάδα, αφού ανήκε στο επιτελείο του Νταφ, αλλά κάνει ντεμπούτο ως πρώτος προπονητής, καθώς στο παρελθόν έχει εργαστεί κυρίως σε τμήματα υποδομής (Στόουκ, Μπρίστολ Σίτι).

Οι αλλαγές είναι σημαντικές και στο ρόστερ, πολλές οι αποχωρήσεις με κυριότερη εκείνη του αμυντικού Μπόιλ (στη Χάντερσφιλντ), αλλά πολλές ήταν και οι αφίξεις, με σημαντικότερες αυτές των Αντσχεντ (μέσος από τη Νόριτς, δανεικός πέρσι στην Τζίλιγχαμ) και Τζάκσον (αμυντικός από την Τζίλιγχαμ). Δεν υπάρχουν εμφανή κενά σε κάποια γραμμή ούτε όμως κάποιο «φανταχτερό» όνομα. Η χρονιά προμηνύεται δύσκολη, μένει να φάνει αν οι «ρόμπινς» θα βρουν ξανά τον τρόπο να «κλείσουν στόματα».

ΚΕΜΠΡΙΤΖ

Μοιάζει κάπως ως περίπτωση με την Τσέλτεναμ. Ούσα νεοφώτιστη πέρσι, είχε τοποθετηθεί από τους περισσότερους μεταξύ των ομάδων που θα παλέψουν για την παραμονή τους. «Ξεγέλασε» τους πάντες και σώθηκε με ευκολία, τερματίζοντας στην 14η θέση. Τα εύσημα πρέπει να απονεμηθούν στον προπονητή Μαρκ Μπόνερ, ο οποίος, μετά από την επιτυχία της ανόδου από τη Λιγκ 2, παρουσίασε ένα σύνολο που προσαρμόστηκε άμεσα στο επίπεδο της Λιγκ 1.

Ο Μπόνερ βρίσκεται στον πάγκο της Κέμπριτζ από τον Ιανουάριο του 2020, στον πρώτο σταθμό της προπονητικής του καριέρας. Σε όλο αυτό το διάστημα η απουσία εμπειρίας δεν στάθηκε ικανή να του φράξει τον δρόμο προς την επιτυχία. Η Κέμπριτζ είναι μια ομάδα χωρίς υψηλό ταβάνι δυνατοτήτων, αλλά άκρως καλοδουλεμένη και πειθαρχημένη, ικανή να «πληγώσει» κάθε αντίπαλο που θα την υποτιμήσει.

Οι αλλαγές στο ρόστερ ήταν λιγοστές. Από αυτούς που έφυγαν ξεχωρίζει ο αμυντικός Αϊρντέιλ (στην Μπόλτον), όμως η έλευση του Χάουνστρουπ (από την Κιλμάρνοκ) καλύπτει θεωρητικά την απώλεια. Ξεκάθαρος στόχος και φέτος η παραμονή, όπλα της Κέμπριτζ είναι η ομοιογένεια, η σταθερή καθοδήγηση υπό τον Μπόνερ και το γεγονός ότι η ομάδα πλέον έχει την εμπειρία ενός χρόνου στην κατηγορία.

ΜΟΡΚΑΜ

Νεοφώτιστη πέρσι στην κατηγορία, ξεκίνησε ελπιδοφόρα, αλλά στην πορεία… χάθηκε η μπάλα. Με άμυνα «ελβετικό τυρί» και 88 γκολ παθητικό, κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό, τερματίζοντας στην δέκατη ένατη θέση. Τον Φεβρουάριο του 2022 άλλαξε προπονητή, με τον Ντέρεκ Ανταμς να επιστρέφει στην ομάδα και τουλάχιστον να αποτρέπει την άμεση επιστροφή στη Λιγκ 2.

Ο Άνταμς είναι ιδιαίτερη περίπτωση για τη Μόρκαμ, αφού αυτός την οδήγησε στην άνοδο τη σεζόν 2020-21. Προτίμησε να συνεχίσει την καριέρα του στην Μπράντφορντ, όπου απέτυχε παταγωδώς. Γύρισε σε «γνώριμα λημέρια» και ο στόχος του είναι να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε το καλοκαίρι του 2021, γνωρίζοντας ότι αναλαμβάνει μια δύσκολη αποστολή.

Στα μεταγραφικά, όπως ήταν αναμενόμενο, το βάρος έπεσε στην ενίσχυση της άμυνας, που πέρσι… υπέφερε. Αν στον τομέα αυτό η Μόρκαμ παρουσιαστεί βελτιωμένη, ίσως καταφέρει να ανατρέψει τις εκτιμήσεις που τη θέλουν εκ των φαβορί για υποβιβασμό. Αντίθετα, αν επαναληφθούν τα περσινά φαινόμενα, δύσκολα θα τη βγάλει καθαρή για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Μεγάλη σημασία έχει επίσης να μη χάσει κάποιον παίκτη που δεν θα μπορέσει εύκολα να αντικαταστήσει, όπως ο επιθετικός Στόκτον (23 γκολ πέρσι, υπάρχει ενδιαφέρον από άλλα κλαμπ).

[novibet_desktop keimeno_etaireias=”Αμέτρητα ειδικά στοιχήματα σε όλα τα αθλήματα” width=”100%”]

Αντώνης Λιάσκος