ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ Η ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΙ

Σίγουρα αδικείται από το τελικό 1-0 με το οποίο πέρασε από την Αττάλεια. Από τη σέντρα η καλύτερη, η δημιουργικότερη, η απειλητικότερη και η πιο ενεργητική ομάδα, έφτιαξε και έχασε σωρεία ευκαιριών (κορυφαίες όλων 2 δοκάρια), από το 59’ μάλιστα αύξησε ακόμη περισσότερο τον κλοιό αποκτώντας και αριθμητικό πλεονέκτημα, το οποίο και τελικά εξαργύρωσε με το γκολ στο 77’ (1-0). 

Αγχωτικό σίγουρα, το αποτέλεσμα όμως μετράει. Δεύτερο σερί διπλό, συμπλήρωσε 4 αγωνιστικές αήττητη και έτσι μπορεί να θεωρεί πως παραμένει σε τροχιά διεκδίκησης τίτλου. Και ο λόγος είναι και οι πρόσφατες απώλειες της Μπεσίκτας, αλλά και το ότι σε 10 μέρες τη φιλοξενεί σε ντέρμπι που λογικά θα κρίνει και σε μεγάλο βαθμό αν θα εξακολουθήσει να έχει πιθανότητες. 

Μέχρι τότε βέβαια είναι αυτονόητο πως δεν επιτρέπονται γκέλες. Κάτι που εσχάτως συνηθίζει στην έδρα της, έχοντας συμπληρώσει 4 παιχνίδια εκεί χωρίς νίκη (0-3-1), σερί που είναι το χειρότερο της τα τελευταία 39 χρόνια (σ.σ. το 1982 είχε μείνει χωρίς εντός έδρας νίκη σε 5 διαδοχικά παιχνίδια). 

Ηταν καλύτερη στη φιλοξενία της Χατάισπορ, πήρε εξ αρχής τα ηνία του παιχνιδιού, δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του, είχε τις περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες (κορυφαία όλων ένα δοκάρι στο 50’), γκολ όμως δεν κατάφερε να βρει και έτσι αρκέστηκε στην ισοπαλία (0-0). 

Αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο της πρόβλημα, η δυσκολία δηλαδή που έχει στο να πάρει νίκες, ακόμη και μετά την – ωφέλιμη όπως έχει φανεί – αλλαγή στον πάγκο και την έλευση του κόουτς Παλχούτ. Συμπλήρωσε αισίως λοιπόν 5 αγωνιστικές χωρίς νίκη, έχοντας μόλις 2 στις 11 τελευταίες, ωστόσο έστω και έτσι, κατορθώνει να διατηρεί ένα σεβαστό – για το σημείο που βρισκόμαστε – βαθμολογικό «μαξιλαράκι» από τη ζώνη (+5 και με παιχνίδι λιγότερο).