ΜΠΡΕΣΙΑ - ΒΕΝΕΤΣΙΑ

Πριν τη διακοπή επικράτησε στην Καλαβρία της Κοζέντσα (2-1). Είχε τον απόλυτο έλεγχο στο πρώτο ημίχρονο, μιας και οι γηπεδούχοι είχαν παθητικό ρόλο και μετουσίωσε σε γκολ την υπεροχή της στο 45+2’. Με την έναρξη του δεύτερου μέρους συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς, διπλασιάζοντας τα τέρματά της με τη συμπλήρωση μίας ώρας αγώνα. Στο τελευταίο μισάωρο όμως υπέφερε. Εχασε μέτρα και δέχτηκε τεράστια πίεση. Ευτυχώς για αυτήν το μόνο που κατάφερε η αντίπαλος ήταν να μειώσει.

Αν και κατάφερε μία σημαντική νίκη, αφού νωρίτερα είχε πετάξει δύο βαθμούς υποδεχόμενη την Εντέλα (2-2), είχε ανάγκη τη διακοπή. Αυτό διότι μέχρι τώρα έπαιζε χωρίς τους τρεις βασικούς επιθετικούς της που είχαν τεθεί εκτός λόγω κορωνοϊού, με αποτέλεσμα να διαφοροποιήσει την τακτική της προσέγγιση. Βρήκε τα γκολ που χρειαζόταν από τα χαφ, την ίδια ώρα όμως δημιουργούνταν κενά στο κέντρο, ενώ ξόδευε πολύτιμες δυνάμεις.

Το πρώτο μετάλλιο που κρέμασε φέτος στο λαιμό της είναι πως ξεπέρασε το ταμπού που είχε πέρσι στο να κερδίσει στο σπίτι της. Το εξισορροπούσε βέβαια κερδίζοντας μακριά από αυτό, ωστόσο η αυτή η αδυναμία τη γέμιζε πίεση και άγχος. Το μυστικό για να το πετύχει είναι ο προπονητής Τζανέτι, ο οποίος έχει καταφέρει να βγάλει το 100% από τους παίκτες και να δημιουργήσει οι οικογενειακό κλίμα. Για να δικαιούται όμως να έχει υψηλούς στόχους οφείλει να κερδίζει και μακριά από το «Πέντζο».

Μετά από δύο αποτυχίες (0-0 εκτός με Κρεμονέζε και ήττα 1-2 στη Ρετζιάνα), το εξ αναβολής ματς με την Εντέλα στο Κιαβαρι ήταν κομβικό. Με εξαιρετική εμφάνιση πανηγύρισε τη νίκη (2-0) που την έφερε στην τρίτη θέση, μόλις στο -3 από την κορυφή. Καλύτερο ξεκίνημα τα τελευταία τριάντα χρόνια και αυτό τα λέει όλα. Είναι στα καλύτερά της! Προτεραιότητα η διατήρηση του μηδέν στα μετόπισθεν (καλύτερη άμυνα με 4 γκολ παθητικό).