ΣΕ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΕΔΡΑ Η ΟΣΝΑΜΠΡΙΚ

Υποδέχτηκε τη Ζανκτ Πάουλι και τη νίκησε με 2-1 στην προηγούμεη αγωνιστική. Η άμυνά της βρέθηκε ορθάνοιχτη στο 2′ και δέχτηκε το 0-1. Εκτοτε απλά δεν μπορούσε να αναπτυχθεί ώστε να φτιάξει ευκαιρίες. Τα ίδια και στο δεύτερο 45λεπτο, είχε πρωτοβουλία αλλά δεν είχε τρόπο ανάπτυξης. Της έκατσε γιόμα στο 66′ για το 1-1. Στο 82′ βρήκε κλέψιμο και κάθετη πάσα για το 2-1 και στο 89′ σε μία γιόμα γλίτωσε την ισοφάριση.

Η ομάδα του Ντάνιελ Μάιερ γύρισε στις νίκες μετά από τρία παιχνίδια και εξασφάλισε απλά μία εβδομάδα ηρεμίας. Νίκησε ομάδα εξίσου προβληματική με την ίδια. Δεν θα εκτιμήσουμε πως έλυσε τις αμυντικές αδυναμίες της, τουναντίον θα υπογραμμίσουμε ότι πάλι δέχτηκε γκολ. Κι ας άλλαξε τον βασικό τερματοφύλακα με τον Φέιζιτς να παίζει αντί του Ντόρνεμπους.

Τουλάχιστον δύο τέρματα έχει δεχτεί στα 5/6 πιο πρόσφατα παιχνίδια της, κι ας μην είχε απέναντί της ομάδες που φημίζονται για τις επιθετικές αρετές τους με εξαίρεση την Ντάρμσταντ. 

Μέχρι στιγμής στη σεζόν δεν έχει παίξει όμορφο ποδόσφαιρο και όπως αναφέραμε και στο προηγούμενο ρεπορτάζ της, δεν περιμένουμε να παίξει. Πάντα αρχίζει με στόχο να παίξει προσεκτικά, αλλά ούτε αμυντικά τα καταφέρνει εδώ και οκτώ αγωνιστικές, ούτε επιθετικά έχει τρόπο ανάπτυξης πέρα από τις φάσεις δυναμισμού.  

Από πλευράς διάταξης την είδαμε για δεύτερη φορά στη σεζόν (μετά από το παιχνίδι στο Ζάντχαουζεν) με διάταξη 3-3-2-2. Την έχουμε δει δις (στο Ντάρμσταντ και με την Καρλσρούη) με 4-2-3-1. Σε άλλα πέντε παιχνίδια είχε «φορέσει» το 3-4-1-2, επιπλέον εξαίρεση το 4-2-1-3 με τη Χόλσταϊν Κιέλου. Κοινά τα συμπεράσματα σε κάθε περίπτωση. Δεν στρώνει η κατάσταση.

Υποδέχτηκε την Καρλσρούη και ηττήθηκε από αυτή με 2-1 την περασμένη αγωνιστική. Ανώτερη και πιο απειλητική στο πρώτο 45λεπτο προηγήθηκε δίκαια με 1-0. Αφησε την πρωτοβουλία στο δεύτερο 45λεπτο, το παιχνίδι κυλούσε δίχως φάσεις και από στατική φάση στο 77′ δέχτηκε την ισοφάριση. Στο 87′ έχασε μεγάλη ευκαιρία σε τετ α τετ και στο 88′ σε αντεπίθεση δέχτηκε το δεύτερο τέρμα.

Η ομάδα του Μάρκο Γκρότε δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια στη νίκη στο Ζανκτ Πάουλι. Δεν άξιζε να χάσει, έπρεπε να έχει πάρει τουλάχιστον την ισοπαλία, αλλά μάλλον έπεσε θύμα της ρέντας που κουβαλούσε η αντίπαλός της. Δεν θα αλλάξουμε γνώμη για αυτή, το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο δεν μας άρεσε ή δεν έπαιξε όπως θέλει, παραμένει εκείνο με τη Νυρεμβέργη.

Είναι ομάδα που θέλει να δίνει βάρος στην προστασία της άμυνάς της και στα περισσότερα παιχνίδια το έχει καταφέρει, συνήθως ωστόσο, δίχως να κρατήσει το μηδέν. Εξαιρέσεις της αμυντικής επίδοσης η Νυρεμβέργη και το Ρέγκενσμπουργκ όπως απέτυχε γενικώς. 

Επιθετικά δεν μας έχει γοητεύσει ούτε στις αντεπιθέσεις της ούτε όταν (σπάνια) παίρνει την πρωτοβουλία, με εξαίρεση βεβαίως, το παιχνίδι στο Ρέγκενσμπουργκ όπου μέτρησαν κυρίως οι στατικές φάσεις, τομέας στον οποίο έτσι κι αλλιώς βασίζει πολλά. 

Το σκεπτικό παιχνιδιού της γενικώς είναι το ίδιο είτε παίξει με 4-2-3-1 (το πιο συνηθισμένο) είτε με το 4-1-3-2 με την Ντάρμσταντ ή το 4-1-4-1 με τη Ζάντχαουζεν και στο Χάιντενχαϊμ. Το 4-3-3 απέναντι στη Νυρεμβέργη και το 4-4-2 με ρόμβο στα χαφ που μας εμφάνισε για πρώτη φορά στο Ρέγκενσμπουργκ προκάλεσαν τα «ροκ» παιχνίδια που δεν της ταιριάζουν.