ΣΑΝ ΠΑΟΥΛΙ - ΧΟΛΣΤΑΪΝ ΚΙΕΛ

Θρίαμβος, θρίαμβος δεν έφερε πάλι 0-0. Σκόραρε κιόλας. Δεν νίκησε όμως. Έμεινε στο 1-1 στο Μπράουνσβαϊχ και με 4/5 ισοπαλίες στις πρώτες αγωνιστικές δεν έχει αρχίσει τόσο καλά όσο σκόπευε και ήθελε.

Δεν της φταίει βεβαίως κανείς. Μόνο ο εαυτός της. Μια χαρά οργάνωση έχει, μια χαρά είναι η αμυντική λειτουργία της (2 γκολ παθητικό, καλύτερη στην κατηγορία), αλλά αν διαθέτεις τη χειρότερη (μαζί με την Μπράουνσβαϊχ) επιθετική επίδοση (3 γκολ) δεν γίνεται να προβιβαστείς.

Θα γράψω ξανά ό,τι και σε παλαιότερο ρεπορτάζ της. Ούτε ο κλασσικός φορ περιοχής (Άλμπερς), ούτε τα ψεύτικα εννιάρια της κάνουν τη δουλειά που της πρόσφερε (τέρματα, ασίστ) ο Ντάσνερ στην προηγούμενη σεζόν. Το εύκολο γκολ λείπει.

Το σπάνιας έμπνευσης και ακρίβειας γκολ του Σκρίμπσκι λίγο μετά τη μεσαία γραμμή της χάρισε τη νίκη (2-1) απέναντι στην Πάντερμπορν. Την έσωσε και το δοκάρι βέβαια στην ευκαιρία της φιλοξενούμενης στο 90+3’.

Η ομάδα του Μάρσελ Ραπ πήγε στην πρώτη διακοπή για τις εθνικές ομάδες απολαμβάνοντας τη δεύτερη θέση της βαθμολογίας και την καλύτερη αρχή στην ιστορία της στη δεύτερη κατηγορία.

Αν τη θεωρώ ομάδα για άνοδο; Όχι, δεν τη θεωρώ. Δεν φταίει η ίδια όμως που αποδεικνύεται πιο ικανή (σταθερή και τυχερή) στα αποτελέσματά της. Κι αν το συνεχίσει έτσι ουδείς ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο τέλος.

Είναι άριστη μέχρι στιγμής στις εκτός έδρας επίσημες υποχρεώσεις. Τρία παιχνίδια, τρεις νίκες, κανένα γκολ παθητικό. Τα 2/3 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, το ένα στο Κύπελλο. Πίσω, προσοχή και αναμονή για κόντρες. Αυτή είναι συνταγή της.

Ως γηπεδούχος δεν έχει παρόμοια αμυντική επίδοση. Τρία παιχνίδια, έξι γκολ παθητικό. Πολλά περισσότερα σφάλματα, μοιάζει να μην της ταιριάζει η κατοχή μπάλας, η υποχρέωση πρωτοβουλίας και δημιουργίας απέναντι σε πιο κλειστή άμυνα.

Στο διάστημα της διακοπής νίκησε με 5-0 τη Ρότενμπουργκ σε φιλική αναμέτρηση. Τους αναπληρωματικούς χρησιμοποίησε, ευχαριστημένη μπορεί να είναι από την εικόνα τους.