ΡΕΤΖΙΝΑ 1914 - ΜΠΕΝΕΒΕΝΤΟ

Παρά το γεγονός πως ο Πίπο Ιντζάγκι άργησε να αναλάβει το τιμόνι της ομάδας και παράλληλα καθυστέρησε και ο μεταγραφικός σχεδιασμός και μαζί το στήσιμο, η εικόνα της μέχρι τώρα στη σεζόν είναι κάτι παραπάνω από καλή, δείχνοντας ικανή να διεκδικήσει μέχρι τέλους την απευθείας άνοδο στη Serie A.

Στα υψηλά στρώματα της κατάταξης από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Μεγάλο της «όπλο» η έδρα έχοντας απολογισμό ως γηπεδούχος πέντε νίκες και μία ήττα σε έξι συνολικά παιχνίδια, με το 2-3 με την Περούτζια να κρίνεται μαγική εικόνα βάσει απόδοση και ευκαιριών.

Στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου έκανε μικρή «κοιλιά» μετρώντας 0-1-2, ωστόσο αντέδρασε και πήγε στη διακοπή με δύο σερί νίκες, 2-1 εντός την ισχυρή Τζένοα, ενώ ακολούθως επικράτησε με το ίδιο σκορ της Βενέτσια εκτός με ανατροπή. Αυτό που της λείπει για να απογειωθεί είναι ένας επιθετικός περιοχής που θα κάνει τη μισή φάση γκολ.

Πήγε στη διακοπή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στην πιο πρόσφατη αναμέτρηση επικράτησε στη Φεράρα της ΣΠΑΛ και μάλιστα με ανατροπή (2-1), επιστρέφοντας στις νίκες μετά το 2-0 στη Βενετία στις 3 Σεπτεμβρίου, όταν ακόμα στον πάγκο καθόταν ο τεχνικός Καζέρτα.

Πρώτο τρίποντο με προπονητή τον Φάμπιο Καναβάρο, με τον Ιταλό να έχει πλέον απολογισμό 1-4-2. Παρ’ όλα αυτά το αήττητο σερί έχει φτάσει πλέον τα τρία ματς (1-2-0) και η αισιοδοξία για καλύτερες ημέρες είναι πλέον διάχυτη.

Σκληρή σεζόν, στην οποία καλείται να δείξει τις αντοχές της. Από την αρχή είχε ξεκαθαρίσει πως στόχος είναι η παραμονή, κάτι που ξένισε βάσει ποιότητας που υπάρχει στο ρόστερ. Με τη νίκη στη Φεράρα βγήκε από τη ζώνη του υποβιβασμού, κανείς όμως δεν θέλει να προχωρήσει σε μεγάλα λόγια.

Αν την κρατάει πίσω είναι οι πολλοί τραυματισμοί, στερώντας από τον εκάστοτε προπονητή τη δυνατότητα να δουλέψει έχοντας πολλές επιλογές αλλά και η κακή επιθετική λειτουργία, με τους παίκτες της γραμμής κρούσης να κινούνται σε ρηχά νερά.