ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΑΕΚ

Στην πρώτη του έξοδο της σεζόν, στο Περιστέρι, με γκολ στο 90’ πήρε το διπλό κόντρα στον Ατρόμητο. Στη δεύτερη – σ’ ένα χορταστικό ματς – με γκολ στο 95’ κατάφερε να σώσει τον βαθμό κόντρα στη Λαμία, ισοφαρίζοντας για δεύτερη φορά στο παιχνίδι (2-2).

Παίζει καλά, δείχνει ξεκάθαρα πως σε επίπεδο προσέγγισης, τακτικής και εικόνας στο χορτάρι δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα των προηγούμενων δύο σεζόν, έχει ήδη σε 4 αγωνιστικές περισσότερους βαθμούς από όσους είχε κερδίσει στις 10 πρώτες πέρυσι και αποσπάσει 4 εκτός έδρας σε 2 εξόδους ενώ πέρυσι είχε ανάλογη συγκομιδή σε 7.

Επιπρόσθετα – και συνάμα ενδεικτικό του τρόπου που προσεγγίζουν τα παιχνίδια τους οι Αγρινιώτες – το γεγονός ότι μετά τις 4 πρώτες αγωνιστικές είναι η ομάδα που έχει τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ στο πρωτάθλημα, με 79 συνολικά.

Κάτι έδειξε πως θέλει/μπορεί να κάνει στην Τούμπα, μετά όμως το πρώτο αξιοπρεπές τέταρτο του ματς, δεν υπήρχε στο γήπεδο. Πολύ ανώτερος, πολύ πιο διεκδικητικός, πολύ πιο αποφασιστικός, πολύ πιο δυναμικός ο ΠΑΟΚ, το μετουσίωσε παίρνοντας το προβάδισμα στο τέλος του α’ μέρους (και μέχρι το ημίχρονο μπορούσε να βρει ακόμη και 2 γκολ περισσότερα), «κλειδώνοντας» δίκαια και χωρίς αντίδραση με δεύτερο γκολ την επικράτησή του στο β’ (0-2).

Δεν ήταν τόσο το αποτέλεσμα, που διεύρυνε τόσο την κακή της παράδοση κόντρα στους «ασπρόμαυρους», αλλά και το κάκιστο σερί της σε ντέρμπι, αλλά η εικόνα της που (τουλάχιστον) προβλημάτισε. Και ήρθε να δέσει σε μια σειρά όχι προβληματικών εμφανίσεων, αλλά προβληματικών διαστημάτων στα προηγούμενα παιχνίδια της, που πλέον αναδείχθηκαν ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.

Προσθέτοντας στην εξίσωσε και τον καλοκαιρινό, σοκαριστικό αποκλεισμό από την Βέλεζ, τότε τελείως αναμενόμενο να ενταθεί η γκρίνια και η μουρμούρα, ακόμη περισσότερο να προσωποποιηθεί στον κόουτς Μιλόγεβιτς, ο οποίος αμφισβητείται πλέον ανοιχτά και δεδομένα θα έχει σοβαρά προβλήματα σε περίπτωση νέου στραβοπατήματος στο Αγρίνιο.