ΟΣΝΑΜΠΡΙΚ - ΑΜΒΟΥΡΓΟ

Μαρτύριο πέρασε στο Αννόβερο (0-7). Τη μεγαλύτερη σε έκταση ήττα στην ιστορία της στη δεύτερη κατηγορία υπέστη. Αφότου έμεινε με δέκα ποδοσφαιριστές στο 37’ ήταν θλιβερή (για την ίδια) η κατάσταση. Μέχρι τότε ήταν απλά συμπαθητική και είχε και μία φάση ισοφάρισης (0-1 έχανε). Αλλά τι να λέμε τώρα.

Δεν μπορώ να γράψω κάτι καινούργιο για την ομάδα του Τομπίας Σβάινσταϊγκερ. Γράφω ξανά ότι δεν βλέπω παραμονή στην κατηγορία. Ουδέν παράπονο έχω από την προσπάθεια που κάνει, με εξαίρεση το ναυάγιο στο Αννόβερο κανένα παιχνίδι δεν το παρατάει, αλλά της λείπει ποιότητα. Ειδικά επιθετικά.

Δεν σκοράρει εύκολα, δεν παράγει φάσεις εύκολα και την ίδια στιγμή αρκετά συχνά δέχεται εύκολα και φτηνά γκολ. Και δεν διάβασα κάτι στο ρεπορτάζ της που να με πείθει ότι μπορεί να αλλάξει αυτό. Για διαγραφή όσων έγιναν και αρχή από το μηδέν έκανε λόγο ο τεχνικός της. Γίνεται κάτι τέτοιο;

Με δέκα λεπτά μπάλας δεν γίνεται να κερδίσεις. Δίκαια έχασε (1-2) στο Έλβερζμπεργκ. Η εξαιρετική ασίστ του Χατζικαντούνιτς (μα πού πάει με τέτοιο όνομα;) στο 9’ δώρισε το 0-1 και μετά θλίψη. Ουδεμία ακρίβεια στις τελικές ενέργειες. Μόνο μετά το 80’ σοβαρεύτηκε, έφτιαξε τέσσερις ευκαιρίες αλλά απλά μείωσε σε 1-2.

Επικράτησε… τρόμος στα ρεπορτάζ της ομάδας του Τιμ Βάλτερ. Αμέσως αναρωτήθηκαν τα ΜΜΕ αν επιστρέφει στα παλιά άσχημα, όπου υποτιμούσε «μικρές» αντιπάλους και πετούσε βαθμούς. Εγώ λέω ότι μπορεί και να ισχύει αυτό, αλλά με μία φορά (σε αυτή τη σεζόν) δεν το υπογράφω.

Αν την πατήσει και σήμερα τότε ΟΚ. Θα παραδεχτώ ότι οι παθογένειες των περασμένων ετών δεν έφυγαν. Για την ώρα θα θεωρήσω ως άσχημη αγωνιστική παρένθεση την εικόνα στο Έλβερζμπεργκ που στοίχισε την πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα. Επιμένω (ακόμα) ότι διαθέτει την καλύτερη ομάδα στην κατηγορία και ότι στο τέλος θα ανέβει.