ΣΑΜΠΛΙ - ΡΟΝΤΕΖ ΑΒΕΡΙΟΝ

Οπως φαίνεται, επιτέλους για αυτήν, έβαλε μυαλό! Για δεύτερο διαδοχικό ματς δεν έπαιξε όπως συνήθιζε να κάνει από την αρχή της σεζόν, κόντρα σε κάθε λογική, βάζοντας την άμυνα στη σέντρα. Κόντρα στην Αζαξιό στην Κορσική, έμεινε στο δικό της μισό κλείνοντας σωστά τους διαδρόμους προς την εστία της. Παρά τις απουσίες είχε συνοχή, ενώ ήταν απόλυτα πειθαρχημένη στο τακτικό πλάνο. Εξαιρετικά συμπαγής αμυντικά, ενώ μπροστά έψαξε την κόντρα υπό προϋποθέσεις.

Δεν την βρήκε, κατάφερε όμως έναν πολύτιμο βαθμό σε μία δύσκολη έδρα (0-0). Αντεξε παρά την έντονη πίεση των γηπεδούχων στο τέλος. Τρίτη διαδοχική ισοπαλία (όλες με διαφορετικό σκορ, 2-2, 1-1 και 0-0), με τους παίκτες να αρχίζουν να αποκτούν αυτοπεποίθηση και να πιστεύουν στους εαυτούς τους. Αυτό που λείπει είναι το τρίποντο, που αγνοείται εδώ και επτά ματς (0-3-4), από τις 26/9 και έχει ως συνέπεια να βρίσκεται στον πάτο της κατάταξης.

Η αυτοπεποίθηση που απέκτησε μετά την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου στην έδρα της Βαλενσιέν, όταν μεταμορφωμένη σε σχέση με το πρώτο μέρος, ισοφάρισε και άγγιξε το διπλό, της επέτρεψε να γίνει αφεντικό στο εντός έδρας ματς με την Γκινγκάμπ. Βρήκε το γκολ που έψαχνε λίγο μετά τη συμπλήρωσε μισής ώρας αγώνα, ενώ είχε όμως το μομέντουμ, προτίμησε να το προφυλάξει.

Δέχτηκε την ισοφάριση με την έναρξη του δεύτερου μέρους, μπερδεύτηκε και τελικά αρκέστηκε στην ισοπαλία (1-1) Ανύπαρκτη στο δεύτερο μέρος, οι φιλοξενούμενοι την έσβησαν, πάλι καλά να λέει. Όπως ακριβώς στο εντός έδρας ματς με την Οσέρ (2-1 ημίχρονο, 2-2 τελικό). Τα καλά τρεξίματα της επέτρεψαν να σταθεί όρθια. Εντονες οι διακυμάνσεις στην απόδοσή της από το ένα ημίχρονο στο άλλο. Επτά ματς χωρίς νίκη (από 26/9), 0-3-4. Στη θέση των μπαράζ, στο +1 από τον υποβιβασμό.