ΣΠΑΛ - ΠΕΣΚΑΡΑ

Στις 24 Οκτωβρίου υποδέχθηκε τη Βιτσέντσα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο απολογισμός της στο πρωτάθλημα ήταν 0-3-1. Αγνοούσε το τρίποντο στη σεζόν αλλά και τη νίκη στην έδρα της για 324 ημέρες! Η εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Κάστρο στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων έσπασε την «κατάρα» (3-2) και πέταξε πολλά κιλά από τις πλάτες δίνοντας αυτοπεποίθηση.

Ο τελευταίος εξελίσσεται σε κομβικό παίκτη για τη λειτουργία της ομάδας. Τα κάνει όλα και συμφέρει. Μαρκάρει, μοιράζει γκολ και σκοράρει αρκετά παίζοντας στη δυάδα πίσω από τον επιθετικό στο 3-4-2-1 που εφαρμόζει ο τεχνικός Μαρίνο, υποχρεωτικά μιας και οι δύο βασικοί επιθετικοί ήταν εκτός λόγω κορωνοϊού. Κόντρα στη Ρετζίνα έδειξε πως έχει χαρακτήρα και ξέρει να ιδρώνει για τη νίκη (1-0). Απέναντι στη Σαλερνιτάνα εκτός από τους επιθετικούς έλειπε και ο Κάστρο, το νερό όμως έχει μπει πλέον στο αυλάκι (2-0).

Ο προπονητής Μάσιμο Οντο είχε δοκιμάσει τα πάντα. Παράταξε την ομάδα του με τριάδα στην άμυνα, με τέσσερις, με έναν φορ, με δύο, με εξτρέμ, Με δύο αμυντικά χαφ, με τρία, με έξι χαφ. Εφτασε να κάνει «επανάσταση» ταξιδεύοντας στο Λέτσε χωρίς πέντε βασικούς, τους οποίους θεώρησε υπεύθυνους για την κακή απόδοση της ομάδας. Το αποτέλεσμα όμως ήταν το ίδιο. Ηττα με την άμυνα να πελαγοδρομεί (1-3).

Στην πρεμιέρα απέσπασε ισοπαλία από την Κιέβο (0-0) με τεράστια τύχη! Από εκεί και μετά μόνο έχανε, φτάνοντας να μετράει πέντε σερί ήττες, έξι μαζί με αυτήν στο Κύπελλο από την Πεσκάρα. Αρνητικό ρεκόρ 45ετίας! Στο τελευταίο ματς πριν τη διακοπή ο Οντο έπαιζε την καρέκλα του. Η Τσιταντέλα δέχτηκε σε μικρό χρονικό διάστημα τρία αστεία γκολ, το πολυπόθητο τρίποντο ήρθε (3-1) και η απόλυση πήρε παράταση.