ΛΕΤΣΕ - ΑΛΕΣΑΝΤΡΙΑ

Πάτησε την Μπενεβέντο εκτός έδρας, αλλά δεν τη νίκησε (0-0)! Δεν έβαλε στο σακούλι το πρώτο τρίποντο της σεζόν όπως άξιζε, ωστόσο αυτό που κατάφερε ήταν πιο σημαντικό εν όψει συνέχειας. Εβγαλε αντίδραση μετά τις κακές εμφανίσεις, εκμηδενίζοντας έναν σπουδαίο αντίπαλο σε μία από τις πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος.

Μετά το κακό ξεκίνημα, ειδικά βάσει υψηλών στόχων που έχει θέσει, ο ένας βαθμός σε δύο ματς ήταν καταστροφική συγκομιδή. Περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο έπαιζε. Στο Μπενεβέντο μας συστήθηκε ξανά. Το τρίποντο δεν ήρθε, αλλά ποδόσφαιρο είναι. Είχε αυτοπεποίθηση, ιδέες και απέδωσε όμορφο ποδόσφαιρο.

Λογικό το άγχος να δυσχεραίνει την προσπάθεια στο γκολ. Επιτακτική ασφαλώς η ανάγκη για νίκη. Τέλειωσαν τα ψέματα! Δεν θέλει να σκέφτεται πως θα την πατήσει ξανά όπως με τη νεοφώτιστη Κόμο στο πρώτο εντός έδρας ματς στη σεζόν (1-1).

Διαφορετικά είχε ονειρευτεί το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της στη Serie B μετά από 46 χρόνια. Μία ολόκληρη πόλη ζούσε και ανέπνεε για το ματς με την Μπρέσια. Οι ετοιμασίες ήταν πυρετώδεις, τα εισιτήρια είχαν γίνει μαγικά χαρτάκια από μέρες και οι υποσχέσεις για «θυσία» μέσα στο γήπεδο έδιναν και έπαιρναν.

Δεν είχε τα εφόδια να πετύχει κάτι καλύτερο κόντρα σε μία σοβαρή Μπρέσια (1-3). Με τη διάθεση και το πνεύμα που έδειξε βέβαια απέδειξε πως κανείς δεν θα περάσει εύκολα από την έδρα της. Η «λεονέσα» δεν ήταν για τα δόντια της, ωστόσο η ήττα δεν παύει να σκόρπισε απογοήτευση την οποία καλείται τώρα να διαχειριστεί.

Ξεκίνημα με τρεις ήττες σε ισάριθμα ματς και μέσο όρο τερμάτων παθητικό τρία ανά αγώνα! Τελευταία φορά που μέτρησε τέσσερις σερί στην κατηγορία ήταν τον Νοέμβριο του 1962. Υπάρχουν βέβαια και καλά. Είναι η ομάδα με τον υψηλότερο μέσο όρο σε αναλογία εκτελέσεων κόρνερ και γκολ στο πρωτάθλημα, σκοράροντας ανά επτά χτυπήματα, στοιχείο που δείχνει τη δουλειά που γίνεται παρά την έλλειψη ποιότητας και εμπειρίας στο ρόστερ.