ΤΟΥΛΟΥΖ - ΓΚΙΝΓΚΑΜΠ

Οταν είναι καλά, αρκεί λίγο να πατήσει το πόδι στο γκάζι και χάνεται. Στην έδρα της Νανσί δυσκολεύτηκε μόνο για ένα ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος αποφάσισε να παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές της. Δεν την πτόησε ούτε η κόκκινη κάρτα που αντίκρυσε ο στόπερ Ρουό στο 69’. Συνέχισε σε υψηλούς ρυθμούς μέχρι το τέλος. Στην πεντάδα για πρώτη φορά, στο -5 από την κορυφή και στο -3 από τη δεύτερη θέση που χαρίζει επίσης την απευθείας άνοδο, κάλυψε το μειονέκτημα από το κακό ξεκίνημα.

Δεύτερη συνεχόμενη νίκη μετά από αυτή εντός έδρας απέναντι στη Νιόρ (2-1). Το τέρμα του Μπιρόν στο 24’ την έφερε να κυνηγά το σκορ. Είχε την κατοχή, όχι και όμως και λύσεις από τη μέση και μπροστά. Αναψε τις τουρμπίνες στο δεύτερο ημίχρονο, στην επίθεση ήταν κυνική.  Χίλεϊ στο 54’ και Σπίρινγκς στο 64’ γύρισαν τούμπα το αποτέλεσμα. Κερασάκι στην τούρτα το 3-1 από τον Αντλί στο 92’. Αντέδρασε σαν μεγάλη ομάδα μετά τα δύο σερί αρνητικά αποτελέσματα με Σαμπλί (1-1 εκτός) και Βαλενσιέν (4-5 εντός).

Βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Οπως το πάει, όλα μπορούμε να τα περιμένουμε. Ακόμα και τα χειρότερα. Εφτασε τα έξι ματς χωρίς νίκη, πολύ λίγη μπροστά στην Τρουά και ας έπαιζε στο σπίτι της. Αρρωστη! «Αν οι παίκτες δεν ανεβάσουν το επίπεδό τους κάθε Σάββατο θα είναι το ίδιο» είπε ο προπονητής Μπαζντάρεβιτς εκνευρισμένο μετά τη λήξη της αναμέτρησης, πετώντας το μπαλάκι στους ποδοσφαιριστές.

Νωρίτερα από τα νεύρα του είχε βγάλει το μπουφάν και χτυπούσε με μανία τα καθίσματα στον πάγκο. Οι παίκτες του τον οδηγούν στην τρέλα. Λες και είναι παντελώς αδιάφοροι! Η ποιότητα δεν λείπει, η εμπειρία ούτε. Ολοι βλέπουν τα αίτια στο ψυχολογικό κομμάτι, στην πίεση για επιτυχίες και στο αρνητικό σερί. Παντού υπάρχει πίεση όμως! Εχει αλλάξει τρεις προπονητές τα δύο τελευταία χρόνια και η εικόνα είναι ίδια. Μόλις στο +3 από την επικίνδυνη ζώνη. Ανύπαρκτη επιθετικά, ισοφάρισε 1-1 από στημένη φάση, ενώ η άμυνα ήταν ξανά για κλάματα (1-2).