ΤΡΑΜΠΖΟΝΣΠΟΡ - ΑΝΚΑΡΑΓΚΟΥΤΣΟΥ

Βαρετό παιχνίδι στο Ερζουρούμ, πολλή τακτική, λίγη ελευθερία, κακός ρυθμός, ελάχιστες φάσεις, απόλυτα δικαιολογημένο το 0-0. Αποτέλεσμα που επιβεβαίωσε πως δεν βρίσκεται στα καλύτερα της, αφού παρότι διεύρυνε το εντυπωσιακό εκτός έδρας αήττητό της (12 παιχνίδια), εν τούτοις την άφησε για πρώτη φορά επί κόουτς Αβτσί (ο οποίος και ανέλαβε τον Νοέμβριο) χωρίς νίκη σε δεύτερη σερί αγωνιστική.

Εχει μόλις 1 στις 4 τελευταίες αγωνιστικές, προέρχεται από 2 σερί εντός έδρας ήττες (3 δεν έχει υποστεί από τη σεζόν 2011-12) και έτσι η φόρα με την οποία έδειχνε ικανή να πλησιάσει ακόμη και την κορυφή περιορίστηκε σαφώς και μοιάζει πλέον να αρκείται με την διατήρηση των κεκτημένων στην κατάταξη. 

Κεκτημένα που αν αναλογιστεί κανείς το τραγικό της ξεκίνημα αποτελούν και με το παραπάνω υπέρβαση και σίγουρα, συνολικά κρίνοντας ίσως η 4η θέση να είναι και το φετινό της ταβάνι. 

Εχει πάρει φόρα και όποιος δεν το είχε καταλάβει, το κατάλαβε για τα καλά την περασμένη εβδομάδα. Με πρώτη και καλύτερη την Γκέζτεπε, η οποία πήγε στην Αγκυρα με το καλύτερο φετινό της αήττητο (4-1-0) μόνο και μόνο για… κονιορτοποιηθεί από τους πρωτευουσιάνους, οι οποίοι δεν της άφησαν κανένα περιθώριο, ούτε πριν ούτε και μετά το προβάδισμα που πήραν (28’), «κλειδώνοντας με 2 «κολλητά» γκολ στο ξεκίνημα του β’ μέρους (61’-63) τη νίκη με το επιβλητικό 3-0. 

Τρίτη λοιπόν σερί νίκη για την Ανκαραγκουτσού, καλύτερο της σερί εδώ και 1,5 χρόνο, απόρροια προφανώς της αλλαγής (έστω και με καθυστερημένα αποτελέσματα) στον πάγκο της και την έλευση του Χικμέτ Κάραμαν. Και έτσι, με αυτό το σερί έφτασε από τον πάτο της κατάταξης εκτός ζώνης – έστω και στη διαφορά τερμάτων – έχοντας μάλιστα και παιχνίδι λιγότερο σε σχέση με την ισόβαθμή της Μπασακεχίρ. 

Κακή η παράδοση των φιλοξενούμενων και στην Τραπεζούντα και συνολικά κόντρα στην Τραμπζονσπόρ, 4 διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα έχουν να κάνουν από τη σεζόν 2006-07 (οπότε και πανηγύρισαν το τελευταίο τους διπλό επί της «θύελλας», πάλι με τον κόουτς Κάραμαν στον πάγκο).