ΧΟΛΣΤΑΙΝ ΚΙΕΛ - ΝΤΙΝΑΜΟ ΔΡΕΣΔΗΣ

Αποχώρησε με την ισοπαλία με 1-1 από το Αμβούργο. Εναντίον της μπάλας έπαιξε. Από πέναλτι βρέθηκε πίσω στο σκορ (12′), δεν είχε την πρωτοβουλία, αλλά πιο απειλητική ήταν μέσω των (λίγων) αντεπιθέσεών της. Ισοφάρισε στο 46′ και πλην μίας περίπτωσης δεν κινδύνεψε. Πιο κοντά παρέμεινε στο να κερδίσει, είχε δύο καλές στιγμές που δεν αξιοποίησε.

Η ομάδα του Μάρσελ Ραπ συμπλήρωσε τέσσερα παιχνίδια δίχως νίκη (0-3-1) και τρεις σερί ισοπαλίες με σκορ 1-1 σε αυτό και θεωρούμε πως έχουμε λάβει αρκετά δείγματα από αυτή ώστε να μπορούμε να υποθέτουμε το πώς θα την βλέπουμε στις αποστολές της.

Οπως σημειώναμε και στο προηγούμενο ρεπορτάζ της ο Ραπ μετατρέπει τη Χόλσταϊν Κιέλου σε ομάδα της άμυνας. Στην θητεία του τα Over στο πρωτάθλημα εξαφανίστηκαν (4/4 Under) και η ομάδα του σημείωσε με το ζόρι τρία γκολ στις τέσσερις εμφανίσεις της.

Την έχουμε δει δύο φορές εντός έδρας με τον νέο προπονητή (ρεκόρ 0-1-1, 4-1-2-3 η αρχική διάταξη) και ήταν αναξιόπιστη αμυντικά (κι ας μην δέχτηκε πολλές φάσεις) και φτωχή ποιοτικά στις λίγες τελικές ενέργειες επιθετικά. Δεν δείχνει να το «έχει» ως φαβορί με το σκεπτικό που αγωνίζεται πλέον.

Υποδέχτηκε τη Ζάντχαουζεν και ηττήθηκε από αυτή με 1-0. Ανούσια η πρωτοβουλία της στο συνολικά βαρετό πρώτο 45λεπτο. Από στατική φάση δέχτηκε το γκολ στο 50′ και ουδέποτε βρήκε ακρίβεια στις προσπάθειές της ώστε να απαντήσει.

Η ομάδα του Αλεξάντερ Σμιντ υπέστη τέταρτη σερί ήττα στο πρωτάθλημα και στις πρόσφατες οκτώ παρουσίες της σε αυτό μέτρησε έξι παιχνίδια που δεν κατάφερε να σκοράρει. Κι αν στην αρχή της σεζόν αυτό την χαρακτήριζε στις εκτός έδρας παρουσίες της (τρεις σερί εμφανίσεις δίχως γκολ ενεργητικό παρεμπιπτόντως), τα δύο συνεχόμενα μηδενικά στις πρόσφατες εντός έδρας παρουσίες της γενικεύουν το πρόβλημα.

Η άμυνά της από την άλλη δεν είναι περίεργο που ούτε απέναντι στη Ζάντχαουζεν τα κατάφερε. Περίεργο ήταν ότι ήταν απόλυτα σταθερή απέναντι στη Βέρντερ Βρέμης. Δεν το συνηθίζει αυτό. Τα κάνει τα λάθη της. Η εικόνα της είναι συνολικά ανησυχητική. Εχασε αρχική της φούρια, τον ενθουσιασμό από την επάνοδο στην κατηγορία.