ΑΣΚΟΛΙ - ΣΠΑΛ

Χρειάζεται να ψάξει να βρει το σημείο από το οποίο το έχει χάσει και να το πάρει από την αρχή. Διαθέτει ποιότητα, εμπειρία, ενώ η ομοιογένεια είναι εμφανής στην ανάπτυξη. Πρόκειται άλλωστε για την ίδια ομάδα με πέρσι, έχοντας στον πάγκο τον ίδιο προπονητή. Δοκιμασμένη συνταγή!

Ωστόσο στα τέσσερα τελευταία ματς υπάρχει μία ανισορροπία μεταξύ των γραμμών που δημιουργεί τεράστια κενά στα μετόπισθεν. Στα τελευταία έξι παιχνίδια μάλιστα, ανεξαρτήτως έδρας και αποτελέσματος, είδε την εστία της να παραβιάζεται. Δέχεται πρώτη γκολ συνήθως και έπειτα τρέχει να μαζέψει τα πολλές φορές ασυμμάζευτα.

Στο Φροζινόνε βρέθηκε πίσω στο σκορ στο ημίωρο και με την έναρξη του δευτέρου μέρους, αντί να μπει φουριόζα για να ισοφαρίσει, δέχτηκε δεύτερο γκολ. Ο Μπιντάουι μείωσε στο 65’, ωστόσο μέχρι το τέλος δεν είχε τη σπίθα που χρειαζόταν για κάτι παραπάνω.

Αν είχε να υπερηφανεύεται για κάτι ήταν οι εντός έδρας επιδόσεις της και η ευχέρεια που έχει στο σκοράρισμα ως γηπεδούχος. Τυχερή που πήρε την ισοπαλία με την Κόμο (1-1) ισοφαρίζοντας με αυτογκόλ.

Δεν βρήκε λύσεις απέναντι στην άριστα στημένη αντίπαλό της που την έπαιξε όπως η γάτα με το ποντίκι. Σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό ήταν πως αιφνιδιάστηκε μένοντας πίσω στο σκορ μόλις στο 2’. Δημιούργησε πλήθος ευκαιριών, έλειπε όμως η ψυχραιμία στην εκτέλεση και το καθαρό μυαλό, ενώ έπεσε πάνω σε ένα τερματοφύλακα που ήταν στη βραδιά του κατεβάζοντας ρολά.

Αφού γλίτωσε δις το 0-2 από τα δοκάρια, στο τελευταίο εικοσάλεπτο – και βοηθούμενη από τις αλλαγές – απέκτησε πνοή. Πατούσε πιο ορθολογικά την αντίπαλη περιοχή. Ισοφάρισε, συνέχισε να πιέζει, ωστόσο έμεινε στο Χ.  Εντελώς διαφορετική η όψη της μακριά από τη Φεράρα όπου στερείται δυναμικής. Παράγει ελάχιστα και έχει ως προτεραιότητα να κρατήσει το μηδέν. Μετράει τρεις σερί ισοπαλίες, τέσσερα παιχνίδια χωρίς νίκη. Στο -4 από την οκτάδα.