ΠΟ - ΝΙΟΡ

Στην έδρα της Παρί την προηγούμενη αγωνιστική έκανε ένα κλασικό παιχνίδι για τα δεδομένα της. Φιλότιμη αλλά ως εκεί. Στην καλύτερη περίπτωση τη λες μέτρια. Δεν είναι εύκολο να παρακολουθείς τα παιχνίδια της. Προσπαθεί να επιβάλει έναν αργό ρυθμό προκειμένου να ανταπεξέλθει. Αφενός να μην φαίνεται τόσο η έλλειψη ποιότητας, αφετέρου να διαχειριστεί ευκολότερα τις στιγμές αφού η εμπειρία δεν περισσεύει.

Ξεκάθαρα η πιο αδύναμη ομάδα της κατηγορίας. Προσπάθησε να απειλήσει τους γηπεδούχους με στημένες φάσεις, μόλις η αντίπαλος πάτησε όμως γκάζι μετά τη συμπλήρωση μία ώρας αγώνα, ήταν θέμα χρόνου να δεχτεί το γκολ, όπως και έγινε. Καμία πρόοδος στη διακοπή. Μάλλον αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει. Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο θα πρέπει να κάνει πολλά για να αλλάξει τα πράγματα, αν μέχρι τότε είναι «ζωντανή».

Εναντίον της Καέν εντός έδρας έκανε το καλύτερό της παιχνίδι στη σεζόν επιθετικά και μάλιστα αντιμετωπίζοντας την μέχρι εκείνη τη στιγμή καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Εντυπωσιακή και απολαυστική, διέλυσε τους φιλοξένουμενους. Κάθετο ποδόσφαιρο, ένταση, καλή και γρήγορη κυκλοφορία, ασφυκτική πίεση ψηλά. Εβαλε τρία γκολ, μπορούσε όμως να πετύχει άλλα τόσα.

Το πιο σημαντικό πως παρά τις επιτυχίες δεν φορτώνεται με πίεση. Φαίνεται να απολαμβάνει κάθε παιχνίδι. Ο Μπα άνοιξε νωρίς το σκορ κάνοντας σμπαράλια το τακτικό πλάνο της αντιπάλου. Μετά όλα τα υπόλοιπα ήταν εύκολα. Εκανε ό,τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μπουράν διπλασίασε τα τέρματά της στο 68’, ενώ ο Γιακόμπ στο 80’ έβαλε το κερασάκι στην τούρτα (3-0).