Τα ΗΑΕ είναι μύθος ότι σπρώχνουν λεφτά στο ποδόσφαιρο. Οι αναγνωρισμένοι παίχτες με καλά συμβόλαια σε ολόκληρη λίγκα είναι οι Μπερνάρντ (Βραζιλιάνος χαφ, πρώην Έβερτον), Ντιαμπί (εξτρέμ, πρώην Σπόρτινγκ Λ. Κλαμπ Μπριζ, Μπεσίκτας κ.α.), αλλά και οι Κάρλος Εδουάρδο (πρώην Αλ Χιλάλ, Νις), Γκουάνγκα (πρώην Αλ Σαμπάμπ, Έμελεκ, Κασίμπασα) και Μέντες (πρώην Λιλ, Καϊσέρισπορ). Ο πιο ακριβοπληρωμένος αμυντικός είναι ο Τυνήσιος Μεριά που είχε ο Ολυμπιακός Πειραιώς. Στην Ταϊλάνδη συναντάμε λίγες διασημότητες όπως τους Βραζιλιάνους Μαϊκόν (φορ, τσαμπιονσλιγκάτος με τη Λοκομοτίβ Μόσχας), Ντιόγκο (φορ, Ολυμπιακός Π.), Ντιγκάο (στόπερ, μεγάλη καριέρα σε Φλουμινένσε και Κρουζέιρο) και τον Γερμανό σέντερ φορ Σουκούτα-Πασού (κάποτε ταλέντο στη Λεβερκούζεν και μετά στη Στουρμ Γκρατς).
[stoiximan_desktop keimeno_etaireias=”Cash Out* – Κλείσε το στοίχημά σου” width=”50%”]
Οι Φιλιππίνες ήταν τελειωμένες ήδη και με τον κορωνοϊό με το ζόρι διεξήχθη το πρωτάθλημα. Η Σιγκαπούρη παίρνει κάτι ψόφιους πρώην ποδοσφαιριστές ή ατάλαντους, αλλά όχι μεγάλα ονόματα (ούτε καν). Μπαχρέιν και Ομάν δεν προσελκύουν παίχτες. Η ατάκα “ξένοι στο Ιράκ και στο Ιράκ” ήταν ανέκδοτο αν και πέρσι είδαμε τον Ρίβας και τον Ράφαελ Σίλβα που είχαν πολλά γκολ σε άλλες ασιατικές λίγκες. Καμία σοβαρή επένδυση σε ξένους. Κάτι Μυανμάρ, Μαλβίδες, Μαλαισίες και Λίβανους τις ξεχνάμε.
Η Νότιος Κορέα έχει μερικούς καλούς ξένους, αλλά όχι τεράστια ονόματα. Δηλαδή, ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, ο ψηλός Φελντβάικ έπαιζε σε Σπάρτα Ρότερνταμ και Τσβόλε και ο δεύτερος ο Ιλουτσένκο στην Ντούισμπουργκ της 2ης κατηγορίας. Η Ινδία πατάει κυρίως σε βετεράνους, αλλά τώρα με την πανδημία τέλειωσαν τα πάντα, αυτοί λόγω υπερπληθυσμού έκοβαν 30.000 εισιτήρια σε αδιάφορο ματς προτελευταίας με ουραγό, οπότε έβγαιναν χρήματα για 2-3 δυνατά συμβόλαια. Τώρα, τέλος και δαύτα.
Κάπως έτσι, όλη η Ασία παίζει μπάλα με τη… Σαουδική Αραβία ! Οι Βραζιλιάνοι διεθνείς Ταλίσκα και Παουλίνιο που άφησαν τη Κίνα για χάρη της, αλλά και οι Αμπουμπακάρ (Μπεσίκτας, Πόρτο), Μαρέγκα (Πόρτο), Γκομίς (Λυών, Γαλατά Σαράι), Μπανέγα (Σεβίλλη, Βαλένθια), Κουάισον (Μάιντζ), Ιγκάλο (Μάντσεστερ Γ., Γρανάδα), Ν’Ντιαγέ (Μπέτις, Γουλβς), Ατσού (Νιούκαστλ), Κουέβα (Σάο Πάολο), Ταβάρες (Ντιζόν), Φούνες Μόρι (Έβερτον, Βιγιαρεάλ), Αλιόσκι (Λιντς), Ολα Τζον (Μπενφίκα, Τβέντε), Μόχα (Σλόβαν Μπρατισλάβας), Βιέττο (Βιγιαρεάλ, Σεβίλλη), Καρίγιο (Σπόρτινγκ Λ.), Σουντανί (Ολυμπιακός Π., Ντιναμό Ζάγκρεμπ) και πολλοί άλλοι παίζουν σε ένα πρωτάθλημα που είναι ΑΝΩΤΕΡΟ σε μπάτζετ και ενδιαφέρον και από πάρα πολλά ευρωπαϊκά.
[pamestoixima_desktop keimeno_etaireias=”Το παιχνίδι σου μεγαλώνει” width=”50%”]
ΥΓ. Δεν ξέχασα το Κατάρ, αλλά επειδή θα διοργανώσει και το επόμενο μουντιάλ, θ’ αναφερθώ λεπτομερώς σε όσα συμβαίνουν ποδοσφαιρικά εκεί σε άλλο άρθρο !
