ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ - ΓΚΑΖΙΑΝΤΕΠ

Ακρως κολακευτική για την τραγική της εικόνα στα 3/4 της σεζόν η περυσινή 6η θέση, χειρότερη της εδώ και τρεις δεκαετίες (άλλη μια φορά είχε τερματίσει σε αυτή τη θέση στο συγκεκριμένο διάστημα, από το 1988 και μετά δηλαδή). Παρά ταύτα, ο κόουτς Γιανάλ με τα χίλια ζόρια παρέμεινε στον πάγκο, χωρίς όμως πλέον να έχει κανένα περιθώριο ανοχής.

Στο παζάρι, δεδομένης της περίεργης (στην καλύτερη) οικονομικής κατάστασης και του σταθερού «μπαμπούλα» της ΟΥΕΦΑ, τα «καναρίνια» δεν τα πήγαν και άσχημα. Ξεσκάρταραν το ρόστερ τους από εφετζίδικα βαρίδια (Αγιού, Σλιμανί, Μπενζιά – άπαντες βασικοί πέρυσι), αλλά και χωρίς προοπτική γερασμένους ποδοσφαιριστές που είτε προσέφεραν, αλλά κόστιζαν πολύ (Βαλμπουενά, Σκρτελ), είτε πολύ απλά εντάσσονταν και αυτοί στην κατηγορία του ξεφορτώματος (Νοϊστέντερ, Σολδάδο, Βολκάν). Η απαραίτητη για τον οικονομικό εξορθολογισμό πώληση έγινε, με τον βασικό, αλλά όχι και αναντικατάστατο (δεν πρόλαβε να εξελιχθεί σε τέτοιον) Ελμάς (μέσος) να παραχωρείται έναντι 15 εκατ. ευρώ στη Νάπολι και να χρηματοδοτεί ουσιαστικά τις προσθήκες. 

Ξεκάθαρα με ανανεωτικό πρόσημο, αφού από τους 10 συνολικά νιόφερτους, μόλις ο ένας ξεπερνάει τα 30. Αγοράστηκε λοιπόν από τη Ρίζεσπορ ο περυσινός 2ος σκόρερ του πρωταθλήματος, ο Κοσοβάρος φορ Μουρίκι. Επέστρεψε ως δανεικός ο πρόπερσινος MVP του πρωταθλήματος (με τη φανέλα της Γαλατά), Γκ. Ροντρίγκες (εξτρέμ), αποκτήθηκε ένας από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς της Super Lig εκτός των μεγάλων ομάδων, ο Τουρούτς (από Καϊσέρισπορ), ήρθε ένας πολύπειρος της Μπουντελίσγκα, ο εξτρέμ Κρούζε (από Βέρντερ), αποκτήθηκε ο Δανός στόπερ Ζανκά με θητεία στην Πρέμιερσιπ (Χάντερσφιλντ), επέστρεψε για να κλείσει την καριέρα του,  αλλά και να αποτελέσει την ηγετική μορφή στα αποδυτήρια, ο 38χρονος Εμρέ, ενώ επιπρόσθετα έγινα και κάποιες ακόμη περιφερειακές κινήσεις με το βλέμμα στο μέλλον. 

Και φυσικά, με δυο εβδομάδες να απομένουν, το παζάρι συνεχίζεται, με τη Φενέρ να κινείται… παντού, αναζητώντας ακόμη στόπερ, χαφ, έναν ακόμη ακραίο επιθετικό και σίγουρα έναν φουνταριστό. Ως τότε, το ρόστερ σίγουρα είναι πιο νεανικό, μοιάζει ποιοτικότερο από πέρυσι, όχι όμως τόσο για να φέρει τα «καναρίνια» σε θέση φαβορί για τον τίτλο που αγνοεί από το 2014, κάτι που φυσικά αυξάνει – ως συνήθως – με το… καλημέρα την πίεση από το κοινό τους. 

Η προετοιμασία των αποψινών γηπεδούχων – αήττητοι εντός έδρας στο πρωτάθλημα στα 13 τελευταία τους παιχνίδια στο «Σαράτσογλου» (7-5-0) – περιλάμβανε πολλά και δυνατά φιλικά, σίγουρα τα πιο δυνατά που έδωσε τουρκική ομάδα το καλοκαίρι. Εχουμε και λέμε λοιπόν: Μπολούσπορ 2-0 (13/7), Μπούρσασπορ 2-0 (19/7), Βόλφσμπουργκ 1-1 (22/7), Χέρτα 1-2 (25/7), Μπάγερν 1-6 (30/7), Ρεάλ Μαδ. 3-5 (31/7), Κάλιαρι 2-2 (7/8), Σίβασπορ 1-2 (10/8). 

Δεν την περίμενε κανείς πέρυσι. Οχι ν’ ανέβει, αλλά ούτε καν να βρεθεί στην πρώτη εξάδα προκειμένου να διεκδικήσει την άνοδο της μέσω των play-off. Το πέτυχε. Τερμάτισε 5η, στα πέναλτι (ύστερα από διπλά παιχνίδια) ξεπέρασε την Οσμάνλισπορ στα ημιτελικά και στον τελικό, πάλι στα πέναλτι, κατέβαλλε την Χατάισπορ, ούσα αυτή που για πρώτη φορά στην ιστορία της πήρε το εισιτήριο για τη Super Lig.

Και όπως φάνηκε το καλοκαίρι, δεν έμεινε σε αυτό. Αλλαξε προπονητή, προσλαμβάνοντας τον πολύπειρο Ρουμάνο Μάριους Σουμούντικα (ο οποίος βέβαια  πριν δύο σεζόν είχε φύγει κακήν κακώς από την Καϊσέρισπορ), έχασε σχεδόν όλη της την περυσινή ενδεκάδα – κάτι που λόγω διαφοράς επιπέδου και αναμενόμενο ήταν και ελάχιστα «πόνεσε» – ωστόσο αναδείχτηκε εύκολα σε βασίλισσα των μεταγραφών. 

Και πολλές (15 μέχρι στιγμής) και καλές οι προσθήκες των νεοφώτιστων. Εχουμε και λέμε: ο αριστερός μπακ Μοράις (από Στεάουα), ο αναπληρωματικός πέρυσι φορ της Γαλατά, Τσελίκ, ο γνωστός μας από τη θητεία του στον ΠΑΟΚ, αριστερός μπακ και στόπερ, Τόσκα, ο προερχόμενος από την Μπόλτον, Ολκόβσκι (δεξιός μπακ), ο βασικός επί χρόνια σε διάφορες ομάδες της Super Lig, Κανά Μπιγίκ (στόπερ), ο στόπερ Τζιλομποτζί (αλλοτινό παιδί-θαύμα, αλλά όχι με ανάλογη εξέλιξη), ο εμπειρότατος από το πρωτάθλημα, αριστερός μπακ-χαφ, Βουράλ (από Ακίσασπορ), ο χαφ Ντιαρά (από Λανς), ο γνωστός μας τερματοφύλακας, Λοντίγκιν, ένας ακόμη Πολωνός, ο ακραίος χαφ Παβλόβσκι (από Ζάγκλεμπιε), οι αμυντικοί χαφ Τσίμπσαχ (από Φροζινόνε), Τετέχ (από Ντ.  Μόσχας), ο φορ Καγιόντε (δαν. από Σαχτάρ) και ο εξτρέμ Τγουμάσι (δαν. από Αλαβές). 

Υπάρχουν θέματα ακόμη (κυρίως μεσοεπιθετικά), αλλά σε επίπεδο ποιότητας ρόστερ, δεδομένα, αυτό των αποψινών φιλοξενούμενων δεν θυμίζει σε τίποτα νεοφώτιστη ομάδα. Δεν το κρύβουν και οι ίδιοι άλλωστε, θέτοντας τον πήχη πολύ ψηλότερα από τη σωτηρία. Το μόνο που, απολύτως αναμενόμενα είναι το ζητούμενο είναι το γρήγορο «δέσιμο» μιας τελείως καινούργιας ομάδας – κάτι που άλλωστε τόνισε και ο ίδιος ο Σουμούντικα, λέγοντας πως ο χρόνος είναι ο μόνος αντίπαλος της ομάδας του – και τα καλά αποτελέσματα στην αρχή. 

Στα φιλικά δεν ήρθαν, με την Γκαζιαντέπ να γνωρίζει τέσσερις ήττες σε πέντε ματς: Ραπίντ Βουκ. 1-2 (17/7), Σεπαχάν 0-1 (22/7), Αλάνιασπορ 0-4 (25/7), Ινσταμπούλσπορ 2-1 (2/8), Αλ Γουάκρα (Κατάρ) 0-1 (7/8).