ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑΣ

Αποχώρησε με την ισοπαλία χωρίς γκολ (0-0) την Τρίτη από την έδρα της Χέρτα Βερολίνου στην προηγούμενη αγωνιστική. Τι μαρτύριο ήταν αυτό; Αθλιο παιχνίδι, με την ίδια να αμύνεται καλά και σε δύο περιπτώσεις να αγγίζει το γκολ. Τίποτα άλλο. 

Η ομάδα του Γιάν-Μόριτς Λίχτε συμπλήρωσε τέσσερα παιχνίδια δίχως νίκη (0-2-2) στο πρωτάθλημα, παρέμεινε προτελευταία, έναν βαθμό πίσω από την 16η Αρμίνια Μπίλεφελντ και έχει «χτίσει» στιλ εμφανίσεων. Αν δεν πρέπει να πάρει την μπάλα στα πόδια της ώστε να φτιάξει παιχνίδι αισθάνεται όμορφα. Αμύνεται θετικά και πού και πού απειλεί σε αντεπιθέσεις. Αν χρειαστεί να πάρει πρωτοβουλία, η κατάσταση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αντίο ζωή.

Στα πέντε πιο πρόσφατα παιχνίδια της δεν ήταν άσχημη αμυντικά. Οργάνωση και ρόλους έχει, αλλά το πρόβλημά της είναι πως δέχτηκε μερικά φτηνά ή άτυχα γκολ σε αυτά τα παιχνίδια, βρέθηκε πίσω στο σκορ και εκεί δεν βολεύονταν τακτικά.  Πρόβλημα σταθερό, δεν την θέλει την πρωτοβουλία. 

Από πλευράς τακτικής την είδαμε για πέμπτο σερί παιχνίδι με διάταξη τριών κεντρικών αμυντικών, αλλά όχι με 3-4-2-1. Ο Λίχτε μας παρουσίασε το 3-3-2-2 στο Βερολίνο. Πάνω κάτω τα ίδια είδαμε στον αγωνιστικό χώρο από πλευράς εφαρμογής βεβαίως. 

Οπως αναφέραμε και στο προηγούμενο ρεπορτάζ, είναι διατάξεις που αυξάνουν την αμυντική ηρεμία, αλλά δεν είναι ιδεατές αν κάποιο παιχνίδι «στραβώσει» και βρεθεί πίσω στο σκορ. Το είδαμε στο Μπίλεφελντ, το είδαμε και με την Κολωνία.

Υποδέχτηκε την Ντόρτμουντ και ηττήθηκε από αυτή με 2-1 την περασμένη αγωνιστική. Σε όλο το παιχνίδι αμύνονταν και έψαχνε αντεπιθέσεις. Απέτυχε στο δεύτερο σκέλος, ήταν συμπαθητική στο πρώτο, αλλά τόσο καλή όσο θα έπρεπε. Αποκρούσεις του Παβλένκα κράτησαν το 1-1 μέχρι το 78′, «έβγαλε» και πέναλτι (που χαζά έκανε ο ίδιος) εκείνη τη στιγμή, αλλά στην επαναφορά δέχτηκε το δεύτερο τέρμα και όλα τελείωσαν.

Η ομάδα του Φλόριαν Κόφελντ υπέστη τέταρτη σερί ήττα στο πρωτάθλημα και μετράει συνολικά εννέα παιχνίδια δίχως νίκη (0-5-4) σε αυτό, με αποτέλεσμα να παραμένει τέσσερις βαθμούς πάνω από την 16η Αρμίνια Μπίλεφελντ, κοντά δηλαδή, στις θέσεις που δεν ήθελε με τίποτα να βρίσκεται και σε αυτή τη σεζόν. Εκείνες του υποβιβασμού.

Πάντα αρχίζει τα παιχνίδια της με στόχο να παίξει κλεφτοπόλεμο. Με εξαίρεση το αμυντικό ναυάγιο του Βόλφσμπουργκ τα καταφέρνει αμυντικά, δεν «τρώει» πολλές φάσεις, αλλά δεν τις αποφεύγει κιόλας. Οι αντεπιθέσεις της ωστόσο, έχουν εξαφανιστεί εδώ και τρεις αγωνιστικές.

Εγιναν έτσι, τέσσερα τα συνεχόμενα αποτυχημένα παιχνίδια στα οποία αρχίζει με την τακτική που την εξυπηρετεί περισσότερο, το παιχνίδι εναντίον της μπάλας. Στα προηγούμενα έβρισκε αμυντική σταθερότητα και ήταν ανταγωνιστική, στη Λειψία ήταν απλά κατώτερη σε όλα, με την Ντόρτμουντ απλά χειρότερη, με τη Στουτγκάρδη και στο Βόλφσμπουργκ δεν τα πήγε τόσο καλά όσο έπρεπε αμυντικά. Γενικά ως γηπεδούχος δεν μας έχει γοητεύσει δημιουργικά και είναι πιο «επικίνδυνη» στο να φάει κάποια κόντρα όταν παίζει ως φαβορί (όχι ότι το κάνει συχνά).

Από πλευράς τακτικής το πιο συνηθισμένο της είναι το 3-4-2-1, το έχει «φορέσει» στα 5/8 πιο πρόσφατα παιχνίδια της. Εχουμε δει και το 3-3-3-2 με την Ντόρτμουντ, και το 4-4-2 με την τετράδα των χαφ σε ευθεία απέναντι στη Στουτγκάρδη, το 4-3-2-1 στις ισοπαλίες στο Φράιμπουργκ και με την Κολωνία, πιο πριν είχε «φορέσει» και το 3-1-4-2 στη νίκη με την Αρμίνια Μπίλεφελντ και το 4-2-3-1 στις πρώτες δύο αγωνιστικές.