Πήγε στη διακοπή γνωρίζοντας βαριά ήττα (0-4) από την Ίντερ στο «Τζουζέπε Μεάτσα», απόρροια τόσο της αγωνιστικής κούρασης όσο και της πνευματικής κόπωσης από τη ρεβάνς με τη Ραπίντ Βιέννης στο πλαίσιο των πλέι οφ της διοργάνωσης, όπου κερδίζοντας στη Φλωρεντία με 2-0, ανέτρεψε την ήττα με 1-0 της Αυστρίας. Στην επανεκκίνηση αναζητούσε αντίδραση. Η αποστολή της δύσκολη, καθώς υποδεχόταν την Αταλάντα, από τη στιγμή όμως που η επίθεση είχε κέφια, «καθάρισε» (3-2).
Βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 20’. Ο Μποναβεντούρα ισοφάρισε στο 35’ και ο Κουάρτα δέκα λεπτά αργότερα της έδωσαν προβάδισμα. Οι «νερατζούρι» έφεραν το ματς στα ίσια στο 53’, ωστόσο η τελευταία λέξη τής ανήκε, με τον Κουάμε να τινάζει τα αντίπαλα δίχτυα στο 76’ χαρίζοντάς της το τρίποντο σε αγώνα με μεγάλη ένταση. Στο 2-1-1 ο απολογισμός στο πρωτάθλημα, στο -5 από την κορυφή και στο -1 από την πρώτη τετράδα.
Απόλαυση για κάθε ποδοσφαιρόφιλο να παρακολουθεί τις αναμετρήσεις της. Καλός ρυθμός, πολλές φάσεις, πλούσιο σκορ (συνήθως). Η προσέγγισή της απλή. Ζητούμενο να σκοράρει τουλάχιστον μία φορά περισσότερη από τον αντίπαλο. Ή έστω σε αυτό φαίνεται να στοχεύει, μιας και η άμυνα σπάνια στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν βλέπουμε ιδιαίτερη προσπάθεια να κάνει κάτι για να κλείσει τις τρύπες.
Πέρσι επέστρεψε στην Ευρώπη μετά από απουσία πέντε ετών και έφτασε μία ανάσα από το τρόπαιο, καθώς έχασε στον τελικό της διοργάνωσης από τη Γουέστ Χαμ με 2-1, δεχόμενη το τέρμα που έκρινε τον τίτλο στο 90’. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε 8η και είδε την πόρτα της Ευρώπης να κλείνει, ωστόσο μπήκε από το παράθυρο παίρνοντας τη θέση της Γιουβέντους μετά την τιμωρία – αποκλεισμό των «μπιανκονέρι». Εκτός από εκείνον του Κόνφερενς, έχασε και τον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας από την Ίντερ (1-2, ενώ προηγήθηκε).
