Από πλευράς αποτελεσμάτων η κατάσταση παρέμεινε όμορφη μετά από τις τέσσερις αναμετρήσεις της στο πλαίσιο του Nations League τον Ιούνιο. Το ρεκόρ της με τον Χάνζι Φλικ στον πάγκο έφτασε στο 9-4-0, ουδείς ωστόσο μπορεί να πει πως έγιναν μεγάλα βήματα προόδου στις υποχρεώσεις της συγκεκριμένης περιόδου.
Τι είδαμε στα παιχνίδια του Ιουνίου; Αρχικά μία ομάδα που κυκλοφορούσε την μπάλα, αλλά της ήταν πολύ δύσκολο να φτιάξει ευκαιρίες στο 1-1 στην Ιταλία, διότι οι μεσοεπιθετικοί της (Σανέ, Μίλερ, Γκνάμπρι) ήταν αρνητικοί και ο φορ κορυφής Βέρνερ δραστήριος μεν, αλλά δίχως τελική ουσία.
Μία ομάδα που έκανε εν συνεχεία πολλά πράγματα σωστά, με εξαίρεση τη δημιουργία ευκαιριών στο 1-1 με την Αγγλία. Πάλι έλειψε ο επιθετικός περιοχής που λείπει… από το 2014 όταν αποχώρησε ο Μίροσλαβ Κλόζε. Μιλάμε πλέον για οκτώ χρόνια στα οποία το γερμανικό ποδόσφαιρο ανέδειξε τον… κανένα ως κλασικό φορ περιοχής υψηλού επιπέδου.
Το θετικό ανάμεσα σε αυτές τις δύο συναντήσεις; Παρότι έγιναν επτά αλλαγές στην ενδεκάδα, η ποιότητα παρέμεινε σταθερή, αν όχι και καλύτερη στο παιχνίδι με την Αγγλία. Υπήρξαν κερδισμένοι (Χόφμαν) και χαμένοι (Σανέ, Γκνάμπρι) από αυτές τις εμφανίσεις.
Ακολούθησε το 1-1 στην Ουγγαρία. Μεγάλο βήμα πίσω. Ο Χάνζι Φλικ είδε, προς απογοήτευσή του, πως η απόσταση που χωρίζει την ομάδα του από το να γίνει ξανά διεκδικήτρια τίτλων είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι πίστευε. Μπόλικη κατοχή μπάλας, ελάχιστες ιδέες, ακόμα λιγότερη ταχύτητα και θέληση για επιθέσεις στο ένας εναντίον ενός.
«Η Ουγγαρία ήταν πισωγύρισμα. Επιθετικά ήμασταν αργοί και προβλέψιμοι και αμυντικά κάναμε λάθη που δεν επιτρέπονται», παραδέχτηκε. Σωστό και το δεύτερο. Ο καλύτερος σε απόδοση στις αναμετρήσεις με την Αγγλία και την Ουγγαρία ήταν ο Νόιερ.
Το φινάλε έφερε το 5-2 απέναντι στην Ιταλία. Καλό σκορ, ουδεμία ευφορία. «Δεν ήταν όλα καλά. Θα αναλύσουμε όλες τις συναντήσεις και τον Σεπτέμβριο θα αλλάξουμε ένα-δύο πράγματα», έλεγε ο τεχνικός της Γερμανίας στο φινάλε του… μαραθωνίου αγώνων του Ιουνίου.
Το μεγάλο στοίχημα του Χάνζι Φλικ εν όψει της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι να οδηγήσει τους ποδοσφαιριστές στους οποίους έχει αποφασίσει να ποντάρει στην… ηρεμία. Αν καταφέρει να έχει τον Σανέ, τον Βέρνερ και τον Γκνάμπρι σε καλό επίπεδο αυτοπεποίθησης στις ημέρες του τουρνουά, ΟΚ. Αν όχι, δεν πρέπει να περιμένει μεγαλεία.
Τη βάση της ομάδας του την έχει βρει. Οι «κολώνες» του είναι ο Νόιερ (φυσικά…), οι στόπερ Ζίλε, Ρίντιγκερ, ο αμυντικός χαφ Κίμιχ, μεσοεπιθετικά ο Μίλερ και στην κορυφή της επίθεσης ο Βέρνερ.
Δίνει μεγάλο αγώνα ο Φλικ ώστε να «ανεβάσει» τον τελευταίο. Δύσκολος αγώνας. Μπορεί να έχει πετύχει οκτώ γκολ σε έντεκα παιχνίδια επί Φλικ ο φορ της Λειψίας, αλλά κλασικός φορ δεν είναι και οι λέξεις διάρκεια, σταθερότητα, αξιοπιστία, δεν τον χαρακτηρίζουν.
Απάντηση δεν έχει υπάρξει και όσον αφορά τον Κάι Χάφερτς. Ούτε ο Λεβ έβγαζε άκρη μαζί του ούτε ο Φλικ βγάζει. Πολυσύνθετος, ικανός να παίξει σε πολλές θέσεις, αλλά σε καμία δεν βγάζει μάτια, σε καμία δεν αποδίδει πολύ καλά.
Στα της αποστολής τώρα. Ο τερματοφύλακας Τερ Στέγκεν γύρισε αναμενόμενα μετά την ξεκούραση που είχε τον Ιούνιο αντί του Μπάουμαν. Παρθενική κλήση έλαβε ο κεντρικός αμυντικός Μπελά Κοτσάπ, επανήλθαν στα πλάνα ο Ματίας Γκίντερ και ο Ρόμπιν Γκόζενζ, έμειναν εκτός αυτών οι Χένριχς, Κλόστερμαν, Τα στις θέσεις των αμυντικών, εκτός έμειναν επίσης ο χαφ Σταχ και ο μεσοεπιθετικός Αντεγέμι.
