Αποχώρησε με τη νίκη με 1-0 από το Ρόστοκ. Με εξαίρεση τα πρώτα 15 λεπτά που υπέφερε από την πίεση που δέχτηκε στα χαφ και αντιμετώπισε μερικές απειλές, στο υπόλοιπο διάστημα ήταν άψογο ανασταλτικά. Μπροστά βέβαια έκανε το τίποτα. Από ατομική γκάφα αντιπάλου βρήκε το γκολ στο δεύτερο 45λεπτο που ήταν ανιαρό, άχρωμο και βαρετό.
Την Τετάρτη το Αννόβερο νίκησε εντός έδρας με 3-0 την Γκλάντμπαχ στο πλαίσιο του Κυπέλλου. Σκόραρε στο 4’ και αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να παίξει πιο άνετα εναντίον της μπάλας. Κέρδισε και πέναλτι για το 2-0 στο 36’ και παρότι τυχερά δεν δέχτηκε κάποιο γκολ η επικράτησή του ήταν δίκαιη.
Η ομάδα του Κρίστοφ Νταμπρόβσκι προκρίθηκε στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου και τώρα γυρίζει στο πρωτάθλημα όπου έχει ρεκόρ 3-0-1 μετά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία της. Δίχως φυσικά να παίξει ποδόσφαιρο της προκοπής (στο Κύπελλο μας παρουσίασε κάτι το τρομερά ουσιαστικό για πρώτη φορά) και δίχως να είναι ακόμα άνετη στη βαθμολογία. Για την παραμονή της παίζει.
Το πόσες φορές θα της βγει όμως η τακτική μικρό ταμπούρι και ό,τι κάτσει μπροστά, δεν το γνωρίζουμε. Συνεχίζουμε και την θεωρούμε σύνολο ελάχιστο επιθετικά. Σκοράρει πολύ δύσκολα. Δεν έχει ιδέες απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Πού και πού, όχι πάντα, βρίσκει χώρους όταν παίζει εκτός έδρας και «φαίνεται» περισσότερο.
Αμυντικά συνήθως είναι αξιόπιστη απέναντι σε ομάδες που δεν το «έχουν» δημιουργικά. Συνήθως. Μόνο με τη Ζάντχαουζεν και στην Καρλσρούη την πάτησε σε τέτοιες αποστολές. Απέναντι σε ομάδες που το «έχουν» στο σκοράρισμα (Βέρντερ Βρέμης, Αμβούργο, Πάντερμπορν, Γιάν Ρέγκενσμπουργκ, Ντάρμσταντ) μέτρησε έντεκα γκολ παθητικό και 3/5 αρνητικές παρουσίες (ΟΚ ήταν με την Πάντερμπορν, τυχερό ΟΚ βάλαμε με το Αμβούργο).