Αφιέρωμα Τουρκίας 2023-24

Πως είναι δυνατόν τα χρέη των «μεγάλων» της Super Lig – εντός των συνόρων, όχι διεθνώς πλέον… – να υπολογίζονται συνολικά και μετριοπαθώς κοντά στο δισεκατομμύριο και παρά ταύτα, να μην… νιώθουν και μετά τους Άραβες, να χτυπάνε ό,τι κινείται;  

Η απάντηση είναι απλή: this is Turkey. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο στην Τουρκία και αυτή είναι η άμεση διασύνδεσή του με το πολιτικό καθεστώς. Άρτος και θεάματα στα καλύτερα, στα πιο χαρακτηριστικά τους. Ό,τι χρειάζονται οι λαοφιλέστατοι σύλλογοι προκειμένου το πόπολο να μην αναπαραγάγει στις εξέδρες (και όχι μόνο) οτιδήποτε αντιδραστικό. Και ας κοστίζει και ένα δισεκατομμυριάκι, σιγά τα ωά.  

Κάπως έτσι λοιπόν αυτό το καλοκαίρι και με τον μήνα που παραδοσιακά τουλάχιστον οι τρεις της Πόλης κάνουν τις πιο ηχηρές τους προσθήκες, στο πρωτάθλημα των γειτόνων θα πάρουν μέρος Ικάρντι (αγοραστός πια, έναντι 10 εκατομμυρίων), Τάντιτς, Τζέκο, Ρέμπιτς, Ζαχά, Ανχελίνο, Ντεμιρμπάι, Σιμάνσκι, Αμάρτεϊ, Μπεκάο, Πιόντεκ, Νιάνγκ. Και έχει ο Αλλάχ για τη συνέχεια.  

Τα δεδομένα πάντως, πολύ, δεν αλλάζουν. Σαφώς πιο ενισχυμένη με τις εντυπωσιακότερες προσθήκες ως τώρα η πρωταθλήτρια Γαλατασάραι. Προσπαθεί να ακολουθήσει η Φενερμπαχτσέ και αυτές οι δυο μοιάζουν να συνθέτουν – και φέτος – το δίδυμο που θα διεκδικήσει τον τίτλο μιας και η Μπεσίκτας (προς ώρας τουλάχιστον) είναι πιο συντηρητική.  

Ντεμίρσπορ, Τραμπζονσπόρ, Μπασακσεχίρ, Κόνιασπορ και βαριά βαριά η Αλάνιασπορ φαίνεται πως στα χαρτιά συνθέτουν την… τρίτη ταχύτητα, που θα διεκδικήσει ό,τι περισσέψει (το ένα δηλαδή ευρωπαϊκό εισιτήριο που απομένει από το πρωτάθλημα για τον τέταρτο) και από εκεί και πέρα, όλοι οι υπόλοιποι, ξεκινάνε την χρονιά – άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο – πρώτα βλέποντας το πάτωμα και μετά το ταβάνι. 

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ 

Στις 20, ξανά, οι ομάδες της Super Lig, μια περισσότερη σε σχέση με πέρυσι μιας και ο διπλός φονικός σεισμός ανέτρεψε κάθε προγραμματισμό για μείωση. Γκαζιαντέπ και Χατάισπορ, οι οποίες αποσύρθηκαν εξαιτίας του Εγκέλαδου, δεν υποβιβάστηκαν και επιστρέφουν στο φετινό πρωτάθλημα, μαζί με τις τρεις νεοφώτιστες.  

Σεζόν με 38 συνολικά οι αγωνιστικές, τον πρωταθλητή να συμμετέχει στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και ο δεύτερος στον 2ο προκριματικό γύρο. Ο τρίτος θα αγωνιστεί στον 2ο προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ και ο τέταρτος στον ίδιο γύρο του Κόνφερενς Λιγκ. Οι τέσσερις τελευταίοι, υποβιβάζονται, τρεις προβιβάζονται από την 1η κατηγορία.  

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΙΣΟΒΑΘΜΙΑΣ 

 1. Καλύτερη συγκομιδή στα μεταξύ των ισοβαθμούντων ομάδων παιχνίδια

2. Καλύτερη διαφορά τερμάτων στα παιχνίδια μεταξύ των ισοβαθμούντων ομάδων

3. Καλύτερη επίθεση στα παιχνίδια μεταξύ των ισοβαθμούντων ομάδων

4. Συνολική διαφορά τερμάτων

5. Καλύτερη επίθεση

6. Μπαράζ

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ 

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ  

Στο περυσινό αντίστοιχο κείμενο σύστηνα… απόσταση από την τότε πρωταθλήτρια Τραμπζονσπόρ για τη διατήρηση των σκήπτρων. Οι αποδόσεις των υπολοίπων έφταναν και περίσσευαν γι’ αυτό: αγόρασα Φενερμπαχτσέ (στο 3.75), πλήρωσε η Γαλατασαράι, η οποία κυκλοφορούσε ακόμη και στο 10.00!  

Σήμερα, τα «λιοντάρια» βρίσκονται – αξιοπρεπώς – σε τιμές που ξεπερνούν το 2.50. Όχι αδίκως. Φουριόζικα, ενισχυμένα, μοιάζουν σε κάθε επίπεδο καλύτερα από τον ανταγωνισμό. Και παρότι δεν γουστάρω φαβορί (ούτε και μακροχρόνια), σε μια κούρσα… 2,5 αλόγων, αυτή είναι μια αγορά που τώρα μοιάζει fair 

Ως προς τη μάχη του υποβιβασμού, πέρυσι απέφυγα τις τότε νεοφώτιστες (μόνο η Ουμρανίγιεσπορ έπεσε τελικά), «στοχεύοντας» στις καλοπληρωμένες Καϊσέρισπορ και Γκιρεσούνσπορ. Το ίδιο κάνω και φέτος. Δεν θεωρώ φαβορί ούτε τη Σαμσούνσπορ, ούτε την Πεντίκσπορ, ειδικά σε σχέση με π.χ. την Ιστανμπούλσπορ (χωρίς αξία όμως) και – ειδικά – την αγαπημένη Καϊσέρισπορ, την οποία και θα κυνηγήσω ξανά.   

Υ.Γ. Για όπου βρεθούν σχετικές επιλογές: υποψήφιες για πρώτη αλλαγή προπονητή Κασίμπασα, Καϊσέρισπορ, Ανκαραγκουτσού. Για Ευρώπη (και τετράδα δηλαδή), έχουν αξία ως αουτσάιντερ Αλάνιασπορ, Κόνιασπορ, σε head to head με δεύτερης (και πιο κάτω) ταχύτητας αντιπάλους, η Χατάισπορ.  

ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪ 

Ήταν η σταθερότερη, συνολικά η καλύτερη και η αποτελεσματικότερη, ενίοτε και η θεαματικότερη πέρυσι. Στην πορεία της σεζόν έσπασε ρεκόρ και τελικά δίκαια στέφθηκε πρωταθλήτρια ύστερα από τέσσερα χρόνια. Ακλόνητος στον πάγκο ο Οκάν Μπουρούκ, ακόμη πιο φουριόζικο το καλοκαίρι της, με εντυπωσιακές και πολυδάπανες προσθήκες, που αλλάζουν σχεδόν τη μισή ενδεκάδα (Ικάρντι, Ζαχά, Μπακαμπού, Ανχελίνο, Αϊχάν, Γκουβένκ) και ενώ απομένουν άλλες τρεις ως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Απομένουν τα πλέι οφ για να επιστρέψει και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, στοχεύει στη διάκριση και εκεί, αυτονόητη η διατήρηση των εγχώριων σκήπτρων. Υποσημειώσεις: 1) αναμένονται πωλήσεις (Ζανιόλο, Νέλσον) και 2) ακόμη και έτσι θα έχει πρόβλημα με τα όρια για την χρήση μη Τούρκων ποδοσφαιριστών (14 δηλωμένοι στο ρόστερ της σεζόν, 8 στην ενδεκάδα).  

STOIXIMAN REWARDS: ΟΛΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ*

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ 

Ούτε η λευκή επιταγή στον Ζόρζε Ζεσούς πλήρωσε. Παρά το εντυπωσιακό της ξεκίνημα, πλήρωσε την αστάθειά της (και τις εμμονές του Πορτογάλου τεχνικού) μένοντας ξανά 2η. Ο Ισμαήλ Καρτάλ κάπως έσωσε τις εντυπώσεις με την κατάκτηση του Κυπέλλου (πρώτο έπειτα από 10 χρόνια), κερδίζοντας την εξέδρα και την παραμονή στον πάγκο. Οριακή η σεζόν που ξεκινάει, μιας και λήγει ουσιαστικά το… μορατόριουμ και η ανοχή των οπαδών προς τον πρόεδρο Αλί Κοτς. Γι’ αυτό και… ξηλώθηκε εκ νέου, έχοντας και την κάβα των 36 εκατ. ευρώ που εξασφάλισαν οι πωλήσεις των Γκιουλέρ (χαφ, Ρεάλ), Σαλάι (στόπερ, Χόφενχαϊμ), Μπερίσα (φορ, Άουγκσμπουργκ). Τζέκο, Τάντιτς, Σιμάνσκι, Μπεκάο αυτοί που ξεχωρίζουν από τους νιόφερτους, χτίζοντας ρόστερ ικανό για πρωτάθλημα. Έχει αποδειχτεί όμως τόσα χρόνια πως τα «καναρίνια» χρειάζονται περισσότερα από καλό ρόστερ.  

ΜΠΕΣΙΚΤΑΣ 

Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, η  περυσινή σεζόν έμοιαζε ανάλογη της… προπέρσινης, που την βρήκε στην 6η θέση και εκτός Ευρώπης. Ανέλαβε όμως επιστρέφοντας στον πάγκο ο κόουτς Γκιουνές και τα πράγματα έστρωσαν. Βελτιώθηκε, τερμάτισε 3η, εξασφάλισε ευρωπαϊκό εισιτήριο, ανέκτησε την εμπιστοσύνη των οπαδών και απέκτησε μομέντουμ εν όψει της φετινής σεζόν. Κάτι που ως τώρα τουλάχιστον δεν ενισχύει με μεταγραφές, τουλάχιστον όχι τόσο φανταχτέρες όσο των συμπολιτισσών της. Μόνο οι Άντε Ρέμπιτς και (κάπως ο) Ντάνιελ Αμάρτεϊ εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία, παραδοσιακά όμως οι «μαύροι αετοί» περιμένουν το τέλος Αυγούστου για να κινηθούν. Πόσο μάλλον (και) φέτος που τα χρήματα δεν περισσεύουν. Ξεκάθαρο πως ποντάρει περισσότερο στον Γκιουνές. Υποσημείωση: πολλοί Αφρικανοί στο ρόστερ. Και η σεζόν έχει στην αλλαγή του χρόνου Κύπελλο Εθνών Αφρικής.  

ΝΤΕΜΙΡΣΠΟΡ 

Πέρυσι δεν σήκωσε χειρόφρενο στο φινάλε της σεζόν (όπως έκανε πρόπερσι, στην παρθενική της στη Super Lig) και έτσι τερμάτισε 4η εξασφαλίζοντας ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το κρατάει ακόμη κατακαλόκαιρο, έχοντας ακόμη δύο γύρους μπροστά της ώστε να παίξει σε ομίλους Κόνφερενς Λιγκ. Άλλαξε προπονητή, πάντα όμως στο ίδιο μοτίβο: από τον φέρελπι (όταν ανέλαβε) Βιτσέντζο Μοντέλα στον παντελώς άπειρο σε επίπεδο πρώτου προπονητή, Πάτρικ Κλάιφερτ. Δεν θαμπώνει (παραδόξως) μεταγραφικά ως τώρα, θέλει σίγουρα ενίσχυση στην άμυνα (αναμένεται), σε κάθε περίπτωση το ρόστερ της μοιάζει στα χαρτιά ικανό για διατήρηση των κεκτημένων. Ειδικά με τις πλάτες του ζάμπλουτου (και εκκεντρικότατου) προέδρου, Μουράτ Σαντσάκ, ανιψιού του πιθανώς πιο κοντινού στον Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρηματία της Τουρκίας.  

ΜΠΑΣΑΚΣΕΧΙΡ 

Δεν είχε επιλογές και βάθος, οπότε όσο και αν κυνήγησε το ευρωπαϊκό εισιτήριο, δεν τα κατάφερε, χάνοντας τη μεγαλύτερη ευκαιρία της στον τελικό του Κυπέλλου. Δεδομένων των συνθηκών πάντως, θετικό το πρόσημό της ειδικά βάσει σταθερότητας (65 βαθμούς μάζεψε πρόπερσι, στην παρθενική σεζόν του κόουτς Εμρέ, 62 πέρυσι, στην πρώτη από το ξεκίνημα). Λίγα πράγματα στο παζάρι, ξεχωρίζει η προσθήκη του Τσέχου φορ Πιόντεκ, μπήκε και Έλληνας στο ρόστερ (Πέλκας), το οποίο μοιάζει στα χαρτιά λιγότερο ποιοτικό από το περυσινό και με εμφανή προσπάθεια πλέον να μειωθεί ο ηλικιακός μέσος όρος παρότι οι βασικοί… μεγαλώνουν. Στοχεύει στην Ευρώπη, έχει το know how να μείνει στα ψηλά (οκτάδα), το αν όμως φτάσει τόσο ψηλά περισσότερο μοιάζει να εξαρτάται από το τι θα κάνουν άλλοι και όχι οι «κουκουβάγιες».  

ΤΡΑΜΠΖΟΝΣΠΟΡ 

Από τα ιστορικά χαϊλίκια με την κατάκτηση του προπέρσινου πρωταθλήματος, στα ηχηρά περυσινά χαμηλά. Ό,τι μπορούσε να πάει στραβά πέρυσι, πήγε. Κάκιστες μεταγραφικές επιλογές, κακή διαχείριση, βγήκε εκτός οποιασδήποτε επιδίωξης από το μέσο της σεζόν, οδηγώντας σε αλλαγές προπονητών και περιστολή μπάτζετ. Ο Νέναντ Μπιέλιτσα έκλεισε την χρονιά στον πάγκο, αυτός ξεκινάει φέτος, αναλαμβάνοντας νέο πλάνο, με «έξυπνες» αγορές και μείωση του μέσου όρου ηλικίας. Προβλημάτισε στα φιλικά (κέρδισε μόνο 1 από τα 5 πιο δυνατά της), έχασε για 9 μήνες το ως τώρα μεγαλύτερο καλοκαιρινό της απόκτημα, τον Κροάτη επιθετικό Όρσιτς. Τουλάχιστον βρήκε λεφτά (για να κινηθεί στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου): εξασφάλισε 55 εκατ. ευρώ για την επόμενη πενταετία πουλώντας το όνομα του γηπέδου της σε εταιρεία ηλεκτρονικών. Θα λέγεται πλέον Papara Stadium… 

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

ΦΑΤΙΧ ΚΑΡΑΓΚΙΟΥΜΡΟΥΚ 

Η χαρά του θεατή. 138 γκολ σημειώθηκαν πέρυσι στα παιχνίδια της (75-63), περισσότερα από κάθε άλλη ομάδα. Και χωρίς καν να ολοκληρώσει την χρονιά στον πάγκο ο πρωτομάστορας αυτού του… free style, ο Αντρέα Πίρλο. Ο άπειρος (πρώην βοηθός του) Αλπασλάν Ερντέμ τον διαδέχτηκε, παραμένει στα ηνία, δεδομένα δεν θα συνεχίσει στα βήματα του προκατόχου του. Έτσι κι αλλιώς, η περυσινή 7η θέση ξεπέρασε το αναμενόμενο ταβάνι και σίγουρα δεν αποτελεί βάση για την χρονιά που ξεκινάει. Χαμηλά οι προσδοκίες, θετικό ότι δεν υπάρχει καμία πίεση, το ρόστερ άλλαξε αρκετά, με την ποιοτική του στάθμη, επίσης να μειώνεται, η εικόνα στα φιλικά ασορτί με το γενικότερο mood (1 νίκη σε 4). Λένε για δεκάδα, αν εξασφαλιστεί άνετα η παραμονή, happy θα είναι όλοι στην Καραγκιουμρούκ.  

KONIAΣΠΟΡ 

Αδύνατον να παρέμενε στα ίδια, πρόπερσινα ύψη (3η θέση), ταλαιπωρήθηκε αρκετά πέρυσι, ωστόσο βρήκε κάτι στο δεύτερο μισό της σεζόν, με την πρόσληψη του Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς (παρότι κι αυτός λίγο έλειψε να απολυθεί πριν καν συμπληρώσει δίμηνο στον πάγκο). Το αρκετά αμυντικογενές προφίλ των «πράσινων» δεν άρεσε και τόσο στους οπαδούς της, γι’ αυτό και μεταγραφικά προσπάθησαν ως τώρα να ενισχύσουν το μεσοεπιθετικό κομμάτι του ρόστερ. Τα φιλικά δείχνουν τάση (3 νίκες σε 4 κόντρα σε ομάδες της Super Lig, 4/5 over+g/g), αν επιβεβαιωθεί με περισσότερη συνέπεια στο «σπίτι» της (μόνο η υποβιβασθείσα Ουμρανίγιεσπορ είχε λιγότερες εντός έδρας νίκες πέρυσι – 5 έναντι 3) και ισορροπία, τότε η Κόνιασπορ μπορεί να «ψηλώσει» και πάλι (όχι παρά πολύ πάντως…).  

ΚΑΪΣΕΡΙΣΠΟΡ 

Δυο σεζόν… φωτοτυπία. Βρίσκει ρυθμό στο πρώτο μισό της σεζόν, αξιοποιεί την έδρα της (μόνο η πρώτη εξάδα είχε πέρυσι περισσότερες εντός έδρας νίκες), μαζεύει ό,τι περισσότερο μπορεί και στο δεύτερο μισό, άνετη, κυνηγάει το Κύπελλο (όπως πρόπερσι που έφτασε στον τελικό, αλλά και πέρυσι που έφτασε στους «8»). Δεν θα… τριτώσει. Κάκιστη η οικονομική της κατάσταση, πολλά τα χρέη, προκάλεσαν ποινή απαγόρευσης μεταγραφών. Ούτε μία δεν έχουν κάνει οι «πορτοκαλί», χάνοντας και μισή ντουζίνα βασικούς. Μόνο παρήγορο η παραμονή (ως τώρα τουλάχιστον, γιατί δεν είναι σίγουρο πως θα αντέξει και περισσότερο) του κόουτς Ατάν και η αξιοπρεπής παρά τα προβλήματα εικόνα στα φιλικά. Θα χρειαστεί πάντως πολλά περισσότερα από την αξιοπρέπεια για να αποφύγει τους μπελάδες.  

ΚΑΣΙΜΠΑΣΑ 

Για να μην το ξεχνάμε με το καλημέρα: η Κασίμπασα δεν πέφτει ποτέ. Ρητό που ισοδυναμεί πια με νόμο. Ό,τι και να γίνεται, όπως και να κυλάει η σεζόν των – εξαιρετικά δικτυωμένων– «μπλε» βρίσκουν τρόπους να εξασφαλίζουν (και άνετα συνήθως) την παραμονή. Το φετινό καλοκαίρι πάντως, τα πράγματα μοιάζουν πιο δυσοίωνα από ποτέ. Δεν λέει τίποτα η παραμονή του κόουτς Κεμάλ Εζντές, στην τρίτη πλέον διαφορετική θητεία του. Έτσι κι αλλιώς, το παραδοσιακό season bet είναι πως η Κασίμπασα θα κάνει την πρώτη αλλαγή προπονητή. Αυτό που λέει όμως είναι πως έχει αλλάξει σχεδόν όλο το ρόστερ, χωρίς να αναπληρωθεί ούτε καν ποσοτικά (ελέω περιορισμένων οικονομικών). Καλή πάντως η εικόνα στα φιλικά (3/4 νίκες), χωρίς να αναιρεί τον έκδηλο – και παράταιρη χρονικά – προβληματισμό.  

ΑΝΚΑΡΑΓΚΟΥΤΣΟΥ 

Στο όριο (+2 από τη ζώνη), αλλά τέλος καλό, όλα καλά. Και πάντα συγκριτικά, δίκαια οι πρωτευουσιάνοι έσωσαν την κατηγορία σταματώντας την πορεία ασανσέρ των τελευταίων χρόνων. Το πιστώθηκε ο κόουτς Καφκάς (o τρίτος στη σεζόν) και παρότι οι σχέσεις του με τον κόσμο, αλλά και τα αποδυτήρια δεν είναι εύρυθμες, παρέμεινε στον πάγκο. Καλές οι κινήσεις που έχουν γίνει στο παζάρι, εν δυνάμει 6-7 βασικών (ο φορ Μπάγιτς, ο χαφ Τσιγκερτσί, ο κίπερ Γκικίεβιτς, ο μπακ Μπιλαζέρ, οι στόπερ Τσετίν και Ουλουντάγκ), χωρίς να έχει υπάρξει κάποια δυσαναπλήρωτη απώλεια ή τρανταχτό κενό. Ο κόσμος στηρίζει, η αυτοπεποίθηση (μετά τα περυσινά) ξεχειλίζει, 2-0-1 ο λογαριασμός στα φιλικά (όλα με ομάδες της Super Lig). Σαφώς καλύτερη σε σχέση με πέρυσι η αφετηρία της, δεν εγγυάται όμως ομαλότητα.  

ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛΣΠΟΡ 

Από τα φαβορί για υποβιβασμό πέρυσι, εκμεταλλεύτηκε όλες τις συγκυρίες και ό,τι προέκυψε στην χρονιά και κατάφερε να διαψεύσει τις εκτιμήσεις. Συγκεκριμένη και πολύ ξεχωριστή η μεθοδολογία του συλλόγου: λεφτά έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν, οπότε ξοδεύονται τα απολύτως απαραίτητα ώστε να συμπληρωθεί απλώς ένα αξιόμαχο σύνολο, χωρίς αστέρια, χωρίς «θόρυβο», χωρίς τίποτα από τα συνηθισμένα των γειτόνων. Στην ίδια πεπατημένη κινείται και φέτος. O Φατίχ Τεκέ (ανέλαβε τον Οκτώβριο) παρέμεινε – και ανανέωσε ως το ’26 -, (εννοείται πως) μεταγραφικά δεν υπάρχει τίποτα το ξεχωριστό, ποιοτικά και σε επίπεδο βάθους ρόστερ ο πήχης είναι πολύ χαμηλά, με την εικόνα στα πολλά (7 συνολικά και όλα δυνατά) φιλικά να προοιωνίζει και πάλι δυσκολίες (1-2-4 ο απολογισμός). Μαθημένα όμως τα βουνά απ’ τα χιόνια…  

ΑΝΤΑΛΙΑΣΠΟΡ 

Οι «ερυθρόλευκοι» περίμεναν πολλά περισσότερα πέρυσι. Οι αρκετές αλλαγές όμως στο ρόστερ κόστισαν. Δεν βρήκαν ποτέ ρυθμό, πιέστηκαν και τελικά αρκέστηκαν στην παραμονή. Ενδεικτική η πίεση που υπάρχει πλέον με το… καλημέρα στον (πάλαι ποτέ ανέγγιχτο και αλώβητο) κόουτς Νούρι Σαχίν. Η πώληση του βασικότατου φορ Ράιτ στην Κόβεντρι έναντι 9 εκατ. ευρώ έφερε τα αναγκαία διαθέσιμα ώστε αφενός να «ανασάνουν» τα (πολύ επιβαρυμένα) ταμεία και αφετέρου να γίνουν κάποιες απαραίτητες προσθήκες (μόλις 5 ως τώρα, ξεχωρίζει αυτή του Μπουτούτσι από τον Ολυμπιακό). Ο μετριότατος απολογισμός στα καλοκαιρινά φιλικά (2-3-2) ενισχύει την σταθερή από πέρυσι γκρίνια, με την δηλωμένη προσδοκία για είσοδο στη δεκάδα να μοιάζει – με τα μέχρι στιγμής δεδομένα – τουλάχιστον υπεραισιόδοξη. Αποφυγή μπελάδων μοιάζει πιο ρεαλιστική (και καθόλου δεδομένη) επιδίωξη.  

ΣΙΒΑΣΠΟΡ 

Τέλος εποχής. Ο πολύπειρος, σεβάσμιος Ρίζα Τσαλιμπάι αποχώρησε ύστερα από 4 χρόνια. Έφερε τίτλο (Κύπελλο), ευρωπαϊκούς ομίλους, πέρυσι όμως στον πόντο σώθηκε η κατηγορία. Πολλά πάντως σε επίπεδο φιλοσοφίας και προσέγγισης – στα χαρτιά τουλάχιστον – δεν αλλάζουν, μιας και διάδοχός του είναι ο μέχρι πρότινος βοηθός του (και παντελώς άπειρος) Σερβέτ Τσετίν. Οι αλλαγές αφορούν το ρόστερ. Τα οικονομικά του συλλόγου είναι ικανοποιητικά (αρκεί αυτό για να κάνει διαφορά σε αυτό το επίπεδο στην Τουρκία), ωστόσο ούτε ποσοτικά έχουν καλυφθεί οι +10 αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών του βασικού περυσινού rotation. Ξεχωρίζει ο παιχταράς, αλλά άκρως προβληματικός Ροντρίγκες (εξτρέμ, δανεικός από Ντ. Κιέβου), αλλά είναι… ένας, με τα κενά στο ρόστερ να χάσκουν.  Ελπιδοφόρα η εικόνα στα φιλικά (αήττητη σε 6, 4-2-0), σε κάθε περίπτωση αποτελεί ερωτηματικό. Μεγάλο.  

ΑΛΑΝΙΑΣΠΟΡ 

Κακή και αναντίστοιχη φιλοδοξιών και επένδυσης η περυσινή σεζόν της. Δυσκολεύτηκε αρκετά, δεν βρήκε ποτέ χημεία και κατέληξε να αποφεύγει στο φινάλε τον υποβιβασμό (είχε σωθεί πάντως 3 αγωνιστικές νωρίτερα από το τέλος). Στον πάγκο στηρίζεται ο (καλός) Ομέρ Ερντογάν, με την… φάμπρικα των αλλαγών να διατηρείται και αυτό το καλοκαίρι: μια ντουζίνα ως τώρα οι προσθήκες της (στο top-5 αυτών με τις περισσότερες στη Super Lig), μόλις τρεις όμως με εμπειρία από το τουρκικό πρωτάθλημα και γενικά χωρίς την επιβεβλημένη – λόγω κανονιστικού πλαισίου πλέον – ποιότητα στους γηγενείς. Τίποτα ξεκάθαρο και μάλλον αρνητικό το τελικό πρόσημο στα φιλικά (2-2-2, όλα g/g, τα 4 εξ αυτών over, οι νίκες της σημειώθηκαν στα δύο πρώτα παιχνίδια), στοχεύει – και πάλι – ψηλά. Αν «δέσει» γρήγορα, δικαιολογούνται οι βλέψεις, αλλιώς…  

STOIXIMAN REWARDS: ΟΛΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ*

ΓΚΑΖΙΑΝΤΕΠ 

H μία από τις δύο ομάδες που τσάκισαν οι περυσινοί σεισμοί. Αποχώρησε μεσούσης της σεζόν (δεν γίνονταν αλλιώς) και πλέον προσπαθεί, όπως και η πόλη και η περιοχή να επιστρέψει. Στα θετικά ότι παρότι τα πάντα ακόμη είναι καταλυτικά επηρεασμένα από τον Εγκέλαδο, παρότι τα οικονομικά (αναμενόμενα) δεν είναι τα καλύτερα, κατάφερε να κρατήσει σχεδόν όλους (14) από αυτούς που έφυγαν για να παίξουν δανεικοί μετά τους σεισμούς. Τα ηνία ανέλαβε ο 41χρονος rookie σε πάγκους, Ερντάλ Γκιουνές, με την εικόνα στα φιλικά να είναι ενδεικτική και του στάτους και των συνεχιζόμενων δυσκολιών: καμία νίκη σε 5 (4 ισοπαλίες), χωρίς να… τρομάζουν οι αντίπαλοι σε αυτά τα παιχνίδια. Η συμπάθεια και η (γεω)πολιτική λογικά θα είναι ευνοϊκές, αβέβαιο όμως αν στο χορτάρι θα είναι και επαρκείς.  

ΧΑΤΑΪΣΠΟΡ 

Η δεύτερη ομάδα-θύμα του καταστροφικού Εγκέλαδου. Τα ίδια ισχύουν και στην Αντιόχεια σε επίπεδο υποδομών, ψυχολογίας και ευρύτερου κλίματος όπως και στο Γκαζιαντέπ. Σε επίπεδο ομάδας και αντιμετώπισης όμως, η προσέγγιση είναι κατά τι διαφορετική. Και εδώ, ναι, επέστρεψαν οι περισσότεροι δανεικοί, ωστόσο η μεταγραφική δραστηριότητα δεν εξαντλήθηκε σε αυτούς μιας και έχουν ήδη γίνει 14 προσθήκες (μόλις ένας πάνω από τα 30, άλλοι δύο ξεπερνάνε τα 27). Πολυπληθής συνεπώς η βάση που διαχειρίζεται ο κόουτς Ντεμιρέλ (παρέμεινε), με την πόλη να συντάσσεται απόλυτα με την ομάδα. Εύλογα – όπως και με την Γκαζιαντέπ –αναμένεται συναισθηματική και γεωπολιτική υποστήριξη, με την εικόνα της στα φιλικά να είναι θετικότατη (επικράτησε στα 3 από τα 4 τελευταία, μεταξύ αυτών κάνοντας ένα εντυπωσιακό 6-1 επί της Σαλερνιτάνα στο προτελευταίο).  

ΣΑΜΣΟΥΝΣΠΟΡ 

Ενδεικτικό της σοβαρότητας του πρότζεκτ το ότι πέρυσι, μετά από 5 αγωνιστικές και έχοντας υποστεί 2 ήττες, άλλαξε προπονητή, δελεάζοντας τον επί δεκαετίας κουμανταδόρο της Αλτινορντού, ομάδας με το καλύτερο αναπτυξιακό πρόγραμμα στην Τουρκία, τον Χουσέιν Ερόγλου. Έκτοτε πήγε… τρένο, στις επόμενες 31 αγωνιστικές υπέστη μόνο 1 ήττα και πανηγυρικά, ως πρωταθλήτρια (και με +10 από τη 2η Ρίζεσπορ) επέστρεψε στη Super Lig μετά από 11 χρόνια. Λεφτά υπάρχουν, το project προβλέπει εδραίωση, αναμενόμενη η επιδίωξη αναβάθμισης του δυναμικού (με καλύτερες προσθήκες τους προερχόμενους από τη Γαλατά, Τούρκους διεθνείς, χαφ Ανταλιαλί και εξτρέμ Κιλίντς εξτρέμ), προφανώς χωρίς να αλλάξει τίποτα στον πάγκο. Όλα τα υλικά – φαίνεται πως – υπάρχουν. Αν «δέσει» γρήγορα, έχει τις προϋποθέσεις να γίνει δεύτερη Ντεμίρσπορ, να μην θυμίζει σε τίποτα νεοπροβιβασθείσα ομάδα.  

ΡΙΖΕΣΠΟΡ 

Άλλη μια επιστροφή. Παρότι έκανε ό,τι μπορούσε στο περυσινό φινάλε (1 νίκη στις 4 τελευταίες αγωνιστικές) για να χάσει το δεύτερο απ’ ευθείας εισιτήριο ανόδου, το πήρε στον πόντο, επανερχόμενη στα «σαλόνια» ύστερα από δύο χρόνια. Φινάλε που κόστισε πάντως στον Μπουλέντ Κορκμάζ, με τον (φέρελπι, παρότι στάσιμο τελευταία) Ιλχάν Παλούτ να τον διαδέχεται στον πάγκο. Σίγουρα, αναβάθμιση, το δυσάρεστο για τους «πράσινος» είναι πως μέχρι στιγμής τουλάχιστον μοιάζει να είναι η μόνη που έχει συντελεστεί στο καλοκαίρι τους. Λίγα, ελάχιστα πράγματα μεταγραφικά, δεν διαφοροποιούν το ποιοτικό επίπεδο τους και συγκριτικά με τον ανταγωνισμό τους καθιστούν μεταξύ των βασικών υποψηφίων για την αποφυγή του υποβιβασμού. Και κρίνοντας από τα αποτελέσματα των φιλικών (0-2-3, πετυχαίνοντας μόλις 1 γκολ), με τις πιθανότητες σαφώς εναντίον τους.  

ΠΕΝΤΙΚΣΠΟΡ 

Ο… Ακράτητος της Τουρκίας. Πέρυσι για πρώτη φορά στην 72χρονη ιστορία της ανέβηκε στην 1η κατηγορία. Και μέσω των μπαράζ, πανηγύρισε δεύτερο διαδοχικό προβιβασμό, φτάνοντας πλέον στα «σαλόνια». Εκτιμώντας το αρκετά καλό οικονομικό της υπόβαθρο, ανταποκρίνεται και ταιριάζει πλήρως στον χαρακτηρισμό. Μικρή – και αναμενόμενα στο χάος της Πόλης – η υποστήριξη που έχει, ενδεικτικό το (γραφικότατο) γηπεδάκι που τη φιλοξενεί, μόλις 2.500 θέσεων (δεν είναι σίγουρο πως αυτό θα χρησιμοποιήσει, τουλάχιστον σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της). Στον πάγκο αμετακίνητος ο προπονητής των δύο ανόδων, ο Οσμάν Οζκοϊλού, το ρόστερ εμπλουτίστηκε με πολλούς και έμπειρους, τόσο ηλικιακά όσο και για την  κατηγορία, αυτονόητο πως χρειάζεται χρόνο και τύχη για να εξασφαλίσει την παραμονή της, κάτι που αποτελεί τον μόνο στόχο της.  

 Αντώνης Οικονομίδης

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!