Αφιέρωμα Α' Ιταλίας 2023-24

Αν το να γράφεις αφιέρωμα για τη δεύτερη κατηγορία του calcio αποτελεί «ρουτίνα» – κάνοντάς το για έκτη διαδοχική σεζόν – το να αγγίζεις για πρώτη φορά την «ιερή» Serie A, όσο και αν την παρακολουθείς αδιάλειπτα τριάντα περίπου χρόνια, δημιουργεί ένα ρίγος αλλά και ένα τρέμουλο στα χέρια τη στιγμή που διατυπώνονται αυτές οι προτάσεις.

Καμπιονάτο λοιπόν! Τι όμορφα που ακούγεται! Ευχαριστώ θερμά τον Πάνο Γαρίδη που με έκρινε ιδανικό διάδοχο. Βαριά η κληρονομιά!

Και τι δεν έχει ζήσει ο Πάνος όλα τα χρόνια που επιμελείται τις αναλύσεις. Μέχρι και πρωτάθλημα στη Νάπολι μετά από 33 χρόνια έδωσε! Όλα αυτά ενώ τον Αύγουστο του 2022 οι «παρτενοπέι» ξεκινούσαν μία μεταβατική ποδοσφαιρική χρονιά έχοντας χάσει πολλά βασικά στελέχη. Και όμως! Έραψαν πανάξια το σκουντέτο στη φανέλα και μάλιστα φιλοδοξούν να επαναλάβουν το κατόρθωμά τους!

Και γιατί όχι; Δύο οι σημαντικές αλλαγές στους «γαλάζιους» που κατά τ’ άλλα διατήρησαν (σχεδόν) ατόφια την περσινή ομάδα. Η πρώτη αφορά τον πάγκο, με τον Γκαρσία να αντικαθιστά τον Λουτσιάνο Σπαλέτι. Η δεύτερη στο κέντρο της άμυνας. Με τον Κιμ να πιάνει 50 εκατομμύρια το κλαμπ του έβαλε κορδελίτσα και τον έστειλε στο Μόναχο και την Μπάγερν. Ο διάδοχος πάντως (θα τα πούμε πιο κάτω) δίνει υποσχέσεις πως δεν θα φανεί κενό. Παρά τη μεγάλη επιμονή των Αράβων ο Όσιμεν μοιάζει να μην το κουνάει, ο Ντε Λαουρένιτς δεν ψήθηκε ούτε από τα 200 «χαρτιά» που στρώθηκαν στα πόδια του και όλα δείχνουν πως οι δύο πλευρές θα ανανεώσουν τους όρκους τους με ευνοϊκότερους όρους για τον Νιγηριανό φορ.

Αρχές Ιουλίου η Ίντερ φάνταζε φαβορί για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Ο Ινζάγκι ανανέωσε, το κλαμπ κινήθηκε γρήγορα στο μεταγραφικό παζάρι, απέκτησε βάθος, «πέταξε» από πάνω χρόνια στο μέσο όρο ηλικίας, κάπου εκεί όμως το πράγμα κόλλησε. Αναζητούσε μετά μανίας βασικό κίπερ και 9άρι. Μπήκε Αύγουστος για να τα βρει με τον Σόμερ (της Μπάγερν). Λίγο αργότερα ήρθε και ο Αουντέρο από τη Σαμπντόρια συνθέτοντας ικανότατο δίδυμο κάτω από την εστία. Διψήφιος ο αριθμός των ονομάτων για τον φορ. Τελικά φτάσαμε 14 Αυγούστου για να έρθει ο Αρναούτοβιτς από την Μπολόνια. Άρα Λαουτάρο, Τουράμ βασικοί  και μετά.. προσευχές!

Η Μίλαν φαίνεται να αλλάζει επίπεδο όσον αφορά την ταχύτητα και τη δημιουργία ή μάλλον για να το θέσουμε πιο σωστά, φαίνεται να θέλει να αλλάξει επίπεδο. Ακόμα στην προσπάθεια βρίσκεται. Βάσει δείγματος στα φιλικά δεν θα είναι εύκολο να τα καταφέρει, το υλικό όμως υπάρχει. Θα χρειαστεί υπομονή αλλά και τύχη ώστε να πάρει τα αποτελέσματα που θα της δώσουν ηρεμία ώστε να δουλέψει καλύτερα.

Η Γιουβέντους το πήγαινε για ολική επανάσταση το καλοκαίρι, τελικά δεν άλλαξαν πολλά. «Απαλλαγμένη» από ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και με βασικό στόχο να βρεθεί στην πρώτη τετράδα μπορεί να τα πάει και καλύτερα απ’ ότι ελπίζει. Πολλά θα εξαρτηθούν από συγκεκριμένες μονάδες αλλά και τις σχέσεις στα αποδυτήρια. Άκρως θετικό πως ο Γουεά δείχνει εξαιρετικά επίπεδα προσαρμογής. Αν πάντως τελικά ολοκληρωθεί η απόκτηση Μπεράρντι που κάθε καλοκαίρι αποτελεί σήριαλ (σαν τον λύκο με τα πρόβατα θα την πάθουμε, θα ολοκληρωθεί και θα νομίζουμε πως είναι φάρσα) μπορεί να προσφέρει πολλά στη γραμμή κρούσης.

Τη Ρόμα την περιμένουμε πιο ομάδα του Μουρίνιο από ποτέ. Οι τελευταίες «πινελιές» δε στα χαφ αφήνουμε υποσχέσεις για μεγάλα πράγματα. Αν έρθει και ένας επιθετικός.. Στη Λάτσιο από την άλλη η κατάσταση είναι περίεργη. Όχι ιδιαίτερα καλή, λίγες οι κινήσεις. Κενά υπάρχουν. Πιο πολύ τύπου «βλέποντας και κάνοντας». Η Φιορεντίνα για την ώρα προβληματίζει, ίσως μία πρόκριση στους ομίλους του Κόνφερενς βελτιώσει την ψυχολογία και μαζί το αγωνιστικό σκέλος. Μεγαλύτερη ανυπομονησία υπάρχει για την Αταλάντα του Γκασπερίνι. Η «Ντέα» άλλαξε πολλά και δικαιούται να κοιτάει ψηλά.

Όσον αφορά τον υποβιβασμό, Φροζινόνε, Βερόνα ξεκινούν από την τελευταία σειρά Λέτσε, Κάλιαρι βρίσκονται ελάχιστα πιο μπροστά, ενώ στο γκρουπ ασφαλώς συμπεριλαμβάνονται και οι Έμπολι, Σαλερνιτάνα, Τζένοα. Στην τελευταία επικρατεί ενθουσιασμός για την επιστροφή στην Α. Ενδεικτικό πως έσπασε κάθε ρεκόρ στη διάθεση εισιτηρίων διαρκείας, ξεπερνώντας ακόμα και τη χρονιά που είχε πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο.

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

Σύστημα Διεξαγωγής

Οι ομάδες που θα τερματίσουν στις τέσσερις πρώτες θέσεις παίρνουν το εισιτήριο για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ο 5ος της βαθμολογίας και ο Κυπελλούχος για όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ, ο 6ος για τα πλέι οφ του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ. Οι τρεις τελευταίες υποβιβάζονται. Το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται στις 26/05/2024. Θα υπάρξει μόλις μία εμβόλιμη αγωνιστική. Στις 27 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο της έκτης «στροφής». Αντίστοιχα θα υπάρξουν και τέσσερις διακοπές: 10 Σεπτεμβρίου, 15 Οκτωβρίου, 19 Νοεμβρίου και 24 Μαρτίου λόγω υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων. Ιδιαιτερότητα φέτος πως δεν θα έχουμε διακοπή Χριστουγέννων! Οι ομάδες θα μπουν στο γήπεδο τόσο στις 30 Δεκεμβρίου, όσο και στις 6 Ιανουαρίου. Ανήμερα των Φώτων θα εξαιρεθούν Νάπολι, Ίντερ, Λάτσιο, Φιορεντίνα που θα αναμετρηθούν για την κατάκτηση του ιταλικού Σούπερ Καπ.

Κριτήρια Ισοβαθμίας

Σε περίπτωση ισοβαθμίας ισχύουν κατά σειρά:

1. Μεταξύ τους παιχνίδια
2. Διαφορά τερμάτων στα μεταξύ τους παιχνίδια
3. Συνολική διαφορά τερμάτων
4. Καλύτερη επίθεση
5. Κλήρωση

Αν δύο ομάδες ισοβαθμήσουν στο τέλος της σεζόν και πρέπει να κριθεί ο τίτλος του πρωταθλητή ή η παραμονή στην κατηγορία, τότε θα διεξαχθεί μπαράζ με διπλά παιχνίδια, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα των μεταξύ τους αγώνων στην κανονική περίοδο.

Οι δέκα καλύτερες μεταγραφές

Μακροχρόνια στοιχήματα

Δίκαιο φαβορί η Ίντερ, με τις Νάπολι, Μίλαν να προβάλουν ως κύριες ανταγωνίστριες των «νερατζούρι» στη μάχη για το σκουντέτο. Εντύπωση – στα δικά μου μάτια τουλάχιστον – προκαλεί το γεγονός πως στις περισσότερες εταιρείες η με τις τόσες παθογένειες Γιουβέντους προσφέρεται σε μικρότερη τιμή από τη Μίλαν.

Πραγματικά φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολο κάποια εκ των τεσσάρων που αναφέρθηκαν στην από πάνω παράγραφο να μην βρεθεί στην πρώτη τετράδα αποτυγχάνοντας να κερδίσει ένα «εισιτήριο» για το Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2024-25. Αν κάποια φαίνεται ικανή να «σπάσει» το παρεάκι, έχοντας και πάλι ρόλο αουτσάιντερ, είναι η Ρόμα.

Η «μάχη» της Ευρώπης – θεωρητικά πάντα – περιλαμβάνει τα δύο κλαμπ της Ρώμης, μαζί με τις Αταλάντα, Φιορεντίνα. Κρίνοντας από τη μεταγραφική ενίσχυση αλλά και την εικόνα των φιλικών, μπορεί να δούμε πολύ ωραία πράγματα φέτος από τους «νερατζούρι» του Γκασπερίνι. Ειδικά αν έρθει και ο Ντε Κέτελαρ (μπορεί να ταιριάξει ιδανικά) δύσκολα να μείνουν εκτός εξάδας.

Να μπει στην πρώτη τετράδα έχει φέτος στόχο η Ρόμα. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρει η δυναμική της είναι για πεντάδα. Δύσκολα να επαναλάβει το περσινό «θαύμα» η Λάτσιο. Έχασε πολύτιμες μονάδες, δεν έχει ενισχυθεί όσο πρέπει, ενώ οι υποχρεώσεις στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πιθανό να στοιχίσουν επιπλέον βαθμούς στο πρωτάθλημα.

Μπορεί η Φροζινόνε πέρσι να εντυπωσίασε στο πρωτάθλημα της Serie B κατακτώντας με πανηγυρικό τρόπο πρωτάθλημα και απευθείας άνοδο, ωστόσο φέτος φαντάζει φαβορί όχι μόνο για τον υποβιβασμό, αλλά και για την τελευταία θέση. Τζένοα, Κάλιαρι που την ακολούθησαν φαίνεται να αναπτύσσουν δυναμική ικανή να την προσπεράσουν, ενώ όλες οι υπόλοιπες που ανήκουν στο γκρουπ που θα δώσει μάχη για την παραμονή, έχουν πολύτιμες παραστάσεις.

Με το ανάλογο ρίσκο, όσον αφορά τις θέσεις του υποβιβασμού, μία ακόμα επιλογή μπορούσε να είναι ο υποβιβασμός της Βερόνα. Πέρσι τη γλίτωσε «παρά τρίχα» κερδίζοντας στο μπαράζ τη Σπέτσια. Φέτος – κρίνοντας από τον ανταγωνισμό – οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της.

ΟΜΑΔΕΣ

Νάπολι

Το γεγονός πως το πρωτάθλημα επέστρεψε στη Νάπολι μετά από 33 χρόνια τα λέει όλα! Ντελίριο! Όχι μόνο στην πόλη! Σε κάθε γωνιά του κόσμου που υπάρχουν οπαδοί των «παρτενοπέι». Έκανε μάλιστα υγιεινό περίπατο επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστη σταθερότητα και αποδίδοντας παράλληλα (τις περισσότερες φορές) ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Ουσιαστικά θα παρακολουθήσουμε ξανά την ίδια ομάδα. Με μεγαλύτερη πλέον αυτοπεποίθηση. Η ατάκα του Κβαρατσκέλια τα λέει όλα. «Όποιος νομίζει πως μπορεί να μας πάρει τον τίτλο ας προσπαθήσει να το κάνει»! Έμεινε ίδια κατά 10/11. Μοναδική απώλεια ο στόπερ Κιμ που πήγε στην Μπάγερν Μονάχου έναντι 50 εκ. Δέκα από αυτά δόθηκαν στην Μπραγκαντίνο προκειμένου να κάνει δικό της τον διάδοχο του Κορεάτη που ακούει στο όνομα Νάταν. Η μεγαλύτερη αλλαγή αφορά τον πάγκο, αφού ο Λουτσιάνο Σπαλέτι αποτελεί παρελθόν από την τεχνική ηγεσία, με τον Γάλλο Λουίς Γκαρσία να κρίνεται ο ιδανικός για να τον αντικαταστήσει. Το άγχος των «γαλάζιων» οπαδών σχετικά με το ενδεχόμενο πώλησης του Όσιμεν μέρα με τη μέρα εξασθενεί, με τον Νιγηριανό να είναι έτοιμος να επεκτείνει το συμβόλαιό του με ευνοϊκότερους όρους.

Ξεκινάει με στόχο το πρωτάθλημα. Δύσκολο – και βάσει προϊστορίας, στατιστικής – να τα καταφέρει. Φαντάζει ακόμα πιο δύσκολο να μην είναι στις τρεις πρώτες θέσεις.

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

Λάτσιο

Μόνη ομάδα της οποίας είδε την πλάτη την περσινή σεζόν ήταν η πρωταθλήτρια Νάπολι! Κόντρα σε όλα τα προβλήματα πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία και χάρη στη σταθερότητα που επέδειξε αλλά και στα σκαμπανεβάσματα – απογοήτευση των αντιπάλων έκοψε το νήμα δεύτερη.

Ο Μαουρίτσιο Σάρι διατηρήθηκε στον πάγκο, ωστόσο οι σχέσεις με τον ισχυρό άντρα του συλλόγου Λοτίτο μόνο καλές δεν είναι. Το γυαλί μοιάζει να έχει ραγίσει. Οι διαφωνίες είναι έντονες και το μέλλον αβέβαιο. Ο Μιλίνκοβιτς – Σάβιτς προτίμησε τα (υπερβολικά πολλά) χρήματα των Αράβων, πίεσε και κατάφερε να πωληθεί. Αντίο είπε και ο 19χρονος ταλαντούχος επιτελικός μέσος Ρομέρο (Μίλαν), ενώ ο Ράντου κρέμασε τα παπούτσια του. Άργησε πολύ να κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι και αυτό έγινε μόνο αφού η πίεση και τα νεύρα χτύπησαν κόκκινο.

Όλα αυτά ενώ έχει εξασφαλισμένα τα χρήματα από τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, συν εκείνα της πώλησης του Μιλίνκοβιτς – Σάβιτς (εδώ κολλάει η γκρίνια). Ο Καμάντα αναμένεται να προσφέρει σημαντικά στα χαφ, ενώ αποκτήθηκαν και οι Καστεγιάνος (από το MLS), Ίσακσεν (Μίντιλαντ) για τη γραμμή κρούσης.

Θα χρειαστεί περισσότερα ώστε να αντέξει σε μία χρονιά που μεταξύ άλλων θα λάβει μέρος και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Με τον ανταγωνισμό που υπάρχει οτιδήποτε πάνω από την έκτη θέση θα πρόκειται για επιτυχία.

Ίντερ

Επιτυχημένη κρίνεται η περσινή σεζόν. Πήρε τρόπαιο (Κύπελλο), βρήκε θέση στην πρώτη τετράδα βάζοντας στα ταμεία της τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, χάνοντας στον τελικό της Πόλης από της Σίτι στις λεπτομέρειες και με την τύχη να της γυρνά την πλάτη.

Όλα αυτά είχαν αποτέλεσμα τη μεταστροφή του άσχημου κλίματος που υπήρχε για τον τεχνικό Ιντζάγκι. Ειδικά μετά τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό που οι οπαδοί χρέωναν στον Ιταλό προπονητή είναι η αδυναμία της ομάδας να βρει σταθερότητα και να «καθαρίσει» παιχνίδια που έχει ρόλο αφεντικού. Μπορεί ο Ιντζάγκι να θεωρείται αυθεντία σε νοκ άουτ ματς (ο μίστερ Κύπελλο, όπως τον αποκαλούν), ωστόσο το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος και εκεί υπάρχει πρόβλημα.

Οι δικαιολογίες στέρεψαν. Στόχος όλων φέτος ο τίτλος και τίποτα άλλο. Ο κορμός διατηρήθηκε, ο Κουαδράδο ήρθε να προσφέρει πολύτιμες βοήθειες στα άκρα. Ο Δανός στόπερ Μπίσεκ μοιάζει να κουμπώνει αρμονικά στα θέλω της ομάδας, ο Φρατέζι είναι ένα ακόμα «εργαλείο» στα χαφ, ο Τουράμ σπουδαία μεταγραφή.

Σόμερ (Μπάγερν) και Αουντέρο (Σαμπντόρια), παρά το γεγονός πως άργησαν να έρθουν συνθέτουν ένα ιδιαίτερα αξιόλογο σύνολο κάτω από την εστία. Εκεί που έμεινε μετεξεταστέα είναι στο «9». Πολλά τα ονόματα, για να καταλήξει στον τίμιο αλλά ανεπαρκή (θεωρητικά τουλάχιστον) για το μέγεθος της ομάδας Αρναούτοβιτς από την Μπολόνια. Πολλά θα εξαρτηθούν από την εκκίνηση και το βαθμό προσαρμοστικότητας των νέων.

Μίλαν

Μόνο το γεγονός πως απέκτησε 8 παίκτες την τοποθετεί στην πρώτη θέση μεταξύ όλων των ομάδων στα πέντε πιο προηγμένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Κανείς δεν επένδυσε το καλοκαίρι όσο οι Μονκάντα και Φουρλάνι που έχουν το γενικό πρόσταγμα! Ούτε καν οι Άραβες της Παρί Σεν Ζερμέν ή η «Βασίλισσα» Ρεάλ. Τα χρήματα βέβαια που ξοδεύτηκαν είναι ένα άλλο ζήτημα!

Μία νέα Μίλαν χτίζεται φέτος από τον τεχνικό Πιόλι, ο οποίος διατηρήθηκε στη θέση του. Νέο σύστημα (4-3-3 αντί του 4-2-3-1), πολλά νέα πρόσωπα, χαμηλότερος μέσος όρος ηλικίας, περισσότερο τρέξιμο, μεγαλύτερη δημιουργία, πιο πολλές λύσεις, βάθος στον πάγκο και θεμέλια με το βλέμμα στο μέλλον.

Αναβάθμιση παντού. Σπορτιέλο (Αταλάντα) αντί Ταταρουσάνου για εναλλακτική του Μενιάν. Λόφτους Τσικ (Τσέλσι), Ρέιντερς (Άλκμααρ), Μούσα (Βαλένθια) αναμένεται να συνθέσουν τη νέα τριπλέτα στα χαφ. Πούλισικ (Τσέλσι), Τσουκβέζε (Βιγιαρεάλ) φέρνουν ταχύτητα και το απρόβλεπτο μπροστά, ενώ Οκαφόρ (Σάτσμπουργκ), Ρομέρο (Λάτσιο) αποτελούν εναλλακτικές ποιότητας.

Τονάλι (μέσος), Ντίαζ (επιτελικός), Ιμπραχίμοβιτς (τέλος καριέρας), Ρέμπιτς (εξτρέμ), Ντεστ (μπακ, τέλος δανεισμού) αποχώρησαν. Δεν σταματά να ψάχνει το κάτι παραπάνω, κυρίως στην άμυνα.

Όπως τονίζουν άπαντες φέτος δεν θα αρκεστούν σε μία μέτρια σεζόν όπως η περσινή (4η θέση στο πρωτάθλημα, ημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ) και βάζουν κοιτάνε ψηλά, μέχρι το σκουντέτο.

Αταλάντα

Μάλλον τιμητική φαντάζει η περσινή θέση που κατέλαβε βάσει συνολικής εικόνας. Στο τέλος κράτησε τα προσχήματα καταφέρνοντας να πλασαριστεί 5η. Το φετινό καλοκαίρι προχώρησε σε ολική αναδόμηση θυμίζοντας «παλιές» καλές εποχές, πάντα έχοντας σε ρόλο αρχιτέκτονα τον Τζανπιέρο Γκασπερίνι.

Γέμισε τα ταμεία της πουλώντας το πιο δυνατό της περιουσιακό στοιχείο (Χόλιουντ – 85 εκ. στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), ενώ είπε «αντίο» και στους Σπορτιέλο (τερματοφύλακας – Μίλαν), Μπογκά (επιθετικός – Νις). Από εκεί και μετά φρόντισε να δώσει βάθος στον πάγκο αλλά και να κάνει εντύπωση με κινήσεις από το πάνω ράφι. Κολάσινατς (μπακ – Μαρσέιγ), Αντόπο (στόπερ – Τορίνο), Μπάκερ (στόπερ – Λεβερκούζεν) προσφέρουν σημαντικές επιλογές στην άμυνα, ενώ Τουρέ (Αλμερία), Σκαμάκα (Γουέστ Χαμ) δημιουργούν γραμμή κρούσης που υπόσχεται ωραία πράγματα. Λεπτομέρειες για να ολοκληρωθεί ο δανεισμός του Ντε Κέτελαρ (Μίλαν). Ετοιμάζεται για.. απογείωση!

Αν βρει σταθερότητα και τα κομμάτια του παζλ δέσουν μπορεί να χτυπήσει και τετράδα. Έκπληξη αν βρεθεί εκτός πρώτης εξάδας.

Ρόμα

Την πρώτη χρονιά του Ζοζέ Μουρίνιο στον πάγκο πανηγύρισε τον τίτλου του Κόνφερενς. Τη δεύτερη έφτασε στην πηγή (τελικό) του Γιουρόπα Λιγκ, ωστόσο δεν ήπιε νερό. Καθιερώνεται ως Ευρωπαία, αυτό όμως από μόνο του δεν αρκεί. Το Τσάμπιονς Λιγκ είναι αυτό που προσφέρει τα πολλά λεφτά, συνεπώς ζητούμενο είναι να μπορέσει να πλασαριστεί στην πρώτη τετράδα, αλλά και να «χτυπήσει» τίτλο, όπως το Κύπελλο που κρίνεται εφικτό.

Φέτος αναμένεται περισσότερο ομάδα Μουρίνιο από ποτέ. Εντικά (Άιντραχτ), Βίνια (Μπόρνμουθ), Κρίστενσεν (Λιντς) δένουν την άμυνα, Αουάρ (Λιόν), Βιγιάρ (Χετάφε) φάνηκε αρχικά να ισχυροποιούν την μεσαία γραμμή. Υπήρξε όμως και συνέχεια! Παρέδες και Ρενάτο Σάντσες έφτασαν μαζί, το «Φιουμιτσίνο» έγινε «Ολίμπικο» και τα καλύτερα έρχονται!

Μοναδική εκκρεμότητα που παραμένει μετέωρη, μία θέση στην επίθεση. Ο «Μου» ήθελε Μοράτα, η διοίκηση Σκαμάκα. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και τελικά ο τελευταίος κατέληξε Αταλάντα. Και τώρα τρέχει αναζητώντας τον εκλεκτό.

Ικανή να βρεθεί στην πρώτη τετράδα, αν τερματίσει από 5η και κάτω θα πρόκειται για αποτυχία, πάντα σε συνάρτηση και με το τι θα κάνει σε Ευρώπη και Κύπελλο.

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

Γιουβέντους

Αναμφίβολα κανείς δεν θέλει να θυμάται την περσινή σεζόν. Αρχικά της αφαιρέθηκαν 15 βαθμοί, αργότερα επιστράφηκαν για να καταλήξει με -10 που την οδήγησε να τερματίσει 7η, θέση που την έστειλε στο Κόνφερενς. Έπειτα ήρθε η «καμπάνα» του αποκλεισμού για ένα έτος από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που κάθε άλλο παρά τη χάλασε! Δύσκολο να τη γλίτωνε. Από το να την «έτρωγε» για του χρόνου ρισκάροντας να απωλέσει έσοδα Τσάμπιονς Λιγκ, καλύτερα φέτος. Στην τελική κανείς δεν νοιάζεται για τη χαμένη ευκαιρία του Κόνφερενς. Ευκαιρία να επικεντρωθεί στο πρωτάθλημα.

Η «επανάσταση» του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι αποδείχθηκε πως δεν ήταν αγωνιστική. Μετρημένα στα δάχτυλα τα πάρε – δώσε. Περισσότερο το μυαλό των παικτών του ήθελε να πειράξει ώστε να ταρακουνηθούν και να αποδώσουν αυτό που ο ίδιος πιστεύει πως μπορούν. Αυτός που την πλήρωσε ήταν ο Μπονούτσια που τέθηκε εκτός ομάδας.

Η προετοιμασία ξεκίνησε χλομά. Όσο όμως ο καιρός περνούσε ξαφνικά εμφανίστηκε ο καλός Κιέζα, ο Βλάχοβιτς πήρε το «όπλο» του, αν δούμε και τον Πογκμπά να παίζει δύο σερί ματς, δεν θα μιλάμε για επανάσταση αλλά για «θαύμα»! Ευχάριστη έκπληξη ο Γουεά που δείχνει εντυπωσιακή πρόοδο όσον αφορά την προσαρμογή. Ο Αλέγκρι θέλει σαν τρελός τον Λουκάκου, καθώς όπως λέει με αυτόν η ομάδα θα χτυπήσει πρωτάθλημα. Ο κόσμος πάλι ούτε να ακούει για τον Βέλγο δεν θέλει.

Ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν προσθήκες. Μέχρι και ο – μαγειρεύω με τα υλικά που μου δίνουν – Αλέγκρι το ζήτησε. Τα 20εκ. από την πώληση Τζακάρια στη Μονακό έφεραν χρήματα που δεν περίμενε. Τα βρήκε με τον Μπεράρντι και μένει να συμφωνήσει με τη Σασσουόλο σε κίνηση που αν ολοκληρωθεί μπορεί να της προσφέρει πολλά, ενώ ίσως κινηθεί και για Άμραμπατ. Παρελθόν συγκριτικά με πέρσι οι Κουαδράδο (μπακ – Ίντερ), Ντι Μαρία (χαφ-εξτρέμ – Μπενφίκα), Παρέδες (χαφ – ΠΣΖ, τέλος δανεισμού).

Το λιγότερο που στοχεύει μία θέση στην πρώτη τετράδα του Τσάμπιονς Λιγκ ώστε να ανακτήσει λίγη από τη χαμένη της λάμψη αλλά και να πάρει οικονομική ένεση.

Φιορεντίνα

«Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία» μπορούσε να είναι ο τίτλος της περσινής σεζόν. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην 8η θέση χάνοντας το ευρωπαϊκό εισιτήριο, ήταν όμως μοιραίο μπαίνοντας στην τελική ευθεία κρατώντας όχι δύο αλλά τρία «καρπούζια». Το κρίμα για την ίδια είναι πως έπαιξε σε δύο τελικούς (Κυπέλλου Ιταλίας και Κόνφερενς Λιγκ) και γνώρισε ισάριθμες απογοητεύσεις.

Η απόφαση αποβολής της Γιουβέντους από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις προσφέρει μία δεύτερη ευκαιρία τοποθετώντας την στα πλέι οφ του Κόνφερενς Λιγκ που πέρσι ήταν φιναλίστ. Ευκαιρία να δώσει λάμψη στη σεζόν και να ανακτήσει τη χαμένη της αυτοπεποίθηση. Έπαιξε ελκυστικό ποδόσφαιρο, πολλές φορές όμως ξεχνούσε να παίξει άμυνα, ενώ ήταν υπερβολικά εύθραυστη.

Σαπονάρα (επιθετικός), Βενούτι (αμυντικός), Μπιάνκο (μέσος), Ράσμουνσεν (αμυντικός), Τέρτζιτς (αμυντικός), Ίγκορ (αμυντικός) δεν είναι απώλειες που την πόνεσαν. Μίνα (αμυντικός, Έβερτον), Παρίζι (αμυντικός, Έμπολι), Άρθουρ (μέσος, Λίβερπουλ), Ινφαντίνο (επιθετικός, Ροζάριο) κάλυψαν κάποια από τα κενά σε πρώτη φάση, ενώ ακολούθησε ντεμαράζ με τους Ενζολά (επιθετικός, Σπέτσια), Κρίστενσεν (τερματοφύλακας, Χέρτα), Μπελτράν (επιθετικός, Ρίβερ) να γίνονται κάτοικοι Φλωρεντίας και να προσφέρουν πραγματική αναβάθμιση. Βάσει εικόνας στα φιλικά πάντως, υπάρχει προβληματισμός.

Δεν φαίνεται να έχει θέση στην πρώτη πεντάδα και η λογική την τοποθετεί από το 6 έως το 8. Με μία ευρωπαϊκή θέση ασφαλώς θα είναι ευχαριστημένη, ωστόσο ο μεγάλος καημός είναι ένας τίτλος.

Μπολόνια

Θετικό το πρόσημο στην περσινή σεζόν που τη βρήκε να τερματίζει στο πρώτο μισό της κατάταξης και συγκεκριμένα στην ένατη θέση, στο -8 από ένα ευρωπαϊκό «εισιτήριο».

Ζητούμενο φέτος – συνεχίζοντας με τον Τιάγκο Μότα στον πάγκο – να βρει σταθερότητα και αν μπορέσει να πετύχει κάτι ακόμα καλύτερο. Καμπιάσο (αμυντικός), Κυριακόπουλος (αμυντικός), Μέντελ (μέσος, Σανσόνε (εξτρέμ), Σοριάνο (μεσοεπιθετικός) δεν μένουν πια εδώ. Ελ Αζουζί (Ουνιόν Σαν Ζιλουάζ), Μπερ (Ρεμς) τόνωσαν το κέντρο, ωστόσο θα χρειαστεί επιπλέον κινήσεις σε όλες τις γραμμές και ειδικά σε άμυνα και ειδικά στην επίθεση, όπου αποχαιρέτησε τον ηγέτη της Αρναούτοβιτς. Ο τελευταίος παραχωρήθηκε στην Ίντερ, καθώς το κλαμπ δεν μπορούσε να πει «όχι» ούτε στην τεράστια ευκαιρία που εμφανίστηκε για τον παίκτη, ούτε στα 8+2 εκ. των «νερατζούρι.

Ζητούμενο μία άνετη παραμονή, με ιδανικό σενάριο μία πορεία αντίστοιχη της περσινής. Όλα θα εξαρτηθούν από το «9» που θα έρθει. Αν πετύχει διάνα μπορεί να πλασαριστεί στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα.

Τορίνο

Η ολοκλήρωση της περσινής σεζόν τη βρήκε στη δέκατη θέση της κατάταξης. Δεν κινδύνεψε στο ελάχιστο. Πολύ μακριά από τη μάχη του υποβιβασμού. Πάλεψε για κάτι καλύτερο, ωστόσο δεν της βγήκε. Ανά διαστήματα ανέπτυξε δυναμική δείχνοντας πως με υπομονή και στήριξη μπορεί να μεγαλώσει.

Ο τεχνικός Γιούριτς ταίριαξε με το κλαμπ και κέρδισε τους παίκτες που προσαρμόστηκαν στο 3-4-2-1 που τους δίδαξε. Μετρημένες οι προσθήκες. Κύριο μέλημα η διατήρηση του κορμού, όπως και έγινε. Ο τερματοφύλακας Πόπα αποτέλεσε το πρώτο «χτύπημα», για να ακολουθήσει ο ακραίος Μπελανόβα (Ίντερ) και να συνεχίσει με την απόκτηση του μέσου Ταμέτζε από τη Βερόνα. Οι δύο τελευταίοι προορίζονται για βασικοί. Αναζητούσε το «κάτι» παραπάνω ώστε να ενισχύσει με περισσότερη ποιότητα τα χαφ και το βρήκε στο πρόσωπο του Βλάσιτς, ο οποίος επέστρεψε αφήνοντας τη Γουέστ Χαμ.

Αν συνεχίσει από εκεί που το άφησε πέρσι μπορεί να τα πάει και καλύτερα. Ο ανταγωνισμός θα είναι μεγάλος στα μεσαία στρώματα, είναι ικανή όμως να τον νικήσει. Άπαντες πάντως τονίζουν πως στόχος είναι η Ευρώπη!

Μόντσα

Στην πρώτη της σεζόν στην κατηγορία μετά την άνοδο από την Β φρόντισε να δείξει δυναμική. Δεν αγχώθηκε ποτέ για τον υποβιβασμό. Έφτασε (υπό προϋποθέσεις) να διεκδικεί μέχρι και ευρωπαϊκό «εισιτήριο», δεν τα κατάφερε, ωστόσο κανείς δεν «έσκασε» για αυτό. Ολοκλήρωσε στην 11η – πολύ τιμητική – θέση, μόλις στο -1 από το πρώτο μισό της κατάταξης.

Μεγάλο το σοκ της απώλειας του ιδιοκτήτη του κλαμπ Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με την ομάδα πλέον να περνάει στα χέρια των παιδιών του «Καβαλιέρε» και το πλάνο να συνεχίζεται χωρίς αλλαγές όπως τόνισε ο πρόεδρος Γκαλιάνι. Ο τεχνικός Παλαντίνο συνεχίζει στον πάγκο. Έχασε τον Σένσι (επιτελικός μέσος, τέλος δανεισμού από την Ίντερ) που τη βοήθησε σημαντικά πέρσι, δεν ήταν όμως η μοναδική απώλεια που την «πόνεσε», καθώς μία εβδομάδα πριν την πρεμιέρα του πρωταθλήματος αποχαιρέτησε τον βασικό αριστερό μπακ – χαφ Κάρλος Αουγκούστο που συνεχίζει στην Ίντερ.

Συνέχισε τη συνεργασία με τους «νερατζούρι» αφού βρίσκει «θησαυρούς». Σπουδαία προσθήκη αυτή του Γκαλιαρντίνι για το κέντρο, ενώ την ίδια διαδρομή έκαναν και οι Ντ’ Αμπρόζιο (μπακ), Καρμπόνι (φορ) δίνοντας επιπλέον ποιότητα αλλά και εμπειρία. Μαζί με αυτούς οι Κυριακόπουλος (αμυντικός) και Τσιταντίνι (αμυντικός). Η αναζήτηση για επιπλέον ενίσχυση συνεχίζεται. Ζητούμενο – έχοντας φροντίσει να κρατήσει τον κορμό – το βήμα παραπάνω συγκριτικά με πέρσι.

Ουντινέζε

Απέδωσε όμορφο ποδόσφαιρο ανά διαστήματα, αυτό όμως που τελικά θα έχει να θυμάται από πέρσι θα είναι κάποια καλά ματς. Εξαιρετικός ο πρώτος γύρος, ιδιαίτερα κακός ο δεύτερος. Δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα παραμονής. Ανεξήγητο ενώ πήγαινε καλά το γεγονός πως ξαφνικά άδειασε πνευματικά ξεμένοντας από στόχους.

Ο Αντρέα Σοτίλ διατηρήθηκε στον πάγκο και θα προσπαθήσει στη δεύτερή του σεζόν να βελτιώσει το σύνολο. Μεγαλύτερες απώλειες αυτές των Σάμαρτζιτς (μέσος, λεπτομέρειες για να ολοκληρωθεί η μετακίνησή του στην Ίντερ), Περέιρα (μέσος) και Μπεκάο (αμυντικός).

Τζεμούρα (αμυντικός – Μπόρνμουθ), Κίνα (μέσος, Γουότφορντ), Τζαγκάρα (μέσος, Μπιλμπάο), Καμπαζέλε (αμυντικός – Γουότφορντ), Φερέιρα (αμυντικός ως δανεικός – Γουότφορντ), Καμαρά (μέσος – Χάντερσφιλντ) και Λούκα (επιθετικός – Άγιαξ) κλείνουν τρύπες, άγνωστο όμως αν και κατά πόσο θα μπορέσουν να βοηθήσουν ουσιαστικά.

Ζητούμενο να εξασφαλίσει το συντομότερο την παραμονή και έπειτα να κοιτάξει ψηλότερα. Αν δεν ξεκινήσει καλά και αγχωθεί μπορεί και να έχει προβλήματα.

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

Σασσουόλο

Έχει σταματήσει εδώ και καιρό να εξελίσσει το πρότζεκτ. Χρειάζεται μία νέα αρχή – έμπνευση. Μία γρήγορη παραμονή και από εκεί και μετά κάποια – σκόρπια – καλά ματς είναι αυτό που παρακολουθούμε από αυτήν σταθερά τα τελευταία χρόνια.

Σε μία σεζόν που φαντάζει φωτοτυπία των προηγούμενων, ήρθε να προστεθεί η γκρίνια και η αβεβαιότητα, αφού όπως όλα δείχνουν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να αποχαιρετήσει τον αρχηγό της Μπεράρντι.  Νωρίτερα ο τεχνικός Ντιονίζι – που συνεχίζει στον πάγκο – είχε τονίσει πως εύχεται να μη χάσει άλλους βασικούς, ωστόσο γνώρισε την απογοήτευση.

Παρελθόν από την αρχή της μεταγραφικής περιόδου ο – ό,τι καλύτερο είχε – Φρατέζι (μέσος, πουλήθηκε στην Ίντερ). Την έξοδο είδαν και οι Κυριακόπουλος (αμυντικός), Μαρκίτσα (μέσος), Μούλντουρ (αμυντικός), Ροτζέιρο (αμυντικός). Κάλυψε τα κενά με τους Πιναμόντι (επιθετικός, Ίντερ), Βολπάτο (επιθετικός, Ρόμα), Μισόρι (επιθετικός, Ρόμα), Μουλατιέρι (επιθετικός, Φροζινόνε), Μπολόκα (αμυντικός, Φροζινόνε), Βίνα (αμυντικός, Μπόρνμουθ). Ασφαλώς αν τελικά φύγει ο Μπεράρντι πρέπει να καλύψει μία ακόμα (μεγάλη) τρύπα.

Χρειάζεται επιπλέον ενίσχυση σε όλες τις γραμμές και κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Πάντως δύσκολα θα κινδυνέψει.

Έμπολι

Άκρως επιτυχημένη η περσινή σεζόν μιας και κατάφερε να σωθεί και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση τερματίζοντας στο +12 από τη ζώνη του υποβιβασμού.

Δεν είχε λόγο να αλλάξει προπονητή με τον Πάολο Τζανέτι να συνεχίζει την εξέλιξη της ομάδας. Αρκετές οι αλλαγές στο φετινό ρόστερ, καθώς αφενός η καλές περσινές εμφανίσεις έφεραν αποχωρήσεις, αφετέρου είχε αρκετούς δανεικούς οι οποίοι επέστρεψαν στις ομάδες τους.

Η μισή ενδεκάδα αναμένεται να αποτελείται από νέους παίκτες, συνεπώς τίθεται και θέμα «δεσίματος» – συνοχής. Καπρίλε (τερματοφύλακας), Πετσέλα (μπακ), Ρανόκια (μέσος), Μαλντίνι (εξτρέμ) και Γκουάζι (εξτρέμ) αποκτήθηκαν και λογίζονται βασικοί. Αναζητά το «κάτι» παραπάνω κυρίως στη γραμμή κρούσης, έναν παίκτη που θα την ανεβάσει επίπεδο.

Αναμένεται να δώσει μάχη για την παραμονή, έχοντας όμως και παραστάσεις από πέρσι σίγουρα έχει προβάδισμα έναντι αρκετών ομάδων.

Σαλερνιτάνα

Ούτε ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της ομάδας δεν φανταζόταν πως η ολοκλήρωση του περσινού πρωταθλήματος θα την έβρισκε στο +11 από την γραμμή του υποβιβασμού, έχοντας βαδίσει στις τελευταίες αγωνιστικές χωρίς άγχος.

Τρίτη διαδοχική σεζόν στα σαλόνια του ιταλικού ποδοσφαίρου, με τον Πάουλο Σόουζα να συνεχίζει στον πάγκο. Απαίτηση του Πορτογάλου τεχνικού η διατήρηση του κορμού, κάτι που η διοίκηση έκανε πράξη, αφού η ενδεκάδα τουλάχιστον δεν πειράχτηκε, με εξαίρεση τους Βιλένα (μέσος), Πιάτεκ (επιθετικός).

Αναιμική η κίνηση στο μεταγραφικό παζάρι με τον τερματοφύλακα Κοστίλ να έρχεται από τη Λιλ ως μπακ απ του Οτσόα. Αναζητά ενίσχυση τόσο στη μεσαία γραμμή όσο και στην επίθεση, ζητούμενο όμως να αποκτήσει παίκτες καλύτερους από αυτούς που ήδη έχει ώστε να την ανεβάσουν επίπεδο.

Στόχος η παραμονή. Ξεκινώντας με τον ίδιο προπονητή και έχοντας διατηρήσει τον κορμό (αλλά και με το «Αρέκι» πραγματική έδρα) έχει προβάδισμα να τα καταφέρει.

Λέτσε

Αν κρίνουμε από το γεγονός πως δεν αξιοποίησε τον παράγοντα έδρα – κάτι που έφερε πολλές φορές αυξημένη γκρίνια από τους οπαδούς – η σωτηρία της περσινής περιόδου λογίζεται το λιγότερο ως κατόρθωμα.

Το διπλό στη Μόντσα ήταν το αποτέλεσμα που ουσιαστικά την κράτησε στην κατηγορία. Απέδειξε βέβαια πως ήξερε να παίζει για να μη χάσει έχοντας πειθαρχία στο τακτικό κομμάτι. Θα πορευτεί έχοντας στον πάγκο τον έμπειρο Ντ’ Αβέρσα, ο οποίος αντικατέστησε τον Μπαρόνι. Ο στόχος παραμένει ίδιος για φέτος μόνο που πλέον τα πράγματα είναι πιο δύσκολα.

Μεταξύ άλλων αποχαιρέτησε τον κορυφαίο της παίκτη (και αρχηγό) μέσο Χιούλμαντ, για τον οποίο η Σπόρτιγνκ έδωσε 20 εκατομμυρίων (!) και αποτελεί (ασφαλώς) τη μεγαλύτερη πώληση στην ιστορία του κλαμπ. Μία ακόμα αποχώρηση που πόνεσε εκείνη του στόπερ Ουμτιτί, κορυφαία αμυντικού πέρσι.

Κάμποσα τα κενά που πρέπει να καλυφθούν. Τα ταμεία έχουν γεμίσει οπότε όλο και κάτι θα γίνει, ωστόσο προμηνύεται δύσκολη χρονιά.

Βερόνα

Μέχρι και «θαύμα» χαρακτήρισαν κάποιοι την περσινή σωτηρία. Πολύ καλύτερος ο δεύτερος γύρος, ειδικά στην τελική ευθεία θύμισε «παλιά, καλή Βερόνα» με την αυλαία της κανονικής διάρκειας να τη βρίσκει ισόβαθμη με τη Σπέτσια. Την τελευταία αντιμετώπισε σε νοκ άουτ αγώνα μπαράζ. Είχε την ουσία και πανηγύρισε την παραμονή.

Εξίσου δύσκολη αναμένεται και η φετινή σεζόν. Μεγάλος ο ανταγωνισμός και οι κινήσεις της δεν εντυπωσιάζουν. Θα πορευτεί έχοντας στον πάγκο τον Μπαρόνι, ο οποίος τα δύο προηγούμενα χρόνια καθοδηγούσε τη Λέτσε.

Οι επιθετικοί Σαπονάρα (Φιορεντίνα) και Εμπουλά (Μαγιόρκα) αποτελούν τα μοναδικά «χτυπήματα» ως τώρα. Από τους δύο μόνο ο πρώτος αναμένεται να πάρει φανέλα βασικού στα άκρα της επίθεσης στο 4-2-3-1. Αναζητά παίκτες κυρίως για τα χαφ, δεν θα πει όμως όχι σε καμία καλή περίπτωση για άλλη θέση. Σε κάθε περίπτωση προμηνύεται δύσκολη χρονιά.

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!

Φροζινόνε

Ονειρεμένη η περσινή σεζόν στη Serie B. Η υπομονή της διοίκησης προς το πρόσωπο του τεχνικού Φάμπιο Γκρόσο τον οποίο διατήρησε στον πάγκο για την τρίτη διαδοχική σεζόν παρά τις προηγούμενες αποτυχίες επιβραβεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο. Πρώτη και καλύτερη!

Εκπληκτική η σταθερότητα που επέδειξε. Ομάδα από το Α μέχρι το Ω. Μετέτρεψε την έδρα της σε «κάστρο» καταφέρνοντας όχι μόνο να μη χάνει αλλά να μην δέχεται καν γκολ. Μόλις βρήκε τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει και ως φιλοξενούμενη οι υπόλοιπες ομάδες έβλεπαν μόνο τη σκόνη της.

Παρά την επιτυχία της ανόδου ο Γκρόσο αποτελεί παρελθόν με τον Ντι Φραντσέσκο να τον διαδέχεται. Επιπλέον πέρσι στηρίχθηκε αρκετά σε δανεικούς οι οποίοι επέστρεψαν στις ομάδες τους. Υποχρεωμένη να ενισχυθεί, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε. Σημαντικότερες προσθήκες αυτές των αμυντικών Μπρεσιανίνι (Κοζέντσα), Ρομανιόλι (Λέτσε), Μαρκίτσα (Σασσουόλο), ο μέσος Χαρούρι (Σασσουόλο) και ο επιθετικός Κούνι (Μπάγερν Μονάχου).

Στόχος η παραμονή αν και κρίνοντας από τον ανταγωνισμό φαντάζει εκ των φαβορί για τον υποβιβασμό.

Τζένοα

Από τη στιγμή που στην περσινή σεζόν τα ηνία της ομάδας πέρασαν στα χέρια του Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο πάτησε γκάζι και δεν κοίταξε πίσω. Απέκτησε χαρακτήρα, βρήκε ψυχολογία, μετέτρεψε την έδρα της σε «κάστρο» και με άμυνα γρανίτη έτρεξε σερί που την έφερε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος της 2ης κατηγορίας χαρίζοντάς της την άνοδο.

Τεράστιος ο ενθουσιασμός στις τάξεις της. Ενδεικτικό πως σημειώθηκε ρεκόρ στη διάθεση εισιτηρίων διαρκείας! Ο «Τζίλα» – ασφαλώς – παρέμεινε στο τιμόνι της ομάδας, ενώ όσον αφορά το ρόστερ προχώρησε σε προσεκτικές κινήσεις προκειμένου αφενός να τονώσει τη δυναμική, αφετέρου να μην χάσει τη συνοχή, έχοντας προτεραιότητα να κρατήσει τον κορμό.

Το 3-5-2 δεν αλλάζει. Μάρτιν (μπακ χαφ – Μάιντς) και Ρετέγκι (επιθετικός – Τίγκρε) οι ενδεκαδάτες προσθήκες αρχικά. Ακολούθησε η άφιξη του έμπειρου και άκρως ποιοτικού (ειδικά για τα δεδομένα και τους στόχους του κλαμπ) Μεσίας από τη Μίλαν. Μεγάλη κίνηση! Ο Λεάλι θα αποτελέσει καλή εναλλακτική στο τέρμα και ο Τόρσμπι (μέσος, Ουνιόν) μπορεί να προσφέρει σημαντικές βοήθειες στα χαφ.

Στόχος στην επιστροφή στα σαλόνια η παραμονή και μόνο. Με ώθηση από τον κόσμο και «όπλα» την έδρα, τη συνοχή και τον χαρακτήρα που έχει προσδώσει στο σύνολο ο Τζιλαρντίνο.

Κάλιαρι

Ο τεχνικός Κλάουντιο Ρανιέρι ήρθε πέρσι στα μέσα της σεζόν (λίγο πριν τα Χριστούγεννα) και σήμανε αντεπίθεση! Ο «Κλαύδιος» την αναγέννησε οδηγώντας την μέσω πλέι οφ της δεύτερης κατηγορίας στην πολυπόθητη άνοδο. Αυτή μάλιστα ήρθε με δραματικό τρόπο, χάρη σε γκολ στις καθυστερήσεις με το οποίο κέρδισε στο «Σαν Νικόλα» την Μπάρι 1-0 στη ρεβάνς των τελικών.

Ο Ρανιέρι ασφαλώς συνεχίζει στον πάγκο. Αρκετές και σημαντικές οι κινήσεις. Χρειαζόταν ενίσχυση και η διοίκηση το έκανε πράξη αποκτώντας τους Σκουφέ (τερματοφύλακας – Κλουζ), Αουτζέλο (μπακ – Σαμπντόρια), Σουλεμανα (κεντρικός χαφ – Βερόνα), Γιάνκτο (πλάγιος μέσος – Βερόνα) και Σομουρόντοφ (φορ) με τον τελευταίο να έρχεται ως δανεικός από τη Ρόμα προκειμένου να συνθέσει δίδυμο στη γραμμή κρούσης με τον Περουβιανό ηγέτη της ομάδας Λαπαντούλα.

Στόχος η παραμονή. Διαθέτει τεχνικό με μεγάλη εμπειρία, «καυτή» έδρα, ενώ ενισχύθηκε. Ικανή να τα καταφέρει.

Δημήτρης Λιαργκόβας

ΣΟΥΠΕΡ ΔΩΡΟ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ!