Αποχώρησε με την ισοπαλία με σκορ 1-1 από το Βίζμπαντεν στην προηγούμενη αγωνιστική. Η κατοχή μπάλας στο πρώτο 45λεπτο δεν της χάρισε κάτι. Ούτε καν ευκαιρίες. Πίσω είχε προβλήματα στις επιθέσεις δυναμισμού και δέχτηκε ένα γκολ (18′). Ισοφάρισε νωρίς (49′) στο δεύτερο 45λεπτο και αυτό τη βοήθησε. Καλύτερη ήταν σε αυτό το διάστημα, πιο σταθερή συνολικά και μόνιμα έδειχνε πιο κοντά στο να βρει δεύτερο τέρμα. Οχι ότι είχε πολλές ευκαιρίες βεβαίως.
Η ομάδα του Στέφαν Λάιτλ συμπλήρωσε τρία παιχνίδια δίχως νίκη (0-1-2) στο πρωτάθλημα και το τέλος της αγωνιστικής τη βρήκε να ανεβαίνει στην έκτη θέση της βαθμολογίας, σε μεγαλύτερη απόσταση εννέα βαθμών πίσω από τη θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την άνοδο και σε μικρότερη απόσταση οκτώ βαθμών πάνω τη θέση των παιχνιδιών διαβάθμισης για την παραμονή. Κάτι σαν «χρυσή» μετριότητα δηλαδή.
Εμείς από τη μεριά μας θα θυμίσουμε για πολλοστή φορά το πόσο σημαντικό είναι να προηγείται στα παιχνίδια της. Οταν το κατορθώνει βάζει και λίγη τακτική και διαχειρίζεται καλύτερα τα παιχνίδια της. Αν βρεθεί πίσω στο σκορ και αυξήσει τα ρίσκα, η άμυνά της γίνεται πιο εύθραυστη και αν δεν σκοράρει πολύ αποτυγχάνει. Η συνολική νοοτροπία της ως ομάδα είναι επιθετική, αλλά η σταθερότητα και η διάρκεια δεν είναι αρετές που τη χαρακτηρίζουν.
Απολογιστικά, σε έντεκα εντός έδρας δείγματα γραφής δεν έχει κατορθώσει να πείσει ή να αισθανθεί άνετα είτε απέναντι σε κλειστές άμυνες (Αρμίνια Μπίλεφελντ, Αννόβερο, Νυρεμβέργη, Χόλσταϊν Κιέλου, Γιάν Ρέγκενσμπουργκ, Αουε) είτε όχι (Μπόχουμ, Βέεν Βίζμπαντεν). Εξαίρεση ήταν το παιχνίδι με τη Ζανκτ Πάουλι όπου προηγήθηκε από μακρινό σουτ, με την Ντάρμσταντ εξαιτίας σημαντικών σφαλμάτων αυτής και εκείνο με την αρκετά προβληματική Ντινάμο Δρέσδης. Και η αμυντική της επίδοση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν θα προηγηθεί.