Υποδέχτηκε τη Μάιντς και τη νίκησε με 3-1. Μόλις στο 3′ άνοιξε το σκορ και η συνάντηση κύλησε μετά βαρετά. Η αντίπαλός της παρέμεινε παθητική, η ίδια ούτε ρίσκαρε ούτε ανέβαζε τον ρυθμό. Από πέναλτι (σε χέρι) έκανε το 2-0 στο 54′ και ο… ύπνος συνεχίστηκε μέχρι το 75′. Εκεί ανοίχτηκε κάπως η Μάιντς, μείωσε στη μοναδική ευκαιρία της, αντεπίθεση στο 90+4′ διαμόρφωσε το τελικό 3-1.
Την Τρίτη η Ντόρτμουντ ηττήθηκε εκτός έδρας με 4-0 από τον Αγιαξ στο πλαίσιο των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτογκόλ από στατική φάση και μακρινό σουτ την άφησαν νωρίς πίσω στο σκορ μα γενικά η εικόνα της ήταν απογοητευτική. Εμπαζε αμυντικά, δεν κυκλοφορούσε την μπάλα, δικαιολογημένα υπέστη την πιο βαριά ήττα στην ιστορία της στη διοργάνωση.
Η ομάδα του Μάρκο Ρόζε συνειδητοποίησε στο Αμστερνταμ πόσο πλασματική είναι η θέση της στο γερμανικό πρωτάθλημα. Εχουμε σημειώσει ξανά πως από πλευράς βαθμολογικής συγκομιδής είναι στην θεωρία «δυνατά» στο κόλπο του τίτλου αλλά αγωνιστικά δεν πείθει πως μπορεί να αμφισβητήσει την Μπάγερν.
Κατά τα λοιπά γύρισε και στα… φυσιολογικά της, ως προς το όσα φάμε και όσα βάλουμε με την διαφορά πως έπαιξε με καλή ομάδα και το «φάμε» πήγε ψηλά. Ακόμα και σε άσχημη βραδιά της μπορούσε να έχει σκοράρει μα δις ο Χάαλαντ δεν σκόραρε σε φάσεις που συνήθως «τελειώνει».
Ηταν επίσης το πρώτο της παιχνίδι μετά από τέσσερις επίσημες παρουσίες που δεν κατάφερε να ρίξει τον ρυθμό. Οχι ότι είχε κατορθώσει κάτι τρομερό στο ανασταλτικό κομμάτι με αυτή την προσέγγιση. Ανέπαφη εστία κράτησε μόνο στη 1/4 αποστολές της, απέναντι στη Σπόρτινγκ. Ανεβάζουμε επίσης, στα πέντε τα συνεχόμενα παιχνίδια της όπου επιθετικά δεν δημιούργησε πολλές ευκαιρίες.
