Έχω αρχίσει να σας κουράζω, ε; Κείμενο με φωτογραφία Μόντριτς τη Δευτέρα στα προγνωστικά Μουντιάλ, κείμενο με φωτογραφία Μόντριτς και σήμερα.
Τι να κάνω, έχω τις αδυναμίες μου. Και όσο σκέφτομαι ότι απόψε θα τον δούμε για τελευταία φορά σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου, με πιάνει μια μελαγχολία. Εκτός αν πιστεύετε ότι θα ξαναπαίξει με τη φανέλα τραπεζομάντηλο της Εθνικής του σε Μουντιάλ. Πιο πιθανό είναι να τον δούμε το 2026 (στα 41 του), παρά να περάσει η Κροατία στα ημιτελικά.
Δεν λέω, μια χαρά ομάδα είναι η «Χρβάτσκα», δουλεμένη, ένα κράμα εμπειρίας και νεανικότητας, αλλά η Βραζιλία βρίσκεται σε άλλο level. Όταν πατήσει το γκάζι, εξαφανίζεται. Έχει τρομερή άνεση στο παιχνίδι της. Βλέπεις τους παίκτες της να βγαίνουν… ατσαλάκωτοι από το γήπεδο, λες και αγωνίστηκαν μόνο για κανά 20λεπτο. Κρατάνε τις ανάσες τους, κάνουν διαχείριση δυνάμεων, ο καθένας έχει το ρόλο του και παίζει αυτό που του έχει ανατεθεί, δεν τρέχει άσκοπα δεξιά κι αριστερά.
ΣΟΥΠΕΡ ΠΡΟΣΦΟΡΑ* ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ IPHONE14!
Παραδίδει τη σκυτάλη
Ό,τι έγραψα για τη Βραζιλία, ΔΕΝ ισχύει για την Κροατία. Εδώ, υπάρχουν 3-4 βαριά ονόματα που κάνουν πολλές δουλειές μαζί. Έτσι έχει μάθει να παίζει τόσα χρόνια αυτή η ομάδα, έτσι έφτασε ψηλά (μην το ξεχνάμε, είναι η φιναλίστ του προηγούμενου Μουντιάλ), έτσι θα πορευτεί από αύριο, όταν με το καλό επιστρέψει στο Ζάγκρεμπ. Αλλά από αύριο δεν θα έχει ξανά μαζί της τον φύσει και θέσει αρχηγό της. Ο Μόντριτς είναι λογικό να βγάλει τη φανέλα με το εθνόσημο. Την τίμησε και με το παραπάνω. Ίδρωσε, μάτωσε, χάρηκε τόσα χρόνια, ήρθε η ώρα να παραδώσει τη σκυτάλη στη νεότερη γενιά.
Και πώς τα φέρνει η τύχη. Σήμερα, στο ακροτελεύτιο (κλεμμένη -από Αλέξη Σπυρόπουλο- έκφραση) ματς με την Εθνική του, θα συναντηθεί με έναν από τους καλύτερους φίλους του, έναν συνοδοιπόρο που μοιράστηκαν 9 χρόνια κοινής ποδοσφαιρικής ζωής. Κασεμίρο και Μόντριτς αποτελούν τα 2/3 μιας εξαιρετικής παρέας που μεγαλούργησε στη Ρεάλ. Και σε μια βίλα, κάπου στα περίχωρα της Μαδρίτης, ο Τόνι Κρόος, ο τρίτος της παρέας, θα τους καμαρώνει. Μπορεί και να τους ζηλεύει.
Gracias
Αν καταγράψω όσα πέτυχαν ο Λούκα και ο Κάρλος (να πω την αλήθεια, το έψαξα το μικρό όνομα του Κασεμίρο, γιατί δεν θυμόμουν, είναι σαν τον Καφού ή τον Κακά, ελάχιστοι ξέρουν το μικρό τους) στη Ρεάλ, θέλω καμιά 500αριά λέξεις ακόμα. Αφήστε, δε, που δεν είναι της παρούσης. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η συνύπαρξη των δύο φίλων. Θεωρώ δεδομένο ότι θα βρεθούν face to face καμιά εκατοστή φορές σε όλο το ματς (αν βγάλει 90λεπτο ο Μόντριτς, γιατί έτσι όπως τον είδα με την Ιαπωνία, είναι πολύ καταπονημένος), άλλωστε και οι δύο αριστεύουν στον ίδιο χώρο, στα χαφ.
Απόψε, λοιπόν, κλείνει οριστικά ένας κύκλος για τον πραγματικά σπουδαίο Λούκα Μόντριτς. Δεν πιστεύω ότι αυτή η Κροατία μπορεί να αποκλείσει αυτή τη Βραζιλία. Να τη δυσκολέψει, ναι. Να την πετάξει εκτός, όχι.
Φτιάχνω μια τελευταία εικόνα στο μυαλό μου. Ο διαιτητής του αγώνα σφυρίζει τη λήξη. Ο Μόντριτς τρέχει να αγκαλιάσει τον Κασεμίρο και να του ευχηθεί Buena suerte en el futuro («καλή τύχη στη συνέχεια»). Συγκινημένος ο Κασεμίρο, ψελλίζει μια λέξη: Gracias. Εδώ, δεν χρειάζεται μετάφραση…
Είμαι μεταξύ του 1-3 (13.00) ή 2-3 (35.00) ακριβές σκορ της Stoiximan για το Κροατία – Βραζιλία στα προγνωστικά Μουντιάλ.
* Στο Ολλανδία – Αργεντινή, κάτι με φοβίζει. Βάζω στο μυαλό μου το αήττητο του Φαν Χάαλ σε τελική φάση Μουντιάλ, τον κυνισμό των Ολλανδών, το άγχος που κουβαλά στις πλάτες του ο Μέσι, μέχρι και το γκολ-ποίημα του Μπέργκαμπ το 1998 θυμήθηκα. Αν με ρωτάτε (που δεν το νομίζω), θέλω να περάσει η Αργεντινή, μπας και δούμε ημιτελικό με τη Βραζιλία την Τρίτη. Κι εδώ ένα ακριβές σκορ για να περάσει ήρεμα η βραδιά. Επιλέγω το 2-2 (18.25, Novibet) στα προγνωστικά Μουντιάλ, σκορ που έχει να εμφανιστεί σε προημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου από το 1990, σε εκείνο το Αγγλία – Καμερούν, με τον Λίνεκερ να λυτρώνει τη χώρα του στην παράταση.
